Secure ConnectionΗ στροφή του Ομπάμα για τα πυρηνικά όπλα
Ο Λευκός Οίκος και οι πύραυλοι
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα
Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Ομπάμα μετέβη στην Πράγα για να παρουσιάσει το όραμά του για έναν κόσμο «απαλλαγμένο από πυρηνικά όπλα». Τώρα, το Πεντάγωνο έχει ετοιμάσει ένα άκρως απόρρητο υπόμνημα για το Λευκό Οίκο και ο πρόεδρος πρέπει να αποφασίσει αν θα διατηρήσει ή θα συρρικνώσει το αμερικανικό πυρηνικό οπλοστάσιο. Τώρα πρέπει να αποφασίσει αν θα υποστηρίξει τις αρχές που κάποτε κήρυττε.
Ο JOSEPH CIRINCIONE είναι πρόεδρος του Ploughshares Fund (σ.σ.: ένα ίδρυμα που χρηματοδοτεί δράσεις υπέρ του περιορισμού των πυρηνικών, των ναρκών κ.λπ.) και συγγραφέας του βιβλίου Bomb Scare: The History and Future of Nuclear Weapons.
Από τότε που ήταν ο Πρόεδρος ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, οι πρόεδροι των ΗΠΑ μετά την ανάληψη των καθηκόντων έκαναν την ίδια ερώτηση: Γιατί η χώρα χρειάζεται τόσα πολλά πυρηνικά όπλα; Η σύντομη απάντηση είναι η στόχευση. Η σημερινή αντίληψη απαιτεί ο αμερικανικός στρατός να είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να εξαπολύσει ένα πρώτο χτύπημα εναντίον στόχων σε πέντε χώρες: Ρωσία, Κίνα, Ιράν, Συρία και Βόρεια Κορέα. Αυτή η σκέψη χρονολογείται από τους σχεδιασμούς περί στόχων του Υπουργείου Άμυνας το 1950. Σύμφωνα με τις οδηγίες του 1974, που είναι οι πιο πρόσφατα αποχαρακτηρισμένες (ως μη απόρρητες), περιγράφονται σε 18 σελίδες τα είδη των εγκαταστάσεων που πρόκειται να καταστραφούν, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών όπλων και βάσεων, συμβατικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, στρατιωτικών και πολιτικών διοικητικών κέντρων και των κέντρων ελέγχου καθώς και πολιτικών και οικονομικών πόρων. Το 1974, αυτό περιελάμβανε «τουλάχιστον έναν πύραυλο ανά βιομηχανική μονάδα για τις κορυφαίες 250 αστικές περιοχές στη Σοβιετική Ένωση και τις 125 κορυφαίες αστικές περιοχές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας», έτσι ώστε «να παραταθεί η μεταπολεμική ανάκαμψη τους». Αυτή είναι η στρατηγική που δικαιολογεί τα περίπου 5.000 όπλα στο πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ σήμερα.
Εδώ είναι που η συμπίεση του προϋπολογισμού θα μπορούσε να δώσει στη μείωση των πυρηνικών μια νέα ώθηση. Η τρέχουσα πυρηνική πολιτική είναι πολύ ακριβή. Κάθε σκέλος της πυρηνικής τριάδας των Ηνωμένων Πολιτειών -μεγάλου βεληνεκούς πύραυλοι, βομβαρδιστικά αεροσκάφη και υποβρύχια - φτάνει στο τέλος της αναμενόμενης επιχειρησιακής ζωής του. Το Πεντάγωνο εκτιμά ότι το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ θα πρέπει να δαπανήσει 350 δισ. δολάρια για την κατασκευή και λειτουργία ενός νέου στόλου 12 υποβρυχίων εξοπλισμένων με πυρηνικά που σχεδιάζει να ρίξει στο νερό γύρω στο 2030. Το Γραφείο Διαχείρισης και Προϋπολογισμού εισηγήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο ότι το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να κατασκευάσει μόνο δέκα και ορισμένοι εξωτερικοί εμπειρογνώμονες έχουν υποδείξει ότι μόνο οκτώ θα αρκούσαν. Όμως, το Πολεμικό Ναυτικό υποστηρίζει ότι τα υποβρύχια χρειάζονται χρόνο για να πάνε από και προς τα λιμάνια και υφίστανται συνήθη συντήρηση, οπότε χρειάζεται τουλάχιστον 12 για να έχει πέντε σε ναυστάθμους ανά πάσα στιγμή. Γιατί θα πρέπει το Πολεμικό Ναυτικό να κρατά πέντε από αυτά τα νέα υποβρύχια (δύο στον Ατλαντικό και τρία στον Ειρηνικό), το καθένα με 16 πυραύλους που μεταφέρουν έως και οκτώ πυρηνικές κεφαλές ο καθένας, στη θάλασσα έτοιμα να επιτεθούν; Επειδή η σημερινή πυρηνική πολιτική καθοδήγηση λέει ότι έτσι πρέπει.
