Παρών στην καταστροφή | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Παρών στην καταστροφή

Η τελική πράξη του Τραμπ έχει επιταχύνει το ξεκίνημα ενός μετα-αμερικανικού κόσμου

Η βία στο Καπιτώλιο θα αποδυναμώσει ειδικότερα την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να υποστηρίξουν την δημοκρατία και το κράτος δικαίου: φανταστείτε τις κραυγές για υποκρισία την επόμενη φορά που η Ουάσινγκτον θα νουθετεί ή θα επιβάλει κυρώσεις σε άλλη κυβέρνηση για την συμπεριφορά της. Αυταρχικά καθεστώτα, όπως της Κίνας, επιχαίρουν ήδη, υποστηρίζοντας ότι οι σκηνές την περασμένη εβδομάδα αποδεικνύουν τόσο την ανωτερότητα του μοντέλου τους όσο και την υποκρισία των αξιωματούχων των ΗΠΑ όταν επικρίνουν την καταστολή στο Χονγκ Κονγκ ή την καταστολή στην [επαρχία] Σινγιάνγκ. Παρομοίως, τα επιχειρήματα κατά της διάδοσης των πυρηνικών όπλων με την αιτιολογία ότι άλλες χώρες δεν είναι αρκετά σταθερές ή υπεύθυνες, είναι κούφια όταν ο αρχηγός της κορυφαίας πυρηνικής δύναμης του κόσμου φαίνεται να στερείται αυτών των χαρακτηριστικών.

ΜΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΕ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ;

Όπως με τα άτομα, η φήμη των χωρών είναι πιο εύκολο να καταρρεύσει παρά να οικοδομηθεί. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να γίνει ό, τι είναι δυνατόν για να αποκατασταθεί η ζημιά, τόσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Ακόμα και σε έναν μετα-αμερικανικό κόσμο, η δύναμη και η επιρροή των ΗΠΑ παραμένουν ουσιαστικές, και οι πιθανότητες οικοδόμησης μιας σταθερής, ανοιχτής και αποτελεσματικής διεθνούς τάξης είναι σχεδόν ανύπαρκτες χωρίς μια σημαντική συμβολή των ΗΠΑ.

Απαιτείται κάποια αυτογνωσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι καν τόσο μοναδικές όσο πιστεύουν πολλοί Αμερικανοί, ακόμη και όταν πρόκειται για την απειλή της δημοκρατικής οπισθοδρόμησης. Αυτό που συνέβη θα έπρεπε να τερματίσει την έννοια της αμερικανικής ιδιαιτερότητας, αυτήν της «αιώνιας λαμπερής πόλης στον λόφο».

Η εισερχόμενη κυβέρνηση του Μπάιντεν θα ήταν συνετό να αναβάλει τα ανακοινωθέντα σχέδια για την σύγκληση συνάντησης των δημοκρατιών του κόσμου έως ότου ο οίκος των Ηνωμένων Πολιτειών να είναι σε καλύτερη κατάσταση. Αυτό θα απαιτήσει την λήψη απλών και άμεσων μέτρων, όπως η ίδρυση ενός σώματος όπως η Επιτροπή 9/11 ώστε να διερευνήσει το πώς το Καπιτώλιο έμεινε τόσο ευάλωτο σε μια τόσο γνωστή απειλή και να υποβάλλει συστάσεις για την διόρθωση των ελλείψεων ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προέρχονται από το κυβερνητικό συνονθύλευμα της πρωτεύουσας του έθνους. Είναι επίσης σημαντικό να προσαχθούν στην δικαιοσύνη όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα που εμπλέκονται σε παράνομες πράξεις, τόσο για να καταστεί σαφές ότι μια τέτοια συμπεριφορά έχει συνέπειες όσο και για να καταδειχθεί στον κόσμο ότι μια τέτοια παραβίαση του νόμου και της τάξης δεν θα επιτρέπεται να γίνει μόνιμη κατάσταση.

