Νέα πλήγματα στην ασφάλεια της Μέσης Ανατολής

Πέραν των προαναφερθεισών γεωστρατηγικών επιδιώξεων της Σαουδικής Αραβίας, η σταθεροποίηση του φιλο-σιιτικού καθεστώτος Άσαντ μετά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τού Ιράν και της Χεζμπολά και την ακύρωση του δυτικού πυραυλικού χτυπήματος είχε ως συνέπεια την αύξηση του ρήγματος εντός τού συριακού αντικαθεστωτικού στρατοπέδου και την αυξημένη τρομοκρατική δράση σουνιτικών εξτρεμιστικών οργανώσεων, που είτε συνεδέοντο με την αλ Κάιντα, είτε ενεργούν στα πρότυπά της.

Ως αποτέλεσμα της εντάσεως της συριακής κρίσης, της αυξημένης περιφερειακής της διάστασης και της κλιμακούμενης σεκταριστικής βίας δημιουργήθηκαν νέες ισλαμιστικές ομάδες με εξτρεμιστική ιδεολογία και δράση κατά τα πρότυπα της αλ Κάιντα. Οι δύο πιο ισχυρές οργανώσεις, δρώσες και επηρεαζόμενες από τις μεθόδους και την ιδεολογία τής αλ Κάιντα στην Συρία είναι το «Μέτωπο αλ Νούσρα» και το «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και την Λεβαντίνη».

Το Μέτωπο αλ Νούσρα, του οποίου ηγείται ο Σύρος Μοχάμεντ αλ Γκολάνι και το οποίο περιλαμβάνει στις τάξεις του πολλούς ξένους μαχητές, συγκροτήθηκε στις αρχές τού 2012 στην Συρία με στόχο την ανατροπή του κοσμικού καθεστώτος Άσαντ, έχει αναγνωριστεί από την αλ Κάιντα ως η συριακή εκδοχή τής οργάνωσης. Το Μέτωπο αλ Νούσρα έχει αναλάβει την ευθύνη για δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις (εκ των οποίων κάποιες επιθέσεις αυτοκτονίας) στην Δαμασκό, το Χαλέπι και την Χομς και στις αρχές τού 2014 η δύναμή του υπολογιζόταν περί τους 8.000 μαχητές.

Το «Ισλαμικό Κράτος στην Ιράκ και την Λεβαντίνη» (που νωρίτερα αποκαλείτο «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και την Συρία») αποτελεί την μετάσταση στο συριακό έδαφος μιας ισλαμιστικής εξτρεμιστικής οργάνωσης που δημιουργήθηκε το 2004 στο Ιράκ. Με ηγέτη τον ιρακινό Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάτι και με δύναμη περίπου 6.000 μαχητών, το «Ισλαμικό Κράτος» αποτελεί την πιο ακραία εκδοχή των ισλαμιστικών οργανώσεων που έχουν ενεργοποιηθεί στην Συρία, γεγονός που το έχει οδηγήσει σε ευθεία σύγκρουση με τις πιο μετριοπαθείς αντικαθεστωτικές οργανώσεις, αλλά και με την Κουρδική πολιτοφυλακή (PYD) στην βορειοανατολική Συρία [14]. Το «Ισλαμικό Κράτος» αποτελείται κυρίως από ξένους, μη Σύρους, μαχητές, και έχει θέσει ως βασική προτεραιότητα την αύξηση της επιρροής του σε περιοχές τής Συρίας, και όχι την άμεση ανατροπή του συριακού καθεστώτος. Τον Ιανουάριο του 2014, οι συγκρούσεις ανάμεσα στο Ισλαμικό Κράτος και άλλες αντικαθεστωτικές οργανώσεις κλιμακώθηκαν σε διάφορες περιοχές τής βόρειας Συρίας, ενώ μαχητές του κατέλαβαν την ιρακινή πόλη Φαλούτζα. Στις αρχές Φεβρουαρίου, η ηγεσία τής αλ Κάιντα ανακοίνωσε, προσπαθώντας να ελέγξει τις ισλαμιστικές ομάδες στην Συρία, πως δεν συνδέεται με το «Ισλαμικό Κράτος».

ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΟ

Από το δεύτερο ήμισυ του 2013 παρατηρήθηκε κλιμάκωση των επιθέσεων επί λιβανικού εδάφους από οργανώσεις συνδεόμενες με την αλ Κάιντα, σηματοδοτώντας καινοφανή μορφή διαχύσεως της συριακής κρίσεως στον Λίβανο. Η επέκταση της τρομοκρατικής δράσεως των συνδεομένων με την Αλ Κάιντα ή των επιχειρουσών κατά τα πρότυπά της εξτρεμιστικών οργανώσεων στον Λίβανο, αποτελεί αντίδραση στην καταλυτική εμπλοκή τής σιιτικής Χεζμπολά στο συριακό στρατιωτικό πεδίον. Η αρχή έγινε με δύο βομβιστικές επιθέσεις «παγιδευμένων» οχημάτων, την 9η Ιουλίου και 15η Αυγούστου 2013, στα νότια προάστια της Βηρυτού που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Χεζμπολά. Από τον Νοέμβριο οι τρομοκρατικές επιθέσεις κλιμακώθηκαν.

Στις 19 Νοεμβρίου 2013, μια διπλή βομβιστική επίθεση με στόχο την ιρανική πρεσβεία στην Βηρυτό είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 23 ανθρώπων και τον τραυματισμό δεκάδων. Την ευθύνη ανέλαβε η λιβανική σουνιτική οργάνωση «Ταξιαρχία Αμπντουλά Αζάμ», που διατηρεί σχέσεις με την αλ Κάιντα. Στη συνέχεια ακολούθησε σειρά βομβιστικών επιθέσεων με «παγιδευμένα» οχήματα και επιθέσεις αυτοκτονίας σε διάφορες περιοχές της νότιας Βηρυτού και του ανατολικού Λιβάνου ελεγχόμενες από την Χεζμπολά: στις 17 Δεκεμβρίου 2013 στην ανατολική πόλη Χερμέλ, (Χάρτης 4), στις 2 Ιανουαρίου 2014 στο νότιο προάστιο της Βηρυτού, την 1η Φεβρουαρίου 2014 στην ανατολική πόλη Χερμέλ (Χάρτης 4) την 3η Φεβρουαρίου 2014 στο Σουέιφατ στην νότια Βηρυτό (Χάρτης 5) της οποίας την ευθύνη ανέλαβε το Μέτωπο αλ Νούσρα…

Είχαν, εν τω μεταξύ, πραγματοποιηθεί και δύο βομβιστικές επιθέσεις εναντίον στόχων σχετιζομένων με την σουνιτική κοινότητα του Λιβάνου: στις 23 Αυγούστου 2013 μια διπλή βομβιστική επίθεση σε σουνιτικό τέμενος της Τρίπολης κατά την οποία φονεύθηκαν 42 άτομα, και στις 27 Δεκεμβρίου 2013 η με παγιδευμένο αυτοκίνητο δολοφονία τού μετριοπαθούς Μοχάμεντ Σάτα, σουνίτη πρώην υπουργού και στενού συμβούλου τού Σαάντ Χαρίρι (κατά την επίθεση σκοτώθηκαν τέσσερα ακόμη άτομα και τραυματίσθηκαν πενήντα).