Γιατί ο Ρουχανί κέρδισε – και γιατί ο Χαμενεΐ το επέτρεψε

Για την Ουάσινγκτον, στο μεταξύ, η εκλογή προσφέρει την πλήρη επιβεβαίωση ότι η στρατηγική της δουλεύει, τουλάχιστον ως ένα σημείο. Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε ότι η πολιτική βούληση για μια πυρηνική συμφωνία υπάρχει στην Ισλαμική Δημοκρατία. Ακόμη και με έναν πιο μετριοπαθή πρόεδρο στο τιμόνι, ωστόσο, το πυρηνικό ζήτημα δεν θα επιλυθεί άμεσα και το διχασμένο πολιτικό σύστημα του Ιράν θέτει τόσες δυσκολίες όσο ποτέ. Για να ξεπεραστεί η βαθιά (και όχι τελείως αδικαιολόγητη) παράνοια των τελικών υπευθύνων για τις αποφάσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να κάνουν υπομονή. Θα πρέπει να κατανοήσουν, για παράδειγμα, ότι ο Ρουχανί θα πρέπει να αποδείξει στους Ιρανούς ότι μπορεί να αποσπάσει απτά οφέλη για τις διπλωματικές του προσεγγίσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον θα πρέπει να είναι έτοιμη να προσφέρει σημαντική ανακούφιση όσον αφορά τις κυρώσεις σε αντάλλαγμα για οποιεσδήποτε παραχωρήσεις στο θέμα των πυρηνικών. Η Ουάσιγκτον θα πρέπει επίσης να κατανοήσει ότι ο Ρουχανί μπορεί να αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα στην προσπάθειά του να επιλύσει τη διαφορά ως προς τα πυρηνικά χωρίς να επιδεινώσει την έλλειψη εμπιστοσύνης των σκληροπυρηνικών. Και όλο αυτό το διάστημα, η κυβέρνηση Ομπάμα θα πρέπει να προχωρήσει με προσοχή, δεδομένου ότι αν εμφανίζεται πολύ διαχυτική θα μειώσει την εσωτερική στήριξη του Ρουχανί.

Με άλλα λόγια, ο δρόμος που οδηγεί έξω από την απομόνωση και την οικονομική κρίση είναι γεμάτος κινδύνους, αλλά ο νέος Πρόεδρος του Ιράν, ο οποίος μερικές φορές αποκαλείται «σεΐχης της διπλωματίας», μπορεί να είναι ο σωστός άνθρωπος στη σωστή στιγμή για να τον διανύσει.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139511/suzanne-maloney/why-rouhan...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr