Ο Biden έχει λίγο χρόνο για να επαναφέρει την αξιοπιστία των ΗΠΑ

Η έρευνά μου δείχνει επίσης ότι οι ηγέτες έχουν ένα μικρό παράθυρο [χρόνου] αφότου αναλάβουν τα καθήκοντά τους για να καθιερώσουν την φήμη τους. Οι καινούργιοι ηγέτες μπορεί να πιστεύουν ότι έχουν χρόνο να επιλύσουν τα κενά στην εξωτερική πολιτική τους. Αλλά τα πρώτα λάθη, και ακόμη και η έλλειψη σαφήνειας σε σημαντικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, μπορούν να τους κοστίσουν την αξιοπιστία στα μάτια άλλων παγκόσμιων ηγετών. Πάρτε, για παράδειγμα, μια από τις πρώτες προκλήσεις εξωτερικής πολιτικής του προέδρου Τζον Φ. Κένεντι. Τον Ιούνιο του 1961, ο Σοβιετικός ηγέτης Nikita Khrushchev απείλησε να υπογράψει ξεχωριστή ειρηνευτική συνθήκη με την Ανατολική Γερμανία και να διακόψει τη πρόσβαση της Δύσης στο Βερολίνο εάν η Δύση δεν αναγνώριζε επίσημα την ύπαρξη δύο ξεχωριστών γερμανικών κρατών. Στην πορεία της [προεκλογικής] εκστρατείας, ο Κένεντι είχε μιλήσει έντονα για την ανάγκη υπεράσπισης των συμφερόντων των ΗΠΑ στην Δυτική Γερμανία και στο Βερολίνο, αλλά όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, ταλαντευόταν μεταξύ της μαχητικότητας προς τη Μόσχα και των προσπαθειών για συνδιαλλαγή. Ως αποτέλεσμα, ο Χρουστσόφ πίστευε ότι ο Κένεντι δεν ήταν σίγουρος για το πώς θα επιτύχει τους στόχους των ΗΠΑ στο Βερολίνο και ότι δεν θα ήθελε να φορτωθεί το απαραίτητο κόστος. Όπως έγραψε αργότερα ο Σοβιετικός διπλωμάτης Arkady Shevchenko, ο Χρουστσόφ πίστευε ότι ο Κένεντι ήταν άνευρος [«wishy-washy»] και δεν είχε αποφασιστικότητα. Ο Χρουστσόφ δεν θεωρούσε ως αξιόπιστες τις απειλές και τις υποσχέσεις του Κένεντι σχετικά με το Βερολίνο και αργότερα με την Κούβα.

Η αποτυχία του Κένεντι να καθιερώσει φήμη για αποφασιστικότητα στις αρχές της προεδρίας του έρχεται σε αντίθεση με την εμπειρία του προκατόχου του. Ο πρόεδρος Dwight Eisenhower εργάστηκε σκόπιμα για να δημιουργήσει μια φήμη για αποφασιστική δράση έναντι των Σοβιετικών. Από τις πρώτες μέρες της προεδρίας του, έκανε σαφείς και μετρημένες δηλώσεις σχετικά με τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής του και για τα αποτελέσματα που ήταν πρόθυμος ή απρόθυμος να αποδεχθεί. Στην συνέχεια υποστήριξε αυτές τις δηλώσεις με άμεση και συνεπή δράση -για παράδειγμα, διατηρώντας μια σκληρή θέση στις διαπραγματεύσεις με τους Σοβιετικούς που επικοινωνούσε ξεκάθαρα ότι δεν θα παρέβαινε από τις δεσμεύσεις των ΗΠΑ στο Βερολίνο. Ως αποτέλεσμα, ο Eisenhower καλλιέργησε μια φήμη για αποφασιστικότητα που του επέτρεψε να εμπλακεί σε εποικοδομητική διπλωματία με τους Σοβιετικούς και ακόμη και να αποτρέψει τον Χρουστσόφ να πραγματοποιήσει μια προηγούμενη απειλή του για υπογραφή χωριστής ειρηνευτικής συνθήκης με την Ανατολική Γερμανία το 1958.