Δεν είναι απαραίτητο να είναι έτσι. Ο Ομπάμα θα μπορούσε να ξαναγράψει αυτές τις πολιτικές για να συρρικνωθεί ο κατάλογος των στόχων, να εξαλείψει την ανάγκη να πυροδοτηθούν όπλα μέσα σε λίγα λεπτά και να κάνει άλλες βελτιώσεις κοινής λογικής. Για παράδειγμα, με την κατάργηση της απαίτησης να πυροδοτήσει περίπου 1.000 πυραύλους εναντίον στόχων μέσα σε 20 λεπτά, θα μπορούσε να μειώσει τον αριθμό των υποβρυχίων που απαιτούνται να είναι σε επιφυλακή, επιτρέποντας να υπάρχει μια επαρκής δύναμη υποβρύχιων με οκτώ υποβρύχια. Αυτό θα εξοικονομήσει 20 δισεκατομμύρια δολάρια σε διάρκεια δέκα ετών και 120 δισεκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής του προγράμματος. Με το να καθυστερήσει το νέο στρατηγικό βομβαρδιστικό αεροσκάφος θα εξοικονομήσει 18 δισεκατομμύρια δολάρια σε δέκα χρόνια και ακυρώνοντάς το 68 δισεκατομμύρια δολάρια για διάστημα 20 έως 30 ετών. Η μείωση του τωρινού οπλοστασίου διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων από 420 σε 300 θα εξοικονομήσει κι άλλα δισεκατομμύρια, αν και κανείς δεν είναι σίγουρος πόσα, γιατί η κυβέρνηση δεν έχει κάνει ποτέ ό, τι κάνουν συνήθως οι περισσότερες επιχειρήσεις - δηλαδή, να κοστολογεί τις επιλογές της.
Ό, τι κι αν αποφασίσει ο Ομπάμα θα παραμείνει μυστικό. Όμως, τα αποτελέσματα θα μιλήσουν από μόνα τους από τον προϋπολογισμό, από τα σχετικά προγράμματα και από το αν οι ΗΠΑ επιταχύνουν τις περικοπές υπό τη νέα συνθήκη START. Το να φέρουν την πυρηνική τους δύναμη στο σωστό μέγεθος θα ενισχύσει την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, θα ενισχύσει την ικανότητα της χώρας να αποτρέψει νέα πυρηνικά όπλα, θα επιταχύνει τις προσπάθειες για την πρόληψη της πυρηνικής τρομοκρατίας και θα μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο της χρήσης των πυρηνικών όπλων από λάθος υπολογισμό, παρανόηση ή ατύχημα. Θα μας κάνει όλους πιο ασφαλείς. Περισσότερο από αποφάσεις επί του προϋπολογισμού, αυτά είναι θεμελιώδη ζητήματα ασφάλειας που λένε πολλά στον κόσμο σχετικά με την ηγεσία των ΗΠΑ, τις προθέσεις και τις αξίες τους. Ο εκσυγχρονισμός της πυρηνικής θέσης των ΗΠΑ από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου θα μπορούσε να είναι μία από τις πιο διαρκείς κληρονομιές της προεδρίας Ομπάμα. Έχει δώσει ήδη τις υποσχέσεις. Έχει έρθει η ώρα να τις κάνει πράξη.
Πρωτότυπο: http://www.foreignaffairs.com/articles/137075/joseph-cirincione/obamas-t...
Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.