Αλλά μεγάλο μέρος αυτών που είναι απαραίτητα απαιτεί μακροπρόθεσμη προσπάθεια. Η χώρα πρέπει να αντιμετωπίσει την ανισότητα, η οποία έχει επιδεινωθεί σημαντικά μέσα στην ύφεση που προκάλεσε η πανδημία, τόσο στο εισόδημα όσο και στην πρόσβαση στην εκπαίδευση και σε άλλες ευκαιρίες. Τέτοιες συνθήκες προκαλούν κατανοητή απογοήτευση και τροφοδοτούν τον λαϊκισμό και τον ριζοσπαστισμό, αριστερά και δεξιά. Μια ιδιαίτερη πρόκληση είναι η κατεύθυνση του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Η αμερικανική δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει εάν ένα από τα μεγάλα κόμματά της απορρίπτει την έννοια της νομοταγούς αντιπολίτευσης και αυτοπροσδιορίζεται όχι με όρους του τι μπορεί να κάνει, αλλά μόνο με όρους του τι μπορεί να αποτρέψει.

Ορισμένες διαδικαστικές αλλαγές -ανοιχτές προκριματικές εκλογές, εκλογές με κατάταξη υποψηφίων, βήματα για να γίνει ευκολότερη η ψηφοφορία είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω ταχυδρομείου- μπορούν να βοηθήσουν. Έτσι θα μειωνόταν η χειραγώγηση, είτε μέσω δικαστικής δράσης είτε μέσω του έργου των δικομματικών επιτροπών για τον επαναπροσδιορισμό των εκλογικών περιφερειών για το Κογκρέσο. Στο τέλος της ημέρας, ωστόσο, θα εναπόκειται στους ψηφοφόρους. Θα πρέπει να αποφασίσουν εάν αυτοί που ενεργοποίησαν τον Τραμπ αξίζουν την υποστήριξή τους προχωρώντας προς τα εμπρός. Οι Ρεπουμπλικανοί πρέπει να αποφασίσουν εάν το κόμμα τους θα είναι πιο συντηρητικό παρά ριζοσπαστικό (και εάν η πλειοψηφία επιλέξει το τελευταίο, οι συντηρητικοί θα πρέπει να αποφασίσουν εάν θα συγκροτήσουν και θα σχηματίσουν ένα νέο κόμμα). Ο τρόπος με τον οποίο οι Δημοκρατικοί ασκούν τον τρέχοντα έλεγχο του εκτελεστικού κλάδου και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου -είτε θεωρούνται ότι κυβερνούν από το κέντρο είτε από την αριστερά- θα έχουν επίσης σημαντικό αποτέλεσμα.

Η αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής κουλτούρας απαιτεί μια φιλόδοξη και ευρεία ατζέντα. Απαιτεί την αντιμετώπιση των ολέθριων στοιχείων των social media, τα οποία έχουν την τάση να οδηγούν τους ανθρώπους σε φωνές και πληροφορίες που ανταποκρίνονται στις δικές τους απόψεις. Απαιτεί επανεπένδυση στην πολιτική εκπαίδευση -το DNA της δημοκρατίας δεν μεταδίδεται αυτόματα από γενιά σε γενιά. Και απαιτεί επανεξέταση της έννοιας της εθνικής υπηρεσίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι όλο και περισσότερο μια χώρα πολλαπλών εθνών, χωρισμένη από την γεωγραφία, την φυλή, την εμπειρία, την εκπαίδευση -και τις πολιτικές τάσεις. Η υπηρεσία στο έθνος δεν σημαίνει μόνο την στρατιωτική θητεία, ούτε πρέπει να είναι υποχρεωτική. Αλλά εάν οι διαφορές της Αμερικής δεν πρόκειται να διαλύσουν την χώρα, περισσότεροι νέοι Αμερικανοί πρέπει να συναντηθούν και να συνεργαστούν με εκείνους από άλλες τάξεις, χρώματα, θρησκείες και υπόβαθρα.