Άρθρα
Κάθε κρίση είναι πολύπλοκη και η αλληλεπίδρασή της με άλλες κρίσεις είναι ακόμη πιο πολύπλοκη. Υπάρχει, ωστόσο, ένας κοινός παρονομαστής: οι ανισορροπίες ισχύος που οδηγούν στην κατάχρηση εξουσίας. Η ατιμωρησία, με άλλα λόγια, είναι ο αυξανόμενος παγκόσμιος κίνδυνος. Η αντίληψη ότι «οι κανόνες είναι για τα κορόιδα» βρίσκεται σε εξέλιξη, και όλοι πληρώνουν το τίμημα.
Αυτές οι κρίσεις είναι έτοιμες να επιδεινωθούν. Και παρόλο που προς το παρόν αναπτύσσονται χωριστά, θα αλληλοτροφοδοτηθούν αν αφεθούν ανεξέλεγκτες. Η τρέχουσα προσέγγιση του Πακιστάν να καθυστερεί τις απαιτήσεις του ΔΝΤ και να εφαρμόζει δημοσιονομικά ημίμετρα το θέτει σε τροχιά οικονομικής αποτυχίας, η οποία θα τροφοδοτήσει την δημόσια δυσαρέσκεια˙ η πολιτική του να υποβαθμίζει την υποστήριξη των Ταλιμπάν προς την TTP θα οδηγήσει επίσης σε τρομοκρατικές επιθέσεις.
Οι σημερινοί ηγέτες του Ιράν φαίνεται να ενδιαφέρονται λιγότερο για την πυρηνική διπλωματία καθώς οι πυρηνικές δυνατότητες της Τεχεράνης προχωρούν. Η στρατιωτική αποτροπή δεν είναι πλέον απλώς ένα συμπλήρωμα της διπλωματίας˙ γίνεται γρήγορα η Δυτική εναλλακτική στρατηγική. Η συγκρουσιακή προσέγγιση του Ισραήλ κερδίζει τις εντυπώσεις.
Εάν ο Ερντογάν δεν μπορέσει να αποκαταστήσει την εικόνα του ως συμπονετικού και αποτελεσματικού reis, η εποχή του Ερντογάν ως ηγέτη που τον φοβούνται και τον σέβονται στην Τουρκία έχει τελειώσει. Ο θυμός και η αγωνία συσσωρεύονται σε όλη την χώρα.
Οι πυρηνικοί κίνδυνοι σε αυτόν τον πόλεμο είναι σημαντικοί, αφού το ΝΑΤΟ συνεχίζει να εμπλέκεται πιο βαθιά στην άμυνα της Ουκρανίας, ενώ η Ρωσία φαίνεται όλο και λιγότερο συγκρατημένη, όπως δείχνει η ανακοίνωση του Πούτιν να αναστείλει την συμμετοχή της Ρωσίας στη New START.
Οι περισσότεροι Ρώσοι έχουν απαλλαγεί από την ευθύνη για οτιδήποτε δεν τους αφορά προσωπικά. Και ακόμη και οι Ρώσοι που επηρεάζονται προσωπικά από τον πόλεμο έχουν την τάση να απομονώνουν, αρνούμενοι να επιτρέψουν σε αυτήν την περιπλοκή να τους οδηγήσει να αμφισβητήσουν αν ο πόλεμος είναι δίκαιος ή αν ο Πούτιν έχει κάνει στρατηγικό λάθος.
Θα υπάρξει τουλάχιστον μια περίοδος κατά την οποία η Ουκρανία και η Δύση θα πρέπει να συνυπάρξουν με ένα αποδυναμωμένο και ταπεινωμένο αλλά ακόμα αυταρχικό ρωσικό κράτος.
Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα μετά το 1989, η Ρωσία φαινόταν ότι θα μπορούσε να ενταχθεί σε μια πιο ανοιχτή και ειρηνική παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Αλλά αυτή η περίοδος έχει τελειώσει, και στο ορατό μέλλον η Δύση πρέπει να αντιμετωπίσει μια Ρωσία εχθρική, στρατιωτικοποιημένη, κακόβουλη, και εκδικητική.
Η κρατική προεδρία είναι το λιγότερο σημαντικό από τα κύρια αξιώματα του Κινέζου ηγέτη. Τα καθήκοντά του ως επικεφαλής του κόμματος και του στρατού έρχονται πρώτα, και ο Σι βλέπει τις εξωτερικές υπηρεσίες του και τις υπηρεσίες ασφαλείας του ως εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε έναν αδιαπραγμάτευτα ιεραρχικό κόσμο εξουσίας και ελέγχου του ΚΚΚ, και όχι ως εξουσιοδοτημένους θεσμούς που συνεισφέρουν σε ένα συλλογικό πλαίσιο πολιτικής.
Για να διαφυλάξουν την υπάρχουσα νομισματική ιεραρχία και να περιορίσουν την μακροπρόθεσμη τάση προς τη νομισματική πολυπολικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να χρησιμοποιήσουν την πολιτική δεινότητά τους στην οικονομία με τρόπους που προάγουν το δημόσιο αγαθό μιας φιλελεύθερης διεθνούς τάξης.