Οι διεθνείς συνέπειες από μια σκωτσέζικη ανεξαρτησία

Μια εκστρατεία για την ανεξαρτησία τής Σκωτίας εγκαινιάστηκε στις 25 Μαΐου 2012 από το SNP. Ο Πρώτος Υπουργός, Alex Salmond, προέτρεψε τον σκωτσέζικο λαό να υπογράψει μια διακήρυξη υποστήριξης της ανεξαρτησίας πριν από το δημοψήφισμα κατά την έναρξη της εκστρατείας «Ναι Σκωτία» (Yes Scotland) στο Εδιμβούργο. Η πρόταση υποστηρίχθηκε από διασημότητες, όπως ο Sean Connery και ο Alan Cumming. Η ποιήτρια Liz Lochhead απάγγειλε ένα ποίημα σε σχέση με την Αγγλο-Σκωτσέζικη αντιπαλότητα του 16ου αιώνα.

Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ

Πολλές σφυγμομετρήσεις έχουν πραγματοποιηθεί σχετικά με την Σκωτσέζικη ανεξαρτησία. Ο καθηγητής John Curtice δήλωνε τον Ιανουάριο του 2012 ότι τα γκάλοπ δείχνουν υποστήριξη προς την ανεξαρτησία περίπου ανάμεσα στο 32% και το 38% του σκωτσέζικου πληθυσμού. Αυτό το ποσοστό μειώθηκε κάπως από τότε που το SNP εκλέχτηκε για πρώτη φορά για να γίνει η σκωτσέζικη κυβέρνηση το 2007. Η έρευνα επίσης δείχνει, εντούτοις, ότι το ποσοστό του πληθυσμού που αντιτίθεται έντονα στην ανεξαρτησία έχει πέσει τα τελευταία χρόνια.

Οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν σταθερή ισχυρή υποστήριξη για την διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων ανάμεσα σε εκείνους που υποστηρίζουν την συνέχιση της ένωσης. Τα περισσότερα από τα γκάλοπ που διενεργήθηκαν, παρουσιάζουν ένα ποσοστό μιας κατ’ αρχήν υποστήριξης για ένα δημοψήφισμα γύρω στο 70-75%.[7]

Μια μεγάλη γκάμα εταιρειών έχει διεξάγει συνεχείς έρευνες, συμπεριλαμβανομένων της Ipsos – Mori, Angus Reid, Yougor, TNS – BMRB και Panelbase. [8] Ο Lord Ashcroft επίσης ανέθεσε τέτοιες σφυγμομετρήσεις. Ανάμεσα σε όλες τις έρευνες γνώμης που διεξήχθηκαν μέχρι τώρα, σύμφωνα με τον καθηγητή John Curtice, δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Μια εταιρεία, η Panelbase, έχει επίμονα χρωματίσει μια θετικότερη εικόνα για την πλευρά τού «Ναι» όσο καμιά άλλη. Η εταιρεία Panelbase δίδει κατά μέσον όρο στην πλευρά τού «Ναι» – αφού τα «Δεν Γνωρίζω» αφαιρεθούν – ένα 44%. Σε αντίθεση, το ποσοστό θετικής ψήφου κάθε άλλης εταιρείας, είναι της τάξης μόλις του 37%. [9]

Συνολικά, υπάρχουν σταθερές διαφορές μεταξύ των σφυγμομετρητών, με την εταιρεία Panelbase να τείνει να δείχνει ένα σκληρό αγώνα, ενώ η Ipsos–Mori και η TNS τείνουν να δείχνουν μια πολύ μεγαλύτερη διαφορά υπέρ τού «Όχι».

ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Όπως αναφέρεται και προηγουμένως, η σημασία τού αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος για την Ανεξαρτησία της Σκωτίας, σε κάθε περίπτωση, θα λειτουργήσει ως ιστορικό ορόσημο σε σχέση με την εφεξής εξέλιξη των αυτονομιστικών τάσεων και κινημάτων ανά το παγκόσμιο.

Υπάρχουν πολλές αποσχιστικές οντότητες, κάθε μια με τα δικά της δεδομένα και ιδιαιτερότητες, οι οποίες αναμένουν την εξέλιξη του κρίσιμου αυτού δημοψηφίσματος, για να καθορίσουν αναλόγως και την δική τους προσέγγιση έναντι του επόμενου βήματος που θα κάνουν ή την στρατηγική επιλογή που θα ακολουθήσουν, ώστε να επιτύχουν το μέγιστο των επιδιώξεών τους.

