Πώς κάνει μπίζνες ο Τσάβες

Αυτό βάζει την αντιπολίτευση στη γωνία. Ο 40χρονος κεντροαριστερός Capriles Radonski, γνωστός ως el Flaco (σ.σ.: ο «αδύνατος», ως αντίθετος του παχύ), έκανε μια επιτυχή προεκλογική εκστρατεία. Ένωσε μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση, αποφεύγοντας να το παίρνει προσωπικά όταν απαντούσε σε ad hominem (σ.σ.: προσωποποιημένες) επιθέσεις της κυβέρνησης. (Όταν ο Τσάβες τον κατηγόρησε ότι είναι υποστηρικτής των Ναζί και έτσι προδίδει τη γιαγιά του, μια επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, ο Capriles Radonski απλά απάντησε, με αυτά τα λίγα λόγια: Ποτέ δεν ανακατεύτηκα με την οικογένειά σου. Μην ανακατεύεσαι με την δική μου. Πριν δύο Κυριακές, ηγήθηκε μιας από τις μεγαλύτερες πορείες που πραγματοποιήθηκαν ποτέ στο Καράκας. Ο Capriles Radonski έχει διευρύνει την απήχηση της αντιπολίτευσης με έναν διαλλακτικό, όχι εκδικητικό, λόγο. Ανάγκασε την κυβέρνηση να αναγνωρίσει κάποιες από τις δικές της αδυναμίες, συμπεριλαμβανομένης της αποδοχής από τον Τσάβες ότι η εγκληματικότητα είναι ένα «σοβαρό πρόβλημα» που οι κοινωνικές δαπάνες από μόνες τους δεν μπορούν να θεραπεύσουν - μια παραδοχή που θα ήταν αδιανόητη όχι και πολύ καιρό πριν.

Αλλά, όταν πρόκειται για την κοινότητα των επιχειρήσεων, ο Capriles Radonski έχει κολλήσει. Καταλαβαίνει ότι η κύρια πληγή για τη Βενεζουέλα σήμερα δεν είναι τόσο η τυραννία του πετρελαίου, αλλά η ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα του ιδιωτικού τομέα. Αν το πει πολύ ανοιχτά, όμως, θα αποτελέσει στόχο των κατηγοριών τον Τσάβες ότι αυτός ο «νεοφερμένος» βρίσκεται εδώ για να εξυπηρετήσει τις ελίτ.

Έτσι, ο Capriles Radonski έχει επικεντρωθεί στην επόμενη καλύτερη τακτική. Αντί να υπόσχεται καλύτερη διαχείριση του επιχειρηματικού τομέα, υποσχόταν καλύτερη διαχείριση των κρατικών επιχειρήσεων: τη βελτίωση της συλλογής των απορριμμάτων, το τέλος των διακοπών στο ηλεκτρικό ρεύμα, την διευκόλυνση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, την εξασφάλιση της παροχής νερού, την διαφάνεια στις κοινωνικές δαπάνες, και, φυσικά, την καταπολέμηση του εγκλήματος. Όποιος έχει επισκεφθεί πρόσφατα την Βενεζουέλα γνωρίζει την θλιβερή κατάσταση των δημόσιων υπηρεσιών της, και μια προεκλογική εκστρατεία χτισμένη γύρω από να κάνει τα πράγματα καλύτερα έχει απήχηση σε μεγάλο βαθμό.

Οι εκλογές θα καταλήξουν σε μια αναμέτρηση ανάμεσα σε έναν ιδεολογικά αδυσώπητο και εδραιωμένο άνδρα απέναντι σε έναν άνδρα που λειτουργεί ως σαν να είναι επικεφαλής πολυτεχνίτης. Ο Τσάβες θέλει να είναι τα πάντα ιδεολογικά ενώ ο αντίπαλός του θέλει να είναι όλα τα πράγματα ανταγωνιστικά. Η στρατηγική του Τσάβες είναι επικίνδυνη και απελπισμένη, και δεν θα κερδίσει τα εκατομμύρια των κατοίκων της Βενεζουέλας που επιθυμούν μια καλύτερη λειτουργία του κράτους. Τέτοιοι ψηφοφόροι θα μπορούσαν να πάνε με τον Capriles Radonski. Αλλά κι αυτός αντιμετωπίζει τους δικούς του κινδύνους - την υπερεκτίμηση των δυνάμεών του ως «επισκευαστή» και την απογοήτευση όσων θέλουν να γνωρίζουν ποια ζητήματα θα αντιμετωπίσει πρώτα και πώς. Έτσι, η ιδεολογική προσέγγιση του Τσάβες δεν θα πείσει τους πάντες, αλλά θα μπορούσε να καταλήξει να πείσει τουλάχιστον το ήμισυ των ψηφοφόρων της Βενεζουέλας. Και αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται να πετύχει μία ακόμη νίκη.

(Σ.σ: Ο Τσάβες νίκησε με ποσοστό περίπου 54%)

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/138164/javier-corrales/how-chavez...

Συνδέσεις:
[1] http://www.foreignaffairs.com/interactive-the-twisted-economics-of-twent...
[2] http://www.cfr.org/venezuela/timeline-venezuelas-chavez-era/p13504
[3] http://on.wsj.com/SR8m5X

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr