Προσοχή στο χάσμα

Χωρίς πρόσβαση στις πολιτικές παιδικής φροντίδας ή έξυπνης γονικής άδειας, οι γυναίκες με παιδιά βρίσκονται υπό συστημική πίεση για να παραμείνουν στο σπίτι. Δυστυχώς, ο φορολογικός κώδικας των ΗΠΑ προσθέτει σε αυτή την πίεση, φορολογώντας τα παντρεμένα ζευγάρια ως μονάδα, επιβάλλοντας έτσι «τιμωρίες» στους δευτερεύοντες εισοδηματίες. Το πρώτο δολάριο που κερδίζει ο δεύτερος σύζυγος φορολογείται με το ίδιο ποσοστό με το τελευταίο δολάριο που κερδίζει ο κύριος σύζυγος, καθώς κάθε πρόσθετο εισόδημα που εισάγεται στο νοικοκυριό φορολογείται με όλο και υψηλότερα ποσοστά. Επειδή οι γυναίκες εμπίπτουν δυσανάλογα [πολύ] σε αυτή την κατηγορία, η αναμόρφωση αυτών των φορολογικών νόμων θα μπορούσε να προχωρήσει πολύ προς την ενίσχυση της συμμετοχής τους στο εργατικό δυναμικό. Η κυβέρνηση του Καναδά, για παράδειγμα, αντικατέστησε μια φορολογική απαλλαγή συζύγου με μη επιστρεπτέα φορολογική πίστωση [40] το 1988. Με τον τρόπο αυτό, ο οριακός φορολογικός συντελεστής του δευτερεύοντος εργαζομένου δεν εξαρτιόταν πλέον από το ποσοστό του συζύγου του ή της. Αυτή η μεταρρύθμιση, μαζί με άλλες, συμπεριλαμβανομένων φορολογικών περικοπών που ωφελούν τις οικογένειες με παιδιά, σήμαινε ότι μια γυναίκα της οποίας το δυνητικό έσοδο ήταν μικρότερο από του συζύγου της, είχε τώρα λόγο να ενταχθεί στο εργατικό δυναμικό -και αρκετά σίγουρα, τέτοιες γυναίκες το έκαναν, με ρυθμό 10% υψηλότερο από όσο πριν από τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις.

Ακόμα και οι καλύτερες πολιτικές δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν κάθε πηγή διακρίσεων στις αμοιβές. Ωστόσο, η επιμονή του μισθολογικού χάσματος υποδηλώνει ότι ορισμένα από τα εμπόδια στην ισότητα των αμοιβών είναι θεσμικά, τα οποία είναι επιρρεπή σε πολιτικές λύσεις. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καθυστερήσει πολύ να εξετάσουν το χάσμα των αμοιβών τους -και, εν τέλει, να πάρουν μέτρα για να το κλείσουν.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2019-05-08/mind-gap