Secure ConnectionΔιαίρει και βασίλευε στην Συρία και το Ιράκ
Γιατί η Δύση θα πρέπει να σχεδιάσει μια διχοτόμηση
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα
Η προσκόλληση της Ουάσινγκτον στα τεχνητά σύνορα της συμφωνίας Sykes-Picots που οριοθετήθηκαν από την Γαλλία και την Βρετανία πριν από έναν αιώνα, δεν έχει πλέον νόημα. Λίγοι άνθρωποι πραγματικά πιστεύουν ότι η Συρία και το Ιράκ θα μπορούσαν η καθεμιά να είναι συνεκτικές χώρες και πάλι, μετά από τόσο αίμα που έχει χυθεί.
Ο BARAK MENDELSOHN είναι αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο κολέγιο Haverford και βασικός συνεργάτης στο Foreign Policy Research Institute. Είναι ο συγγραφέας, πιο πρόσφατα, του βιβλίου με τίτλο The al-Qaeda Franchise: The Expansion of al-Qaeda and Its Consequences [1].
Το να προσφερθεί στους Σουνίτες δικό τους κράτος θα μπορούσε να είναι η δέσμευση που χρειάζονται για να ξεσηκωθούν εναντίον του ISIS. Και παρ' όλο που δεν θα ήταν ευπρόσδεκτο από όλους τους δρώντες -κυρίως την ιρακινή κυβέρνηση στη Βαγδάτη- θα μπορούσαν να πειστούν ότι είναι μια καλύτερη εναλλακτική λύση από έναν αέναο πόλεμο, και μια απειλή από το ISIS που θα συνεχίσει να αποσταθεροποιεί την περιοχή. Η πρόταση έχει και άλλα πλεονεκτήματα: Πρώτον, ένα σουνιτικό κράτος σημαίνει, επίσης, ένα κράτος για τις μειονότητες της Συρίας -κυρίως τους Αλεβίτες- δίπλα σε αυτό, εξασφαλίζοντας έτσι την επιβίωση τους, ενώ επίσης επιτρέπει μεγαλύτερη ευελιξία στην αντιμετώπιση του επίμαχου θέματος του μέλλοντος του Άσαντ. Δεύτερον, θα παρακινήσει μεγαλύτερη εμπλοκή των σουνιτικών κρατών. Η θρησκευτική πόλωση σε όλη την Μέση Ανατολή καθιστά πολύ δύσκολο για τα σουνιτικά κράτη να φαίνονται ως συνεργαζόμενα με το Ιράν, το σιιτικό καθεστώς στο Ιράκ, και τους Αλεβίτες στην Συρία. Αυτοί οι φόβοι παίζουν στην αφήγηση του ISIS ότι είναι ο μόνος αληθινός υπερασπιστής των Σουνιτών και αυξάνουν την απειλή του προς αυτά τα καθεστώτα. Εάν, ωστόσο, η μάχη ενάντια στο ISIS μπορούσε να αποσυνδεθεί από την θρησκευτική σύγκρουση Σουνιτών-Σιιτών, τα σουνιτικά κράτη θα μπορούσαν να πειστούν να στείλουν χερσαίες δυνάμεις για να βοηθήσουν στην απόσπαση της Raqqa και της Μοσούλης από το ISIS, κάτι που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα Δυτικά στρατεύματα μετά τις πρώτες μάχες και να βοηθήσουν τους τοπικούς Σουνίτες να οικοδομήσουν το νέο τους κράτος.
Οι συμμετέχοντες δρώντες θα εξακολουθούν να πρέπει να ασχοληθούν με αμφιλεγόμενες λεπτομέρειες, όπως τα σύνορα, η μεταφορά πληθυσμών, η κατανομή φυσικών πόρων, και τα δικαιώματα των μειονοτήτων που θα παραμένουν σε καθένα από τα κράτη που θα αντικαταστήσουν την Συρία και το Ιράκ. Όμως, η προτεινόμενη λύση παρέχει ένα σχέδιο που θα μπορούσε επιτέλους να προχωρήσει την περιοχή και την Δύση πέραν του αδιεξόδου που έχει παρατείνει τους πολέμους και στις δύο χώρες, έχει αυξήσει την απειλή της τρομοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει συμβάλλει σε μια κρίση προσφύγων, και έχει εντείνει την αντιπαλότητα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας. Για χάρη της διεθνούς τάξης και των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι καιρός η Ουάσιγκτον να αναλάβει την ευθύνη και να υλοποιήσει την υπόσχεση του Ομπάμα να καταστρέψει το ISIS.
Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2015-11-29/divide-and-con...