Καθώς προσδιορίζεται με αρκετή σαφήνεια η αποδεκτή προσέγγιση από το Διεθνές Δίκαιο, και λιγότερο από την «πραγματιστική πολιτική των διεθνών συμφερόντων» – εξ ου και οι αμφιταλαντεύσεις της Διεθνούς Πρακτικής επί του θέματος -, οι πληθυσμιακές ομάδες που νομιμοποιούνται να διεκδικήσουν μέσω Δημοψηφίσματος την ανεξαρτησία τους, περιορίζονται σε αυτές που συνιστούν «λαό» και σε αυτές που συνιστώντας «λαό» έχουν Συνταγματικά, άμεσα ή έμμεσα – όπως στην περίπτωση της Σκωτίας που της αναγνωρίσθηκε το δικαίωμα αυτό από την Κεντρική Συνταγματική Εξουσία – το διεθνώς νόμιμο δικαίωμα να αποφασίσουν για την μορφή τού Συνταγματικού τους μέλλοντος (ανεξαρτησία, ένωση με άλλη χώρα, ομοσπονδία, συνομοσπονδία, εσωτερική αυτονομία, κοκ).

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ

Η Σκωτία είχε εκτόπισμα σε πολλούς τομείς δυσανάλογα μεγαλύτερο από το μέγεθός της για αιώνες. Έδωσε στον κόσμο τον Adam Smith, τον πατέρα τής ελεύθερης αγοράς, αλλά και την ατμομηχανή, την τηλεόραση και την πενικιλίνη.

Υπάρχουν, κατά συνέπεια, πολλοί επιτακτικοί λόγοι, επιπλέον των διεθνο – πολιτικών, για να παρακολουθήσει κάποιος την ψηφοφορία της 18ης Σεπτεμβρίου 2014, η οποία μπορεί να προκαλέσει στην Βρετανία την απώλεια 5,3 εκατομμυρίων Σκωτσέζων.

BREXIT Ή Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε.

Όπως καταδεικνύεται και από την προηγηθείσα ανάλυση, πολλή ενέργεια έχει αναλωθεί ως προς το κατά πόσον μια ανεξάρτητη Σκωτία θα μπορούσε να ενταχθεί στην ΕΕ. Ακόμα πιο καθοριστική θα είναι η ενδεχόμενη απουσία τής Σκωτίας από την συζήτηση αναφορικά με το κατά πόσον η υπόλοιπη Βρετανία θα έπρεπε να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Συνολικά, οι Σκωτσέζοι είναι πιο φιλο-Ε.Ε. από ό,τι οι Άγγλοι και σε περίπτωση που θα ψηφίσουν για απόσχιση φέτος δεν θα έχουν λόγο στο προγραμματισμένο για το 2017 δημοψήφισμα για την θέση τής Αγγλίας έναντι της Ευρώπης. Σαν αποτέλεσμα, οι πιθανότητες όπως η Αγγλία, η Ουαλία και η Βόρεια Ιρλανδία να ψηφίσουν υπέρ τής αποχώρησης από την Ε.Ε. θα είναι αυξημένες. Η Σκωτία μπορεί να μετρά μόνον περί τα 4 εκατομμύρια από τα συνολικά 45 εκατομμύρια ψηφοφόρους του Ηνωμένου Βασιλείου, όμως, με τις απόψεις να αποκλίνουν πολύ ελαφρά υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης, η συμμετοχή της στο δημοψήφισμα αυτό μπορεί να αποδειχθεί αποφασιστική. Κατά τραγική ειρωνεία, μένοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Σκωτία που είναι φιλο-Ε.Ε. θα έχει παραπάνω πιθανότητες να επηρεάσει την παραμονή των Σκωτσέζων στην Ένωση, ενώ αποσχιζόμενη από την Βρετανία που είναι μάλλον αντι-Ε.Ε. θα έχει λιγότερες πιθανότητες να παραμείνει μέλος, έστω και εάν αυτό αναμένεται να είναι προσωρινό (ένα με δύο χρόνια, λόγω υφιστάμενης ήδη ουσιαστικής εναρμόνισης με το Κεκτημένο.