Πολεμικά παιχνίδια της Κίνας στο διαδίκτυο

Η εμμονή της Κίνας για εγχώρια καινοτομία εξηγεί την αντίθεσή της στα παγκόσμια πρότυπα, τόσο για τις τεχνολογίες που κρατούν σε λειτουργία το Διαδίκτυο και όσο και για εκείνες που επιτρέπουν διαφορετικούς τύπους συσκευών να επικοινωνούν στο διαδίκτυο. Καθώς οι κινεζικές εταιρείες τεχνολογίας επεκτείνονται στο εξωτερικό, θα χρειαστούν ένα διαλειτουργικό διαδίκτυο τόσο απόλυτα όσο είναι αναγκαίο και σε άλλες διεθνείς επιχειρήσεις, και θα επωφεληθούν από τις οικονομίες κλίμακας και τις χαμηλότερες τιμές που επιτρέπουν τα παγκόσμια πρότυπα. Για το λόγο αυτό, ο κινεζικός κατασκευαστής υπολογιστών Lenovo βοήθησε να ιδρυθεί η «Συμμαχία του Ζωντανού Ψηφιακού Δικτύου» (Digital Living Network Alliance), μια επιχειρηματική ομάδα που επιδιώκει να προωθήσει τη διαλειτουργικότητα μεταξύ ηλεκτρονικών ειδών ευρείας κατανάλωσης. Όμως, η κινεζική κυβέρνηση θεωρεί ότι αυτές οι ομαδικές προσπάθειες αποτελούν μια προσπάθεια για να «κλειδωθεί» ο υπόλοιπος κόσμος σε τεχνολογικά πρότυπα που κυριαρχούνται από αμερικανικές εταιρείες. Ως μέρος του σχεδίου της να μειώσει την τεχνολογική εξάρτησή της από την Δύση, η Κίνα έχει προτείνει δικά της τεχνολογικά πρότυπα.

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

Τον Φεβρουάριο του 2011, εβδομάδες αφότου η Google ανακοίνωσε δημοσίως ότι χάκερ είχαν προσπαθήσει να κλέψουν τους ευαίσθητους κωδικούς των υπολογιστών της, ειδικοί σε θέματα ασφάλειας βρήκαν ίχνη των επιθέσεων που οδηγούσαν στο Πανεπιστήμιο Jiao Tong της Σαγκάης και μια επαγγελματική σχολή στην επαρχία Shandong. Και τα δύο σχολεία αρνήθηκαν οποιαδήποτε ανάμειξη και είναι πιθανό ότι οι υπολογιστές τους είχαν καταληφθεί από άλλους, αλλά οι Αμερικανοί αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών ισχυρίζονται ότι 20 ομάδες που συνδέονται με τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό της Κίνας και πολλά κινεζικά πανεπιστήμια είναι υπεύθυνα για την πλειοψηφία των επιθέσεων κατά της Google, της RSA και άλλων στόχων στις ΗΠΑ. Η απόδοση ευθύνης είναι συχνά δύσκολη. Μερικοί hackers μπαινοβγαίνουν στην διαδικτυακή τροχιά του Πεκίνου κατά διαστήματα, ενώ άλλοι είναι ανεξάρτητοι εγκληματίες χωρίς δεσμούς με το κράτος. Συνολικά, ωστόσο, μεγάλο μέρος της πειρατείας που προέρχεται από την Κίνα μπορεί να ταξινομηθεί ως επιχορηγούμενη από την κυβέρνηση ή με την ανοχή της κυβέρνησης. Το Πεκίνο βλέπει αυτή την πειρατεία ως ένα καλό τρόπο για να συμπληρώνει το οικονομικό και στρατιωτικό πλεονέκτημά της – κάτι που δημιουργεί άλλο ένα εμπόδιο στην πορεία προς μια συμφωνία ΗΠΑ - Κίνας.

Τα κίνητρα της Κίνας στον τομέα αυτό δεν αποτελούν μυστήριο. Η κυβέρνηση επιθυμεί απεγνωσμένα να ανέβει η οικονομία της στην αλυσίδα της υπεραξίας, να γίνει μια πηγή καινοτομίας και όχι μόνο ένας παραγωγός φτηνών εμπορευμάτων. Για να συμβεί αυτό, έχει θέσει σε εφαρμογή τα παραδοσιακά μέσα της επιστήμης και της τεχνολογίας, αλλά έχει επίσης βασιστεί στην βιομηχανική κατασκοπεία εναντίον ξένων εταιρειών υψηλής τεχνολογίας. Οι χάκερς έχουν επίσης βάλει στο στόχαστρο, σύμφωνα με πληροφορίες, στρατηγικές διαπραγμάτευσης, επιχειρηματικά σχέδια και οικονομικά στοιχεία ξένων εταιρειών του ενεργειακού και του τραπεζικού κλάδου.

Το Πεκίνο ανέχεται επίσης κυβερνοεπιθέσεις χωρίς να ανησυχεί για την εσωτερική του σταθερότητα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κυβέρνηση φαίνεται να κατευθύνει τις επιθέσεις στους εσωτερικούς της εχθρούς, όπως το κίνημα Falun Gong, ενώ σε άλλες περιπτώσεις φαίνεται να ενθαρρύνει την πολιτική πειρατεία ως ένα είδος «βαλβίδας ανακούφισης» για τους απογοητευμένους πολίτες. Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1990, για παράδειγμα, η κυβέρνηση κάλεσε τους «πατριώτες χάκερς» να καταστρέψουν αμερικανικές κυβερνητικές ιστοσελίδες ως απάντηση στην κατά λάθος επίθεση του αμερικανικού στρατού στην κινεζική πρεσβεία στο Βελιγράδι και τη σύγκρουση ενός αμερικανικού αεροσκάφους επιτήρησης με ένα κινεζικό μαχητικό. Η στάση της κινεζικής κυβέρνησης άρχισε να αλλάζει από τα μέσα της επόμενης δεκαετίας, όταν εξέχοντα άρθρα και σημαντικές συλλήψεις έδειξαν ότι είχε αρχίσει να θεωρεί το ανεξάρτητο hacking ως ανεπιθύμητη παρεμβολή στις διεθνείς της σχέσεις.

Αλλά το Πεκίνο εξακολουθεί να επιτρέπει τέτοιο χάκινγκ κατά τη διάρκεια περιόδων έντασης. Αφότου ο ακτιβιστής υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Liu Xiaobo κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης τον Οκτώβριο του 2010, για παράδειγμα, οι Κινέζοι χάκερς παραμόρφωσαν την ιστοσελίδα του οργανισμού Νόμπελ και αφότου το Βιετνάμ ισχυρίστηκε ότι είχε την κυριαρχία διαμφισβητούμενων νησιών τον Ιούνιο του 2011, στόχευσαν βιετναμικές ιστοσελίδες. Και στις δύο περιπτώσεις, η κυβέρνηση έκανε τα στραβά μάτια στην παράνομη εισβολή, σεβόμενη τις εθνικιστικές παρορμήσεις του πληθυσμού.

Ο στρατός της Κίνας βρίσκει επίσης αξία στις κυβερνοεπιθέσεις, οι οποίες θα αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος κάθε κινεζικής στρατιωτικής δράσης στην περιοχή. Μεγάλο μέρος της κινεζικής βιβλιογραφίας για τον πόλεμο των πληροφοριών που είναι ελεύθερη να την διαβάση κανείς, δείχνει ότι ο στρατός, σε περίπτωση σύγκρουσης, θα διεξάγει γρήγορες κυβερνοεπιθέσεις σε κέντρα διοίκησης και ελέγχου του αντιπάλου. Παρότι ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας έχει προσλάβει κάποιους υψηλού προφίλ χάκερ και έχει δημιουργήσει «κυβερνο-πολιτοφυλακές» σε εταιρείες τεχνολογίας, ο στρατός θα μπορούσε πιθανότατα να «φρενάρει» τους χάκερ κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης, δεδομένου ότι σε διαφορετική περίπτωση θα τους εκχωρήσει τον έλεγχο σχετικά με στόχους και θα είναι δύσκολο να σταματήσει μια κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων.

Οι κυβερνοεπιθέσεις, επίσης, βοηθούν την Κίνα να στείλει ένα αποτρεπτικό μήνυμα: ότι μια περιορισμένη περιφερειακή σύγκρουση δεν μπορεί να παραμείνει επί μακρόν ως τέτοια. Μια κινεζική εισβολή σε δίκτυα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας των ΗΠΑ ή άλλων υποδομών ζωτικής σημασίας, ειδικά όταν τα αποδεικτικά στοιχεία αφήνονται να φανούν, λειτουργούν ως προειδοποίηση ότι το έδαφος των ΗΠΑ μπορεί να μην είναι απρόσβλητο σε περίπτωση σύγκρουσης στην Ταϊβάν ή τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΑΜΥΝΤΙΚΑ