Ενότητες

Η ρωσική ανώτατη διοίκηση συμπεριφέρεται σαν οι στρατιώτες της να είναι δευτερεύοντες, παίρνοντας αποφάσεις τακτικής, σαν να μπορεί απλώς να ρίχνει ανθρώπους σε κακοσχεδιασμένους στόχους μέχρι να επιτύχει. Αυτή είναι μια αυτοκαταστροφική στάση που μειώνει το ηθικό των στρατιωτών και υποβαθμίζει την αποτελεσματικότητα στη μάχη.

Μολονότι ένα εμπάργκο από την ΕΕ θα ήταν επώδυνο για την Ρωσία, θα ήταν κάτι από το οποίο θα μπορούσε να επιβιώσει. Γι’ αυτό οι Δυτικές χώρες χρειάζονται ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο, τέτοιο που να μειώνει συστηματικά την τιμή του ρωσικού πετρελαίου, ενώ παράλληλα να διατηρεί την ροή του.

Χωρίς την ρωσική συνεργασία ή τουλάχιστον την δέσμευση για μη παρέμβαση, κάτι αδιανόητο επί του παρόντος ή στο ορατό μέλλον, η στιβαρή και διαρκής αναζωογόνηση που βίωσαν οι χώρες του Σχεδίου Μάρσαλ είναι απλώς εκτός εμβέλειας για την Ουκρανία.

Εκείνοι που είναι ανήσυχοι για την κλιμάκωση με την Ρωσία πρέπει να κατανοήσουν ότι οι κίνδυνοι από μια ουκρανική νίκη είναι εξαιρετικά μεγαλοποιημένοι. Οι κίνδυνοι από μια ουκρανική ήττα είναι πολύ μεγαλύτεροι και θα συνεπάγονταν μια μη αναστρέψιμη ζημιά στην φιλελεύθερη τάξη πραγμάτων, στο διεθνές δίκαιο, στους κανόνες ασφαλείας, και στην παγκόσμια σταθερότητα.