Η παλαιστινιακή απάντηση στον Trump

Καθ 'όλη την έρευνά μου, βρήκα επίσης ότι οι ερωτηθέντες εξέφραζαν πιο πολωμένες απόψεις όταν έρχονταν αντιμέτωποι με ορισμένες αυταρχικές στρατηγικές, ιδίως την καταστολή. Οι στρατηγικές καταστολής περιλαμβάνουν κλήτευση για ανάκριση, καταστολή των κινητοποιήσεων και συλλήψεις. Όσο πιο περιθωριοποιημένη είναι η ομάδα (όπως οι ισλαμιστές που συνδέονται με την Χαμάς), τόσο πιο πολωμένες είναι οι απόψεις τους. Βρήκα επίσης ότι εκείνοι που είναι συνδεδεμένοι με ομάδες της αντιπολίτευσης ήταν πιο πιθανό να αρνηθούν τον συντονισμό τους με άλλους σε όλο το πολιτικό φάσμα. Ακόμα και όταν υπήρχε αλληλοεπικάλυψη στους πολιτικούς στόχους, οι περιθωριοποιημένες ομάδες αρνήθηκαν να συνεργαστούν για κοινές εκστρατείες με όσους βρίσκονται εκτός των εσωτερικών κύκλων τους.

Μια τέτοια δυναμική προμηνύει άσχημα πράγματα για την οργανωμένη συλλογική δράση. Καθώς η παλαιστινιακή κοινωνία είναι εξαιρετικά κατακερματισμένη και πολωμένη, γίνεται πιο δύσκολο για τις ομάδες να εργαστούν μαζί για το καλό ενός κοινού στόχου. Προκλήσεις για την ασφάλεια και την ευημερία της παλαιστινιακής κοινωνίας μπορεί να προκύψουν (όπως στην περίπτωση μιας συνολικής προσάρτησης από το Ισραήλ), και όμως οι παλαιστινιακές ομάδες δεν θα είναι σε θέση να συμφωνήσουν σε μια ενωμένη πορεία προς τα εμπρός υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Και, όπως έχουμε δει από την εμπειρία του παρελθόντος (κυρίως την δεύτερη ιντιφάντα), η έλλειψη συντονισμού αυξάνει το επίπεδο της βίας. Υπάρχουν διάφοροι πιθανοί λόγοι για αυτό. Η αυξημένη καταστολή από μια εξωτερική δύναμη μπορεί να προκαλέσει πιο βίαιες αντιδράσεις, και η έλλειψη συντονισμού σημαίνει ότι οι ομάδες δεν μπορούν να συμφωνήσουν για να αντιμετωπίσουν την καταστολή με μια ενιαία μη βίαιη προσέγγιση που να βασίζεται σε κοινές αρχές. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα της «πλειοδοσίας» [15], δηλαδή όταν οι ομάδες εμπλέκονται όλο και περισσότερο σε όλο και σκληρότερη βία για να πείσουν το κοινό τους ότι έχουν τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Όποιος και αν είναι ο μηχανισμός, η αυξημένη πόλωση οδηγεί σε λιγότερο συντονισμό και έτσι σε περισσότερη βία.

Η Παλαιστινιακή Αρχή υπήρξε, από την ίδρυσή της, μια από τις μόνες πηγές σταθερότητας στα εδάφη όπου κάποτε οι λαϊκές οργανώσεις υπηρετούσαν τον πληθυσμό. Αλλά η υποστηριζόμενη από το εξωτερικό [16] στροφή της Παλαιστινιακής Αρχής στον αυταρχισμό θα έχει συνέπειες. Αν η ισραηλινή κυβέρνηση, ενθαρρυμένη από την διοίκηση Trump, αποφασίσει ότι πλέον δεν νοιάζεται να δουλέψει με την Παλαιστινιακή Αρχή, και η ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής αποσύρει όντως την υποστήριξή της στην ειρηνευτική διαδικασία, μπορούμε να περιμένουμε ότι οι Παλαιστίνιοι θα αντιδράσουν.

Η παλαιστινιακή αντίδραση, ωστόσο, δεν θα είναι οργανωμένη όπως ήταν κάποτε στο παρελθόν. Όπως έχουν τα πράγματα, οργανισμοί με αποτελεσματικές τακτικές και ευρεία δημόσια υποστήριξη δεν υπάρχουν πλέον στην Παλαιστίνη. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις δυναμικές, οι Ισραηλινοί θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερη ανασφάλεια και οι Παλαιστίνιοι μεγαλύτερη καταστολή. Χωρίς τα μέσα για να συντονιστούν αποτελεσματικά, οι απελπισμένοι άνθρωποι θα στρέφονται όλο και περισσότερο σε βίαια μέσα, κάτι που είναι ανησυχητικό για τις δύο πλευρές αυτής της σύγκρουσης.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/palestinian-authority/2017-03-06...