Κουρασμένος από τον κόσμο

Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας όντως εγκρίνει ειρηνευτικές επιχειρήσεις του ΟΗΕ όπως στο Νότιο Σουδάν, πολύ συχνά φορτώνει αυτού του είδους τις αποστολές με υπερβολικά φιλόδοξες, υποχρηματοδοτημένες εντολές, με αποτέλεσμα ανεπαρκώς εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι «κυανόκρανοι» να προσπαθούν να επιβάλουν την ειρήνη απέναντι σε βαριά οπλισμένους αντιπάλους και αποτυγχάνουν να επιτελέσουν το έργο για το οποίο δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες, όπως η βελτίωση της διακυβέρνησης και η προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εδώ, όπως και με την συνεχιζόμενη σφαγή στην Συρία, η ευθύνη δεν έγκειται στα Ηνωμένα Έθνη ως σύνολο, αλλά σε ένα από τα συστατικά του -σε αυτή την περίπτωση, τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Τα κράτη-μέλη πρέπει επίσης να μοιραστούν μεγάλο μέρος της ευθύνης για τις αποτυχίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας [18]. Ήταν οι χρηματοδότες της οργάνωσης -ιδίως, οι πλούσιες δημοκρατίες της αγοράς υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών- που άφησαν χρονίως υποχρηματοδοτημένη την οργάνωση, ακόμη και όταν την επιβάρυναν με νέες, ανταγωνιστικές προτεραιότητες (όπως η καταπολέμηση των μη μεταδοτικών ασθενειών) και με μια δυσκίνητη δομή διακυβέρνησης που έδωσε μικρή εξουσία στα χέρια της Γενικής Διευθύντριας Margaret Chan.

Τέλος, τα χρόνια προβλήματα του φτωχού συντονισμού και του πλεονασμού μεταξύ υπηρεσιών, προγραμμάτων και τμημάτων των Ηνωμένων Εθνών, αντικατοπτρίζουν την μπερδεμένη δομή του λαβυρίνθου της διακυβέρνησης των Ηνωμένων Εθνών, στην οποία ορισμένοι φορείς αναφέρονται στην Γενική Συνέλευση, άλλοι στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο, και άλλοι στο Συμβούλιο Ασφαλείας ή την Γραμματεία. Το περιθώριο του ΟΗΕ για βελτίωση στον τομέα αυτόν είναι περιορισμένο: Ο συντονισμός μεταξύ των διαφόρων οργανισμών του ΟΗΕ, χωρίς μια σοβαρή αναθεώρηση της δομής του ίδιου του ΟΗΕ, μπορεί να μεταρρυθμιστεί μόνο ως εκεί.

Η εμπειρία θα έπρεπε να διδάξει τόσο τους αξιωματούχους του ΟΗΕ όσο και τα κράτη μέλη την αξία της υιοθέτησης μιας πιο εστιασμένης ατζέντας. Αντί να προσπαθούν να λύσουν κάθε παγκόσμιο πρόβλημα, θα πρέπει να διαλέγουν και να εξετάζουν πού βρίσκονται πραγματικά τα συγκριτικά πλεονεκτήματά του: Στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους ενδεείς πληθυσμούς, στην διατήρηση της ειρήνης όπου υπάρχει ειρήνη που πρέπει να διατηρηθεί, και στην διενέργεια επιθεωρήσεων που παρακολουθούν τα όπλα μαζικής καταστροφής. Σε έναν κόσμο όλο και πιο γεμάτο με ικανούς διεθνείς φορείς, ο ΟΗΕ θα πρέπει να εστιάσει στο να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα, και στο να το κάνει καλά.

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2015-10-20/world-weary