Πετρέλαιο και στρατιωτική στρατηγική των ΗΠΑ

Από την πλευρά της ζήτησης, το κλειδί είναι να μειωθεί περαιτέρω το ποσό του πετρελαίου που καταναλώνει η οικονομία των ΗΠΑ, προστατεύοντάς την έτσι από την αύξηση των τιμών. Ο τομέας των μεταφορών αντιπροσωπεύει περίπου το 70% της κατανάλωσης πετρελαίου στις ΗΠΑ, επομένως αυτό είναι το φυσικό μέρος για να αναζητηθούν μειώσεις. Από την προεδρία του Τζορτζ Μπους και συνεχίζοντας με τον Μπαράκ Ομπάμα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει επανειλημμένα επιτυχημένα κάνει πιο αυστηρά τα πρότυπα αποδοτικότητας των κινητήρων για αυτοκίνητα και ελαφρά φορτηγά, αλλά θα μπορούσε να κάνει περισσότερα για να μειώσει την κατανάλωση. Η αύξηση των φόρων επί της βενζίνης θα ενθάρρυνε τους ανθρώπους να οδηγούν λιγότερο και θα ωθούσε τους κατασκευαστές να αναπτύξουν ακόμα πιο αποδοτικά οχήματα. Η κυβέρνηση θα μπορούσε επίσης να προσφέρει πρόσθετα κίνητρα στους καταναλωτές να αγοράζουν οχήματα που κινούνται με ηλεκτρική ενέργεια ή φυσικό αέριο και να επιδοτούν την κατασκευή των υποδομών για την τροφοδοσία τους. Και θα μπορούσε να επενδύσει περισσότερο στην Έρευνα και Ανάπτυξη σε τομείς όπως τα αυτοκίνητα με υδρογόνο.

Ορισμένες από αυτές τις επενδύσεις από πλευράς ζήτησης -ειδικά εκείνες που αφορούν την Έρευνα και Ανάπτυξη- προσφέρουν αβέβαιες αποδόσεις, αλλά, όλες μαζί θα κάνουν πολλά για να μειώσουν την ζημιά που θα προκληθεί από μια μεγάλη διαταραχή των προμηθειών πετρελαίου του Κόλπου. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δαπανούσαν μεταξύ 100 και 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων για ένα συνδυασμό αυτών των προσπαθειών, θα μπορούσαν να μειώσουν την κατανάλωση πετρελαίου κατά το ήμισυ μέχρι το 2035. Μια επένδυση στο άνω άκρο αυτής της κλίμακας -περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως- αν και σίγουρα είναι πολλά χρήματα, θα αντιπροσωπεύει μόνο ένα κλάσμα των περίπου 75 δισεκατομμυρίων δολαρίων που δαπανά η Ουάσινγκτον ετησίως για να υπερασπιστεί τον Κόλπο.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν επίσης να επιδιώξουν μια ποικιλία διεθνών προσπαθειών για την περαιτέρω μείωση των οικονομικών επιπτώσεων των διαταραχών του πετρελαίου. Εκτός από την επέκταση του SPR, η χώρα θα πρέπει να εργαστεί για να πείσει τους εταίρους της στον IEA και άλλες χώρες που είναι μεγάλοι καταναλωτές πετρελαίου να προβούν σε αντίστοιχες αυξήσεις των αποθεμάτων τους. Διαφορετικά, σε περίπτωση μαζικής διακοπής του εφοδιασμού, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα απομείνουν να προσπαθούν να παρέχουν περισσότερα από το δίκαιο μερίδιό τους στο «μαξιλάρι», περιορίζοντας την αποτελεσματικότητα των δικών τους επενδύσεων. Η Ουάσινγκτον θα πρέπει επίσης να ασκήσει πιέσεις στα κράτη του Κόλπου -πάνω απ' όλα, στην Σαουδική Αραβία- να μειώσουν την ευπάθειά τους από ένα κλείσιμο των στενών του Hormuz, αυξάνοντας την χωρητικότητα των αγωγών τους που παρακάμπτουν το στενό. Παρ' όλο που κάποια τέτοια χωρητικότητα υπάρχει ήδη, αυτά τα κράτη μπορούν να αντέξουν οικονομικά να προσθέσουν περισσότερη.

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

Η καταγραφή του κόστους και των ωφελειών από την στρατιωτική δέσμευση των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο δείχνει ότι η τρέχουσα πολιτική δεν είναι πολύ λανθασμένη: Συχνά είναι σκόπιμο να αντισταθμίζουμε έναντι γεγονότων χαμηλής πιθανότητας και υψηλού κόστους. Ωστόσο, η υπόθεση για τον τερματισμό αυτής της δέσμευσης είναι πολύ ισχυρότερη από όσο υποθέτει η συμβατική σοφία. Όσον αφορά την εθνική ασφάλεια, μια διακοπή του πετρελαίου του Κόλπου δεν αποτελεί πλέον σοβαρή απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και από οικονομικής απόψεως, η χώρα είναι καλά προστατευμένη από όλες τις πετρελαϊκές διαταραχές πλην των χειρότερων, και έχει επιλογές για περαιτέρω μείωση της ευαλωτότητάς της.

Προς το παρόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να διατηρήσουν την στρατιωτική τους δέσμευση για τον Κόλπο, αλλά να λάβουν μέτρα για να τοποθετήσουν τον εαυτό τους έτσι ώστε να τερματίσουν αυτή την δέσμευση κάποια στιγμή. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επενδύσουν στην περαιτέρω μείωση της ευαλωτότητάς τους σε πετρελαϊκά σοκ τόσο στην πλευρά της προσφοράς όσο και της ζήτησης. Συνολικά, ένας συνδυασμός μεγαλύτερου SPR, βελτιώσεων στην απόδοση κινητήρων και πρόσθετων αγωγών που παρακάμπτουν το Στενό του Hormuz θα αποφέρουν σημαντικά κέρδη μέσα σε μια δεκαετία.

Μόλις υπάρξει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις διαταραχές του πετρελαίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες να προσαρμόσουν την δέσμευσή τους στον Κόλπο σύμφωνα με τις απειλές στην περιοχή, ιδιαίτερα εκείνες που θέτει το Ιράν. Η πυρηνική συμφωνία εγείρει το ενδεχόμενο να μειωθεί η ιρανική απειλή. Με την επιβολή κυρώσεων στις εξαγωγές του πετρελαίου του να έχουν αρθεί, το Ιράν έχει περισσότερους λόγους να μην δράσει επιθετικά και να διατηρήσει την ροή του πετρελαίου του Κόλπου, καθώς έχει περισσότερα έσοδα για να χάσει από μια διαταραχή. Επιπλέον, επειδή η χώρα είναι πλέον λιγότερο πιθανό να αποκτήσει ένα πυρηνικό αποτρεπτικό, η προοπτική ότι θα αισθανόταν ενθουσιασμένη να απειλήσει το Στενό του Ορμούζ έχει μειωθεί. Αν το Ιράν πράγματι γίνει λιγότερο απειλητικό και εάν οι επενδύσεις των ΗΠΑ σε μη στρατιωτικές εναλλακτικές λύσεις μειώσουν σημαντικά την ευπάθεια της οικονομίας των ΗΠΑ σε μια πετρελαϊκή διαταραχή, τότε η Ουάσινγκτον θα είναι σε θέση να τερματίσει την στρατιωτική της δέσμευση για την προστασία της ροής του πετρελαίου του Κόλπου.