
Μέσω της διπλωματίας του κορωνοϊού η Τουρκία προσπάθησε να κερδίσει το ηθικό πλεονέκτημα και τη νομιμοποίησή της στα εσωτερικά και διεθνή ακροατήριά της, καθώς και να οικοδομήσει σχέσεις αμοιβαίας κατανόησης και εμπιστοσύνης με τις κυβερνήσεις και τα ακροατήρια ξένων κρατών.
Δημοσιογράφοι, ερευνητές και πρόσφυγες σκιαγραφούν μια απαίσια εικόνα μαζικών παρακολουθήσεων, αυθαίρετων συλλήψεων, καταναγκαστικής εργασίας, εκτεταμένων στρατοπέδων κράτησης, βασανιστηρίων και δολοφονιών Ουιγούρων από τις κινεζικές Αρχές.
Η συντηρητική αντιμετώπιση της επιθετικής τουρκικής συμπεριφοράς από ΕΕ και ΗΠΑ, είναι απόρροια σε μεγάλο βαθμό των σύνθετων οικονομικών και κατ’ επέκταση πολιτικών αλληλεξαρτήσεων που υφίστανται στο διεθνές σύστημα. Η Τουρκία φαίνεται να έχει πραγματοποιήσει μια πολιτισμική στροφή κατά την περίοδο διακυβέρνησης Ερντογάν και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν της η Δύση προκειμένου να επανεξετάσει την πολιτική κατευνασμού της απέναντι στην Άγκυρα.
Ο αντι-αμερικανισμός βρίσκεται στον πυρήνα της κρατικής ιδεολογίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας, η οποία παρουσιάζει το Ιράν ως υπερασπιστή των Μουσουλμάνων ενάντια στις επεκτατικές, αυτοκρατορικές Ηνωμένες Πολιτείες. Το Ιράν δεν έχει κανένα συμφέρον να συμφιλιωθεί ή να ομαλοποιήσει τις σχέσεις του με τις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι κάτι τέτοιο θα ακυρώσει τον λόγο ύπαρξης του επαναστατικού καθεστώτος.
Η Βηρυτός υπέστη ζημιές, τόσο πολιτικές όσο και φυσικές, που θα είναι δύσκολο και δαπανηρό να επισκευαστούν. Ο Λίβανος χρειάζεται αξιοπρεπή διακυβέρνηση και ισόνομη ευημερία αλλιώς κινδυνεύει να γίνει ένα ακόμη αποτυχημένο κράτος σε μια περιοχή με ανεξέλεγκτη μετανάστευση, πολιτική ριζοσπαστικοποίηση και βίαιες συγκρούσεις.
Το τεράστιο μέγεθος της καταστροφής λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού και της πτώσης των τιμών του πετρελαίου, θα αναγκάσει σε μετατοπίσεις των εθνικών προτεραιοτήτων. Το Ιράν και τα κράτη του Περσικού Κόλπου θα έχουν λιγότερη όρεξη για κούρσες εξοπλισμών ή άφθονες δαπάνες για περιφερειακούς πελάτες και πληρεξούσιους.
Μια πολωμένη περιοχή με τεμνόμενες ρήξεις, όπου οι τοπικές διαφορές αποκτούν πάντοτε ευρύτερη σημασία όπως είναι η Μέση Ανατολή, θα παραμείνει σε διαρκή κίνδυνο ανάφλεξης και συνεπώς να εμπλέξει τις Ηνωμένες Πολιτείες με τρόπους που θα αποδειχθούν πολυδάπανοι και εξουθενωτικοί.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες κάποτε ηγήθηκαν μιας διεθνούς φιλελεύθερης τάξης που βασίζεται στην πεποίθηση ότι το ελεύθερο εμπόριο και μια ζωτική μεσαία τάξη θα παράγουν δημοκρατική διακυβέρνηση και κοινωνική ευημερία. Σήμερα, η κυβέρνηση Trump προσπαθεί να πείσει τον κόσμο για το αντίθετο.
Οι σχέσεις μεταξύ των ΗΑΕ και του Ισραήλ αναπτύσσονταν αθόρυβα την τελευταία δεκαετία, καθώς τα δύο κράτη αντιλήφθηκαν το κοινό συμφέρον τους στην αντιμετώπιση απειλών από το Ιράν και την Τουρκία.
Αναπόφευκτα, η αποδιοργάνωση της κατανομής του εισοδήματος θα μειώσει τα επίπεδα ευημερίας της μεσαίας τάξης παντού στην Τουρκία, αλλά ειδικά στις «βαρυφορτωμένες» δυτικές επαρχίες. Μια τέτοια εξέλιξη πιθανότατα θα τροφοδοτούσε την πολιτική αναταραχή και τα προβλήματα.