Η νίκη του Ερντογάν

Επιπλέον, παρά την αναμφισβήτητα θετική εξέλιξη του φιλο-κουρδικού Λαϊκού Κόμματος (HDP) το οποίο ξεπέρασε το όριο του 10% για ένταξη στο κοινοβούλιο -σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που ένα κουρδικό κόμμα θα κατέχει έδρες ως επίσημο κόμμα και όχι ως ένα σύνολο ανεξαρτήτων βουλευτών- το HDP θα αντιμετωπίσει εμπόδια. Το ίδιο το ΑΚΡ εξέφρασε την άμεση αντίθεσή του με το κουρδικό κόμμα κατά τα τελευταία στάδια της εκστρατείας, με φιλοκυβερνητικές πηγές να αμαυρώνουν την εικόνα του HDP και του ηγέτη του, Selahattin Demirtaş, υποστηρίζοντας ότι δεν έχουν στον νου τους το συμφέρον της Τουρκίας. Αν το AKP σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού, ο πιθανότερος εταίρος του είναι το Εθνικιστικό Κίνημα (ΜΗΡ), που είναι από την ίδρυσή του αντίθετο στον κουρδικό εθνικισμό και την αύξηση των δικαιωμάτων των Κούρδων. Η σχετική αδυναμία του ΑΚΡ σημαίνει ότι δεν αντέχει την έναρξη οποιασδήποτε νέας πρωτοβουλίας για την συνέχιση του «Κουρδικού Ανοίγματος» που ξεκίνησε το 2009, ενώ οι σχέσεις μεταξύ της κυβέρνησης και του HDP δεν θα είναι εγκάρδιες. Η επιτυχία του HDP αποτελεί την θετική έκβαση αυτών των εκλογών, ενώ πολλοί ψηφοφόροι που δεν είναι Κούρδοι υποστήριξαν το κόμμα ως την ξεκάθαρη στέγη για φιλελεύθερους ψηφοφόρους στην Τουρκία, αλλά η απροθυμία του ΑΚΡ να δείξει οποιαδήποτε επιείκεια από μια θέση αδυναμίας, σημαίνει ότι η επιτυχία της πολιτικής του HDP θα υστερεί σε σχέση με την πολιτική του επιτυχία.

Το ΑΚΡ δεν μπορεί πλέον να καταλαμβάνει την πλειοψηφία των εδρών στην βουλή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει αποτελεσματική αντιπολίτευση για να το κρατήσει υπό έλεγχο. Το HDP αποτελεί ισχυρό συμβολικό αντίπαλο, αλλά έχοντας μόνο το 12% των ψήφων και 80 από τις 550 έδρες στο κοινοβούλιο, δεν βρίσκεται σε θέση να αναστείλει οποιαδήποτε από τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης. Το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP), αποδείχθηκε σχετικά ανίσχυρο, και δεν βελτίωσε καθόλου την απόδοσή του σε σχέση με το 2011. Το ΑΚΡ ίσως χρειαστεί πλέον να βασίζεται σε βουλευτές από άλλα κόμματα προκειμένου να προωθήσει την ατζέντα του, αλλά η ατζέντα του είναι η μοναδική που ρεαλιστικά έχει πιθανότητες να προωθηθεί. Το κυρίαρχο κόμμα στην κυβέρνηση συνασπισμού εξακολουθεί να είναι το κόμμα που πρωταγωνιστεί˙ ως εκ τούτου, οι πανηγυρισμοί για την «ήττα» του ΑΚΡ απειλούν να επισκιάσουν το γεγονός ότι το AKP, αν και αποδυναμωμένο, αποτελεί ακόμα το κυβερνών κόμμα της Τουρκίας.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι Τούρκοι είναι περιχαρείς μετά την ψηφοφορία της Κυριακής. Η προεδρική κατάληψη της εξουσίας αποτράπηκε, ένα αυτάρεσκο πολιτικό κόμμα που κατέφυγε σε εθνικιστική δημαγωγία και άσχημες θεωρίες συνωμοσίας [3] σε μια προσπάθεια να τρομάξει τους ψηφοφόρους έμαθε αισίως ότι η συμπεριφορά είναι σημαντική για τους ψηφοφόρους, οι Κούρδοι θα εκπροσωπηθούν μετά από δεκαετίες που αγωνίστηκαν για να ακουστεί η φωνή τους, ενώ ο πλειοψηφικός τρόπος διακυβέρνησης του ΑΚΡ απορρίφθηκε από την μεγάλη πλειοψηφία των Τούρκων. Η επόμενη φάση, όμως, θα είναι δύσκολη και ίσως αφήσει πολλούς Τούρκους να αναρωτιούνται γιατί επέμειναν τόσο πολύ ότι οι εκλογές της Κυριακής προανήγγειλαν μια άμεση αλλαγή προς το καλύτερο.

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2015-06-07/erdogans-victory

Σύνδεσμοι
[1] http://www.ottomansandzionists.com
[2] http://ottomansandzionists.com/2015/02/05/is-this-what-a-presidential-ta...
[3] http://www.politico.eu/article/turkey-conspiracy-theories-erdogan-electi...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνσηwww.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.grκαι στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition