Οικοδομώντας στην επιτυχία

Και επειδή η Ασία είναι η πατρίδα του μισού παγκόσμιου πληθυσμού και πολλών από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες αγορές του κόσμου, εμείς απλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις οικονομικές ευκαιρίες που υπάρχουν. Γι’ αυτό και η διασφάλιση της Trans-Pacific Partnership (Συνεργασία Εκατέρωθεν του Ειρηνικού) εξακολουθεί να αποτελεί βασική προτεραιότητα για την διοίκησή μας. Οι 12 οικονομίες της TPP αντιπροσωπεύουν το 30% του παγκόσμιου εμπορίου, το 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 50% της προβλεπόμενης παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Χάρη στην ηγεσία των ΗΠΑ, η συμφωνία περιλαμβάνει διατάξεις που θα εγείρουν διεθνή πρότυπα για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, του περιβάλλοντος και της πνευματικής ιδιοκτησίας. Απόντων αυτών των κανόνων, η περιοχή πιθανότατα θα γνωρίσει μια κούρσα προς τα κάτω, με την μορφή αδύναμων, χαμηλού επιπέδου περιφερειακών εμπορικών συμφωνιών που θα αποκλείουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συμφωνία αυτή αφορά τόσο στην γεωπολιτική όσο και στην οικονομία: Όταν πρόκειται για το εμπόριο, την ασφάλεια στα ύδατα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, ή την μη διάδοση των πυρηνικών στην βορειοανατολική Ασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην γραφή και την επιβολή των κανόνων, αλλιώς θα αφήσουμε ένα κενό που οι ανταγωνιστές μας σίγουρα θα σπεύσουν να γεμίσουν.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Πράγματι, σχεδόν σε κάθε μέρος του κόσμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες παλεύουν με περιφερειακές δυνάμεις που έχουν μια τεράστια ικανότητα να συμβάλουν στην διεθνή τάξη -ή να την υπονομεύσουν. Πολλά θα βασιστούν στο πώς η Αμερική θα επιλέξει να ηγηθεί.

Πουθενά δεν είναι αυτό πιο αληθινό από όσο στις σχέσεις μας με την Κίνα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα είναι οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, έτσι οι μοίρες μας είναι αναπόφευκτα συνυφασμένες. Ο πρόεδρος Obama και εγώ προσπαθήσαμε να καθορίσουμε την σχέση αυτή μέσω της ενισχυμένης συνεργασίας και του υπεύθυνου ανταγωνισμού. Έχουμε βρει κοινό έδαφος με το Πεκίνο και κάναμε ιστορική πρόοδο για την αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων όπως η κλιματική αλλαγή, οι πανδημίες νοσημάτων, η φτώχεια και η διάδοση των πυρηνικών. Ταυτόχρονα, σταθήκαμε ανυποχώρητοι για θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και η ελευθερία της ναυσιπλοΐας.

Αυτή η πράξη εξισορρόπησης θα γίνει μόνο πιο δύσκολη στο πλαίσιο της οικονομικής επιβράδυνσης της Κίνας και των ανησυχητικών βημάτων που κάνει το Πεκίνο για να αντιστρέψει μια πορεία πάνω από τριών δεκαετιών οικονομικών μεταρρυθμίσεων και ανοίγματος προς τον κόσμο. Ως αποτέλεσμα, η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να κατευθύνει μια σχέση με την Κίνα η οποία περιλαμβάνει και μια επαναστατική συνεργασία και, ενδεχομένως, έναν εντεινόμενο ανταγωνισμό. Και μερικές φορές, όπως όταν αντιμετωπίζεται μια αυξανόμενη απειλή από την Βόρεια Κορέα, η συνεργασία και ο ανταγωνισμός με την Κίνα θα συνυπάρχουν. Η ιδέα ότι θα είναι όλα το ένα ή το άλλο, είναι κοντόφθαλμη και αυτοκαταστροφική.

Το ίδιο ισχύει και σε σχέση με την Ρωσία, με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνεχίσουν να ακολουθούν μια πολιτική που συνδυάζει την επείγουσα ανάγκη για ανάσχεση αφενός, με την συνετή επιδίωξη τακτικής συνεργασίας και στρατηγικής σταθερότητας αφετέρου. Η παράνομη προσπάθεια της Ρωσίας να προσαρτήσει την Κριμαία και η συνεχιζόμενη επιθετικότητά της στην ανατολική Ουκρανία παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές της μετα-ψυχροπολεμικής τάξης: Την κυριαρχία και το απαραβίαστο των συνόρων στην Ευρώπη. Σε απάντηση, έχουμε συσπειρώσει τους συμμάχους μας στην Ευρώπη και αλλού για να επιβάλλουμε πραγματικό κόστος στην Μόσχα, καθιστώντας σαφές ότι αυτή η πίεση θα συνεχιστεί έως ότου η Ρωσία τηρήσει τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο των συμφωνιών που επιτεύχθηκαν στο Μινσκ και που στοχεύουν στον τερματισμό της σύγκρουσης.

Ο πρόεδρος Obama χαιρετά τον Xi Jinping στο Πεκίνο, τον Νοέμβριο του 2014. KIM KYUNG HOON / REUTERS
----------------------------------------------------

Εν τω μεταξύ, ο συνδυασμός της ύψους 3,4 δισ. δολαρίων Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Διαβεβαίωσης (European Reassurance Initiative) και των νέων προωθημένων αναπτύξεων του ΝΑΤΟ στην Πολωνία και στις χώρες της Βαλτικής, θα ενισχύσει τους Ευρωπαίους συμμάχους μας και θα παρέχει ένα ανάχωμα ενάντια σε περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα. Για χρόνια, έχουμε επίσης ενθαρρύνει την Ευρώπη να δαπανήσει περισσότερα για την άμυνα και να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές προμήθειές της, προκειμένου να μειώσει την ευαισθησία της στον καταναγκασμό. Τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε πρόοδο σε αυτά τα μέτωπα. Και η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να διπλασιάσει την δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ και την συνεργασία μας με την ΕΕ, ακόμη και καθώς το Λονδίνο και οι Βρυξέλλες διαπραγματεύονται την εξελισσόμενη σχέση τους.

Όμως, η επένδυση σε κεντρικούς θεσμούς της Δύσης δεν απαιτεί να γυρίσουμε στον απλοϊκό τρόπο σκέψης του Ψυχρού Πολέμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να παραμείνουν ανοικτές στην συνεργασία με την Ρωσία όπου τα συμφέροντά μας συμπίπτουν, όπως αποδεικνύεται με την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, καθώς και με τη νέα συμφωνία START για τα πυρηνικά όπλα. Επίσης, είναι δύσκολο να οραματιστεί κανείς πώς θα καταλήξει τελικά ο πόλεμος στην Συρία χωρίς κάποιο modus vivendi μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας. Και καθώς οι νέες στρατιωτικές τεχνολογίες αυξάνουν το διακύβευμα μιας λανθασμένης εκτίμησης και κλιμάκωσης, θα χρειαστούμε λειτουργικά και σταθερά κανάλια με την Ρωσία για να επικοινωνούμε με σαφήνεια τις προθέσεις μας και να διατηρούμε την στρατηγική σταθερότητα.