Καθαρά οφέλη από την μετανάστευση

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ζημία αυτή δεν πραγματοποιήθηκε. Ένα έγγραφο εργασίας το 2013 από τον Mette Foged του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης και τον Giovanni Peri του Πανεπιστημίου Davis της Καλιφόρνιας, εξέτασε τις επιπτώσεις αυτής της εισροής, ιδιαίτερα σε μια από τις πιο ευάλωτες ομάδες της Δανίας: Τους χαμηλής ειδίκευσης γηγενείς εργαζομένους της. Η μελέτη των Foged και Peri διαπίστωσε ότι η εισροή μεταναστών στην Δανία δεν είχε αρνητικές επιπτώσεις στους μισθούς [15]. Αντ’ αυτού, καθώς ήρθαν οι πρόσφυγες, οι χαμηλής ειδίκευσης γηγενείς εργαζόμενοι μετατοπίστηκαν σε διαφορετικές θέσεις εργασίας, πολλές φορές χρησιμοποιώντας την γνώση της δανέζικης γλώσσας για να διαφοροποιηθούν από τους νεοφερμένους. Επιπλέον, ο αριθμός των θέσεων εργασίας χαμηλής ειδίκευσης στην οικονομία αυξήθηκε: Μια απόδειξη ότι οι άνθρωποι μπορούν μερικές φορές να υποκαταστήσουν τις μηχανές, σε μια αντιστροφή της γνωστής τελεολογίας. Λόγω αυτών των προσαρμογών, οι μισθοί και οι προοπτικές απασχόλησης των γηγενών ανειδίκευτων εργαζομένων είτε βελτιώθηκαν είτε παρέμειναν στα ίδια.

Η μελέτη για την Δανία είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, επειδή απορρίπτει την τυπική αντίδραση στην αισιόδοξη άποψη των οικονομικών επιδράσεων της μετανάστευσης, η οποία είναι ότι οι μετανάστες βλάπτουν τους ντόπιους εργαζόμενους με τρόπους που είναι αόρατοι για τους ερευνητές. Προηγούμενες μελέτες από τις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν καταγράψει την αντίδραση των μισθών των ιθαγενών στην μετανάστευσης σε συγκεκριμένες πόλεις, διαπιστώνοντας ότι οι μισθοί των ανειδίκευτων εργαζομένων σε τόπους με υψηλή μετανάστευση αυξήθηκαν περίπου το ίδιο γρήγορα με εκείνους σε τόπους με χαμηλά ποσοστά μετανάστευσης. Οι επικριτές αυτών των μελετών, ωστόσο, αντέτειναν ότι οι ντόπιοι που υπέστησαν απώλειες θέσεων εργασίας ίσως μετακόμισαν, βγαίνοντας έτσι από το δείγμα. Αλλά οι εργαζόμενοι της Δανίας παρακολουθούνται σε εθνικό επίπεδο, ανεξάρτητα από το πού μετακομίζουν, όπως και οι διακυμάνσεις της εργασιακής τους πορείας. Η θετική ετυμηγορία από την μελέτη για την Δανία είναι ακόμη πιο ισχυρή, επειδή κράτησε [τα συμπεράσματά της] ακόμη και κάτω από αυτήν την ολοκληρωμένη παρακολούθηση.

Δεδομένου του αποτελέσματος αυτού, θα μπορούσε η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση να δεχθεί μεγάλο αριθμό προσφύγων, χωρίς να πληρώσει ένα οικονομικό τίμημα για κάτι τέτοιο; Κατά μια έννοια, η απάντηση είναι «ναι»: Η εισροή προσφύγων στην Δανία, που ανέρχεται στο 3% του πληθυσμού της, είναι αναλογικά ισοδύναμη με 15 εκατομμύρια αιτούντες άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 500 εκατομμυρίων ατόμων, ένα μεγάλο πολλαπλάσιο κάθε σχήματος που έχει μελετηθεί μέχρι τώρα. Βεβαίως, η εισροή στην Δανία συνέβη πριν από περισσότερα από 14 χρόνια, αλλά το ισοδύναμο για την Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να είναι πάνω από ένα εκατομμύριο αφίξεις ετησίως, κάτι που είναι ίσως περισσότερο από όσο η σημερινή υποτιθέμενη ανεξέλεγκτη εισροή. Οι αριθμοί για τις τρέχουσες εισροές προσφύγων είναι αποσπασματικοί, αλλά η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες αναφέρει ότι υπήρχαν 437.000 αιτήσεις ασύλου στην ΕΕ [16] κατά τους πρώτους επτά μήνες του τρέχοντος έτους, εκ των οποίων δεν θα γίνουν όλες δεκτές. Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), από την πλευρά του, εκτιμά ότι μέχρι ένα εκατομμύριο άνθρωποι θα ζητήσουν άσυλο στην Ευρώπη κατά την διάρκεια του 2015, με τους 450.000 πιθανόν να γίνουν δεκτοί [17]. Όχι μόνο θα μπορούσε το ένα εκατομμύριο ή περίπου τόσοι μετανάστες να απορροφηθούν κάθε χρόνο αλλά, δεδομένου ότι ο πληθυσμός της ΕΕ γερνάει, η εισροή των σχετικά νεαρών αλλοδαπών θα μπορούσε να είναι ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο.

Και όμως, η Ευρώπη αντιμετωπίζει τρία βασανιστικά προβλήματα. Η ικανότητά της να απορροφά παραγωγικά μετανάστες περιορίζεται από την υψηλή ανεργία, την χαμηλή ανάπτυξη και τις άκαμπτες αγορές εργασίας. Η Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σχετικά χαμηλά εμπόδια στην πρόσληψη και την απόλυση εργαζομένων, κάτι που διευκολύνει το ανακάτεμα του εργατικού δυναμικού: Αν οι μετανάστες απολαμβάνουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στις κατασκευές ή στην οδήγηση ταξί, οι ντόπιοι κλίνουν γρήγορα στις υπαλληλικές δουλειές και στην λειτουργία καταστημάτων. Ωστόσο, πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, στερούνται αυτής της προσαρμογής, λόγω ενός πλήθους περιοριστικών εργασιακών κανόνων. Ως εκ τούτου, τα κράτη αυτά είναι καταδικασμένα να παλεύουν με τις απότομες αλλαγές στην σύνθεση του εργατικού δυναμικού τους. Η διστακτικότητα της Ευρώπης απέναντι στην πρόκληση του μεταναστευτικού αντικατοπτρίζει τις μεγαλύτερες οικονομικές αδυναμίες της.

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2015-09-28/net-benefits