Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Ένωση

[1] Βλ. δηλώσεις τού Tusk στις 2-4-2014, πριν ακόμα επιλεγεί στο ύπατο αξίωμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που επαναλήφθηκαν στις 10-9-2014.
[2] Θυμίζουμε την περίπτωση του προγράμματος DESERTEC (παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς που θα εγκαθίσταντο στη Σαχάρα!), για τις μελέτες τού οποίου δαπανήθηκαν σημαντικά ποσά, αλλά και του γνωστού «Project ΗΛΙΟΣ», γερμανο-ελληνικής έμπνευσης, ευτυχώς πρωΐμως εγκαταλειφθέντος!
[3] Βλ. Οδικό Χάρτη για την Ενέργεια 2050.
[4] H Πολωνία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός άνθρακα στην Ευρώπη, μετά την Ρωσία. Η επάρκειά της σε άνθρακα φθάνει μέχρι το 2030, οπότε θα αρχίσει να μειώνεται η εξόρυξη του ενεργειακού αυτού προϊόντος. Περαιτέρω, εισάγει σχεδόν το σύνολο των αναγκών της σε υδρογονάνθρακες, ούσα εξαρτημένη από την Ρωσία. Συγκεκριμένα, το 94% των αναγκών της σε πετρέλαιο και το 80% σε φυσικό αέριο εισάγεται από την Ρωσία (πηγή: ΙΑΕ, Poland 2011). To 2012, τo 54% της ηλεκτρικής ενέργειας παράχθηκε από άνθρακα και μόνο μέχρι το 2030, προβλέπεται να μειωθεί στο 40%. Τέλος, η Πολωνία φέρεται να διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα σχιστολιθικού αερίου που ακόμα δεν έχουν τύχει εκμετάλλευσης. Υπό την έννοια αυτή, ίσως είναι δικαιολογημένη και η πρωτοβουλία των πολιτικών της σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
[5] Υπενθυμίζεται ότι, η Πολωνία, μαζί με την Ρωσία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, πρωτοστάτησαν στην πρόκληση αδιεξόδου στις συζητήσεις για την κλιματική αλλαγή στην Ντόχα τού Κατάρ πριν δυο χρόνια.
[6] Νοούνται οι υποχρεωτικοί στόχοι 20Χ20Χ20 που τέθηκαν από την οδηγία 2009/28/ΕΚ.
[7] Βλ. κείμενο της Επιτροπής για την Ενέργεια, Φεβρουάριος 2013, http://europa.eu/pol/index
[8] Ωστόσο, η Γερμανία δήλωσε ότι, τα αποθέματά της καλύπτουν πάνω από το 80% των αναγκών της.
[9] Ακαθάριστη εγχώρια κατανάλωση το 2011. Πηγή: Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
[10] Πηγή: Εurostat, Μάϊος 2014.
[11] Ειδικότερα, οι συμβάσεις με την ρωσική Gazprom προβλέπουν την προμήθεια 2,8 δισ. κ.μ. ετησίως, με την αλγερινή Sonatrach 0,680 δις και με την τουρκική Botas (αζερικό φυσικό αέριο) 0,71 δισ. κ.μ.
[12] Καταναλώθηκε κάτι περισσότερο από 3,6 δισ. κ.μ.
[13] Το 2013, η οικιακή και βιομηχανική κατανάλωση μαζί, δεν ξεπέρασαν το 1,2 δισ. κ.μ.. Να σημειωθεί ότι, η βιωσιμότητα της διείσδυσης του φυσικού αερίου σε μια χώρα, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην απορρόφησή του από τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής.
[14] Να σημειωθεί ότι, ακόμα και οι λοιπές χώρες (εκτός Πολωνίας) του καλούμενου Visegrad (Σλοβακία, Τσεχία, Ουγγαρία), έχουν διαφοροποιήσει την θέση τους απέναντι στην χρησιμότητα των οικονομικών αντίμετρων, με αφορμή την ουκρανική κρίση.
[15] Βλ. Foreign Affairs The Hellenic Edition, τεύχος 29, Οκτωβρίου 2014.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr