Ένα ισχυρότερο ΝΑΤΟ για έναν πιο επικίνδυνο κόσμο

Στο Βίλνιους, θα αναβαθμίσουμε τους πολιτικούς μας δεσμούς φιλοξενώντας την πρώτη συνεδρίαση του νέου Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ουκρανίας, μαζί με τον Ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Πρόκειται για μια πλατφόρμα για αποφάσεις και διαβουλεύσεις για κρίσεις, όπου οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ και η Ουκρανία θα καθίσουν ως ίσοι προς ίσους για να αντιμετωπίσουν κοινές ανησυχίες για την ασφάλεια. Όλοι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ συμφωνούν ότι η Ουκρανία θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Η πόρτα του ΝΑΤΟ παραμένει ανοιχτή, όπως αποδείξαμε προσκαλώντας την Φινλανδία και την Σουηδία να ενταχθούν πέρυσι. Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι θέμα που θα αποφασίσουν οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ και το Κίεβο: η Ρωσία δεν έχει δικαίωμα βέτο. Στο Βίλνιους, θα παρουσιάσουμε ένα ισχυρό όραμα για το μέλλον της Ουκρανίας και θα φέρουμε την χώρα πιο κοντά στο ΝΑΤΟ.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ

Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, το ΝΑΤΟ εργάστηκε σκληρά για να διαμορφώσει πιο εποικοδομητικές σχέσεις με τη Μόσχα, μεταξύ άλλων στον έλεγχο των εξοπλισμών, την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, την καταπολέμηση της πειρατείας, και την αύξηση της επιστημονικής μας συνεργασίας. Αλλά ο Πούτιν απομακρύνθηκε από την ειρηνική συνεργασία, με ένα μοτίβο ολοένα και πιο απερίσκεπτης συμπεριφοράς από την Τσετσενία μέχρι την Γεωργία, και από την Συρία μέχρι την Ουκρανία. Έχει διαλύσει την διεθνή αρχιτεκτονική ελέγχου των εξοπλισμών και επιδίδεται σε επικίνδυνες πυρηνικές απειλές.

Ακόμη και αν ο πόλεμος τελείωνε αύριο, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι ευρύτερες φιλοδοξίες του Πούτιν έχουν αλλάξει. Βλέπει την ελευθερία και την δημοκρατία ως απειλή και θέλει έναν κόσμο όπου τα μεγάλα κράτη θα υπαγορεύουν τι κάνουν οι γείτονές τους. Αυτό τον φέρνει σε συνεχή αντιπαράθεση με τις αξίες του ΝΑΤΟ και το διεθνές δίκαιο.

Αν ο Πούτιν κερδίσει στην Ουκρανία, αυτό θα είναι τραγωδία για τους Ουκρανούς και επικίνδυνο για τον κόσμο γενικότερα. Θα έστελνε ένα μήνυμα σε άλλα αυταρχικά καθεστώτα ότι μπορούν να επιτύχουν τους στόχους τους με την βία. Η Κίνα, ειδικότερα, παρακολουθεί για να δει το τίμημα που θα πληρώσει η Ρωσία ή την ανταμοιβή που θα λάβει για την επιθετικότητά της. Μαθαίνει από τις στρατιωτικές αποτυχίες της Μόσχας και την αντίδραση της διεθνούς κοινότητας. Όταν επισκέφθηκα την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα στις αρχές του τρέχοντος έτους, οι ηγέτες τους ξεκάθαρα ανησυχούσαν ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη θα μπορούσε να συμβεί αύριο στην Ασία.

Το ΝΑΤΟ δεν βλέπει την Κίνα ως αντίπαλο. Πρέπει να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με το Πεκίνο για την αντιμετώπιση των σημερινών παγκόσμιων προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένης της διάδοσης των πυρηνικών όπλων και της κλιματικής αλλαγής. Ταυτόχρονα, η Κίνα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την σημαντική επιρροή της επί της Ρωσίας για να τερματίσει τον παράνομο πόλεμό της στην Ουκρανία. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, το Πεκίνο δεν έχει καταδικάσει την επιθετικότητα της Μόσχας και, αντίθετα, αυξάνει την οικονομική, διπλωματική, και στρατιωτική συνεργασία του με την Ρωσία. Η όλο και πιο καταναγκαστική συμπεριφορά της κινεζικής κυβέρνησης στο εξωτερικό και οι καταπιεστικές πολιτικές στο εσωτερικό αμφισβητούν την ασφάλεια, τις αξίες, και τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ. Το Πεκίνο απειλεί τους γείτονές του και εκφοβίζει άλλες χώρες. Προσπαθεί να αποκτήσει τον έλεγχο κρίσιμων αλυσίδων εφοδιασμού και υποδομών σε κράτη του ΝΑΤΟ. Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις και να μην ανταλλάσσουμε τα συμφέροντα ασφαλείας με οικονομικά οφέλη.

Καθώς τα αυταρχικά καθεστώτα πλησιάζουν το ένα το άλλο, όσοι πιστεύουμε στην ελευθερία και την δημοκρατία πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Το ΝΑΤΟ είναι μια περιφερειακή συμμαχία της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, αλλά οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι παγκόσμιες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάλεσα τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εταίρων μας στον Ινδο-Ειρηνικό -την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τη Νέα Ζηλανδία, και τη Νότια Κορέα- να μας ακολουθήσουν στο Βίλνιους. Πρέπει να κατανοήσουμε από κοινού τους κινδύνους ασφαλείας που αντιμετωπίζουμε και να συνεργαστούμε για να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα των κοινωνιών, των οικονομιών, και των δημοκρατιών μας.

ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΑ, ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ, ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΑ

Το μοτίβο της επιθετικότητας της Ρωσίας είναι μια έντονη υπενθύμιση ότι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα επίθεσης εναντίον των χωρών του ΝΑΤΟ. Πρέπει να συνεχίσουμε να ενισχύουμε και να επενδύουμε στην αποτροπή και την άμυνά μας. Δεν ξεκινάμε όμως από το μηδέν. Από την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία το 2014, η συμμαχία έχει αναλάβει μια θεμελιώδη μετατόπιση από τις στρατιωτικές αποστολές πέρα από τα σύνορά της, πίσω στην συλλογική άμυνα. Τα τελευταία δέκα χρόνια αποτέλεσαν μια αποφασιστική δεκαετία προσαρμογής, προετοιμάζοντας το ΝΑΤΟ για ένα απρόβλεπτο μέλλον.

Από το 2014, αναπτύξαμε για πρώτη φορά ετοιμοπόλεμα στρατεύματα στο ανατολικό τμήμα του εδάφους του ΝΑΤΟ, βάλαμε περισσότερους στρατιώτες σε υψηλότερη ετοιμότητα σε όλη την συμμαχία, και προσαρμοστήκαμε για να υπερασπιστούμε τα κράτη του ΝΑΤΟ στο διάστημα και τον κυβερνοχώρο τόσο αποτελεσματικά όσο [τα υπερασπιζόμαστε] και στην ξηρά, στην θάλασσα, και στον αέρα. Φέτος, οι αμυντικές δαπάνες των Ευρωπαίων συμμάχων και του Καναδά θα αυξηθούν κατά 8,3% σε πραγματικούς όρους. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αύξηση εδώ και δεκαετίες και η ένατη συνεχόμενη χρονιά αυξανόμενων αμυντικών δαπανών σε όλο το ΝΑΤΟ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνουν επίσης τις δαπάνες τους.

Τώρα κάνουμε περαιτέρω σημαντικά βήματα για να ενισχύσουμε την αποτροπή και την άμυνά μας. Θα συμφωνήσουμε σε νέα, λεπτομερή περιφερειακά αμυντικά σχέδια, τα οποία συνδέονται πλήρως με τις δυνάμεις, τις δυνατότητες, και την διοίκηση και τον έλεγχο που απαιτούνται για την εκτέλεσή τους. Το ΝΑΤΟ θα έχει 300.000 στρατιώτες σε υψηλότερη ετοιμότητα, συμπεριλαμβανομένης σημαντικής αεροπορικής και ναυτικής δύναμης μάχης.