Ένας ρεαλιστικός κόσμος

Αυτή την στιγμή, η υποτίμηση των Ηνωμένων Πολιτειών δίνει ώθηση στην Κίνα. Αλλά όπως σημείωσε ο Άνταμ Σμιθ, υπάρχει πράγματι «μια μεγάλη δόση ολέθρου σε ένα έθνος», και οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν η ισχυρότερη δύναμη στον κόσμο μακράν. Επιπλέον, αυτό δεν θα είναι ένα καθαρά διμερές παιχνίδι. Ναι, το Ηνωμένο Βασίλειο επέτρεψε στην Γερμανία να αναδυθεί και να ηγηθεί μιας ηγεμονικής πρόκλησης εναντίον του -δύο φορές. Αλλά επέτρεψε επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες να αναδυθούν και έτσι, όταν ήρθαν αυτά τα προβλήματα, ήταν δυνατόν, όπως καταλάβαινε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο Νέος Κόσμος, με όλη του την δύναμη και το σθένος, να έρθει σε βοήθεια του Παλαιού.

Με τον ίδιο τρόπο, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέτρεψαν στην Κίνα να αναδυθεί, αλλά επίσης διευκόλυναν την ανάπτυξη της Ευρώπης, της Ιαπωνίας, της Ινδίας, της Βραζιλίας και πολλών άλλων. Και όσο κι αν αυτοί οι δρώντες μπορεί να συνεχίσουν να προστρίβονται με πτυχές της αμερικανικής ηγεσίας ή να κυνηγούν κινεζικές επενδύσεις, θα προτιμούσαν την συνέχιση των σημερινών ρυθμίσεων για να αναγκάσουν το Μέσο Βασίλειο να υποταχθεί.

Το ζήτημα της ημέρας μπορεί να φαίνεται ότι είναι το αν μια κινεζική σφαίρα επιρροής μπορεί να εξαπλωθεί χωρίς να ανατρέψει την υπάρχουσα διεθνή τάξη που έχει δημιουργηθεί από τις ΗΠΑ και έχει κυριαρχηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά το πλοίο αυτό έχει φύγει από το λιμάνι: Η σφαίρα της Κίνας έχει επεκταθεί με θαυμαστό τρόπο και θα συνεχίσει να το κάνει. Ταυτόχρονα, η αναβίωση της Κίνας τής έχει δώσει το δικαίωμα να γράφει κανόνες. Τα πραγματικά ερωτήματα, επομένως, είναι εάν η Κίνα θα αντιμετωπίσει με σκληρότητα άλλες χώρες, γιατί μπορεί -και εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μοιραστούν την παγκόσμια ηγεσία, γιατί πρέπει.

Είναι οι δεσμεύσεις ενός ηγεμόνα αλληλεξαρτώμενες, έτσι ώστε η παραίτηση από κάποιες να υπονομεύει τις υπόλοιπες; Μπορούν οι συμμαχίες και οι εγγυήσεις σε ένα μέρος να χαλαρώσουν, ενώ σε άλλο μέρος να παραμένουν ισχυρές; Εν ολίγοις, είναι δυνατή μια περιστολή ή μήπως ακόμη και μια ένδειξη υποχώρησης θα μετατραπεί σε κατατρόπωση; Μια καλά εκτελεσμένη μετάβαση των ΗΠΑ από την ηγεμονική υπερδραστηριότητα σε μια πιο επιλεκτική παγκόσμια εμπλοκή σε βασικά συμφέροντα μπορεί να είναι ευπρόσδεκτη τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, όσο κι αν πολλοί πολιτικοί και ειδήμονες θα σκούζουν. Αλλά οι περιπτώσεις επιτυχούς ειρηνικής υποχώρησης είναι σπάνιες, και καμιά δεν έχει ξεκινήσει από μια τέτοια κορυφή.

Η ιστορία δεν μας λέει τίποτα για το μέλλον εκτός από το ότι θα μας εκπλήξει. Η τρισδιάστατη εκτύπωση, η τεχνητή νοημοσύνη και οι επαναστατικές ψηφιακές και γενετικές επαναστάσεις μπορούν να προωθήσουν το παγκόσμιο εμπόριο και να αποσταθεροποιήσουν τον κόσμο ριζικά. Αλλά στην γεωπολιτική, είναι επίσης δυνατόν να υπάρξουν καλά αποτελέσματα -ο ρεαλισμός δεν αποτελεί συμβουλή απελπισίας. Ωστόσο, οι σημερινοί μονομάχοι για να υπερβούν τις πιθανότητες και να αποφύγουν να ορμήσουν ο ένας στον λαιμό του άλλου, όπως έκαναν οι περισσότεροι από τους προκατόχους τους, θα χρειαστούν τέσσερα πράγματα. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Δύσης πρέπει να βρουν τρόπους να κάνουν τις μεγάλες πλειοψηφίες των πληθυσμών τους να επωφεληθούν και να αγκαλιάσουν έναν ανοιχτό, ολοκληρωμένο κόσμο. Οι Κινέζοι πολιτικοί πρέπει να συνεχίσουν την άνοδο της χώρας τους ειρηνικά, μέσω συμβιβασμού, αντί να στραφούν προς τον εξαναγκασμό επίσης στο εξωτερικό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να βρουν μια σωστή ισορροπία ισχυρής αποτροπής και ισχυρής διαβεβαίωσης έναντι της Κίνας και να βάλουν τα του οίκου τους σε τάξη εγχωρίως. Και τέλος, κάποιο θαύμα θα πρέπει να φροντίσει την Ταϊβάν.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2018-06-14/realist-world