Η επικίνδυνη αναμέτρηση της Ιταλίας με την Ευρώπη για τον προϋπολογισμό

Στο «Επαναστάτης χωρίς αιτία», το κοινό ξέρει ότι ο Buzz θα πέσει από τον γκρεμό επειδή μπορεί να δει ότι το μανίκι από το τζάκετ του είναι μπερδεμένο στην λαβή της πόρτας, εμποδίζοντας τον από το να πηδήξει έξω από το αυτοκίνητο εγκαίρως. Στην σύγκρουση μεταξύ της Ιταλίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το μπλέξιμο περιβάλλει τις ιταλικές τράπεζες. Αυτές οι τράπεζες έχουν υποστεί χτυπήματα από τις αγορές από τότε που η σημερινή ιταλική κυβέρνηση ήρθε στην εξουσία. Υποβάλλονται σε περαιτέρω ζημίες, καθώς μια καθοδική πίεση επί των ιταλικών κρατικών ομολόγων από τις αγορές εξαντλεί το ρυθμιστικό κεφάλαιό τους.

Οι Salvini και Di Maio έχουν υποσχεθεί ότι καμία τράπεζα δεν θα αφεθεί να υποφέρει. Πιο σημαντικό, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Mario Draghi, κατέστησε σαφές την περασμένη Πέμπτη ότι το θεσμικό του όργανο δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σώσει τις ιταλικές τράπεζες, εκτός εάν η ιταλική κυβέρνηση συμφωνήσει να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα διάσωσης, όπως έκανε η Ισπανία το 2012. Οι Salvini και Di Maio έχουν πει ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Ο Di Maio το προχώρησε περισσότερο, επικρίνοντας προσωπικά τον Ντράγκι σε μια προσπάθεια να σύρει την ΕΚΤ στην σύγκρουση. Εάν το επιτύχει, μπορεί να δυσκολέψει την παρέμβαση της ΕΚΤ εάν αυτό καταστεί απαραίτητο.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους αυτό θα μπορούσε να τελειώσει άσχημα. Η EC θα μπορούσε να επισπεύσει τις διαδικασίες της και στην συνέχεια να καταλήξει με άδεια χέρια εάν η ιταλική κυβέρνηση αρνηθεί να συνεργαστεί. Αυτό θα έδινε ισχυρό πλήγμα στον ευρωπαϊκό μακροοικονομικό συντονισμό, και διότι θα καθιστούσε προφανές ότι οι χώρες μπορούν να παραβιάσουν τους κανόνες ατιμωρητί, και επειδή θα καθιστούσαν δυσκολότερο για χώρες όπως η Γερμανία και οι Κάτω Χώρες να προσχωρήσουν σε ένα κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Υπάρχει επίσης η πιθανότητα οι Ιταλοί πολιτικοί να είναι τόσο επικεντρωμένοι στο να κερδίσουν τη μάχη τους με την EC που θα περιμένουν πάρα πολύ καιρό για να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις ιταλικές αγορές ομολόγων και να υποστηρίξουν τις ιταλικές τράπεζες. Οι Ιταλοί έχουν πολλές αποταμιεύσεις για να καλύψουν τα δημόσια χρέη της κυβέρνησής τους, αλλά είναι δύσκολο να δούμε το πώς η ιταλική οικονομία θα μπορούσε να αναπτυχθεί εάν οι αποταμιεύσεις αυτές απομακρυνθούν από τις επενδύσεις και οδεύσουν στην εξυπηρέτηση του χρέους. Οι τράπεζες της Ιταλίας είναι αδύναμες λόγω της τελευταίας περιόδου ύφεσης˙ άλλη μια θα κάνει περισσότερη ζημιά. Επιπλέον, τα εργαλεία που η ιταλική κυβέρνηση έχει για να στηρίξει στις τράπεζες θα την έσυραν πιθανότατα σε ακόμη μεγαλύτερη σύγκρουση με τις Βρυξέλλες και την ΕΚΤ.

Το χειρότερο από όλα θα ήταν να δούμε αυτές τις δύο εξελίξεις να συμβαίνουν μαζί. Σε αυτό το σενάριο, η Ευρώπη αρνείται να προετοιμαστεί για την χρηματοπιστωτική κρίση που προκαλεί η κατάρρευση της εμπιστοσύνης της αγοράς προς την Ιταλία και τις ιταλικές οικονομικές επιδόσεις. Αυτό είναι το σενάριο στο οποίο η ΕΕ και η ιταλική κυβέρνηση πέφτουν από τον γκρεμό. Είναι απίθανο αποτέλεσμα για την ώρα. Αλλά θα παραμείνει απίθανο μόνο εάν οι δύο πλευρές δουλέψουν για να εξαλείψουν τη μεταξύ τους σύγκρουση.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/italy/2018-11-02/italys-dangerou...