Συνολικά, τα παραδείγματα Kennedy και Eisenhower δείχνουν ένα άλλο εύρημα της έρευνάς μου: οι φήμες που διαμορφώθηκαν νωρίς σε μια προεδρία κολλάνε και είναι δύσκολο να κλονιστούν. Οι ηγέτες που αποτυγχάνουν να πάνε μέχρι το τέλος με τις πρώτες απειλές και τις υποσχέσεις τους στην εξωτερική πολιτική τους, θα αγωνιστούν να προβάλουν αποφασιστικότητα στο υπόλοιπο της θητείας τους.

ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ, ΣΥΝΕΠΗΣ, ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ

Ο Μπάιντεν έχει ένα στενό παράθυρο [χρόνου] στο οποίο μπορεί να χτίσει μια φήμη για αποφασιστικότητα η οποία να μπορεί να αποκαταστήσει την αξιοπιστία των ΗΠΑ μετά τα συντρίμμια των ετών του Τραμπ. Θα πρέπει να κοινοποιήσει με σαφήνεια τους στόχους της πολιτικής του σε σημαντικά διεθνή ζητήματα και, στην συνέχεια, να εργαστεί με συνέπεια για να τους προωθήσει. Και θα πρέπει να αποφύγει τα πρώιμα λάθη, γνωρίζοντας ότι άλλοι οι παγκόσμιοι ηγέτες είναι σκληροί κριτές των νέων προέδρων και έχουν καλή μνήμη.

Ο Μπάιντεν ανέλαβε την προεδρία σε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη περίοδο. Αντιμετωπίζει όχι μόνο μια θανατηφόρα πανδημία, αλλά και συνεχιζόμενες εντάσεις με την Ρωσία, το Ιράν και την Βόρεια Κορέα, μεταξύ άλλων. Μια αξιόπιστη στάση των ΗΠΑ σε αυτά τα ζητήματα θα απαιτήσει σαφήνεια, συνέπεια, και εξειδίκευση. Ο Μπάιντεν έχει οριοθετήσει ορισμένους από αυτούς τους τομείς πολιτικής, αλλά σε άλλους οι στόχοι του είναι ασαφείς ή οι στρατηγικές του για την επίτευξή τους είναι άσχημα καθορισμένες. Για παράδειγμα, δεν έχει καταστήσει σαφές το πώς η κυβέρνησή του θα αντιμετωπίσει τις βελτιωμένες πυρηνικές δυνατότητες της Βόρειας Κορέας ή τι θα σημαίνουν αυτές οι δυνατότητες για τις διπλωματικές προσπάθειες με συμμάχους στην περιοχή. Η Πιονγκγιάνγκ θα μπορούσε να αποφασίσει να δοκιμάσει τον Μπάιντεν στις πρώτες μέρες της προεδρίας του με νέες δοκιμές όπλων [18] ή κλιμακούμενη ρητορική. Ωστόσο, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει ανακοινώσει τι θα έκανε σε απάντηση -μια αξιοσημείωτη παράλειψη από την πρώτη μείζονα ομιλία του προέδρου επί της εξωτερικής πολιτικής [19] την περασμένη εβδομάδα.

Οι ηγέτες μπορεί να μπουν στον πειρασμό να προβούν σε μεγαλοπρεπείς απειλές και υποσχέσεις όπου δεν διαθέτουν συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής. Αλλά αντιμετωπίζουν προβλήματα όταν παρα-υπόσχονται και δεν υποστηρίζουν επαρκώς την ρητορική τους. Η απειλητική ρητορική μπορεί επίσης να βάλει τους ηγέτες στην γωνία, με το να καταστήσει αναγκαίες σκληρές πολιτικές απαντήσεις που μπορεί να μην είναι πρόθυμοι ή ικανοί να παρέχουν.

Αυτό είναι ένα μάθημα που ο Τραμπ δεν κατάφερε να μάθει και που ο Μπάιντεν, ο οποίος είναι επιρρεπής στο να μιλά εκτός κειμένου κατά την διάρκεια ομιλιών και άλλων δημόσιων εμφανίσεών του, θα ήταν συνετό να προσέχει. Η φήμη για αποφασιστικότητα και αξιοπιστία δημιουργείται με το να οριοθετούνται σαφείς πολιτικές θέσεις και στην συνέχεια με το να ακολουθείται άμεση και συνεπής δράση. Αυτό που κάνει ο Μπάιντεν για να τηρήσει τις υποσχέσεις του δεν θα καθορίσει μόνο την φήμη του ως προέδρου αλλά και τη μοίρα της αξιοπιστίας των ΗΠΑ.