Δραπετεύοντας από τους Ταλιμπάν στο Πακιστάν | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Δραπετεύοντας από τους Ταλιμπάν στο Πακιστάν

Οι άλλοι πρόσφυγες στην Ελλάδα
Περίληψη: 

Η έλλειψη γνώσης του Δυτικού κόσμου για την εσωτερική πολιτική του Πακιστάν και τις πολλές μορφές παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβαίνουν στο εσωτερικό της χώρας σημαίνει ότι δεν κερδίζει συχνά την διεθνή προσοχή, οδηγώντας σε απόρριψη των αιτημάτων ασύλου.

Η SAIMA HASSAN είναι ανεξάρτητη φωτορεπόρτερ. Εργάζεται επίσης με τις ΜΚΟ που επικεντρώνονται στις γυναίκες και τα παιδιά που έχουν πληγεί από την φυλετική βία στο Πακιστάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράκ και την Τανζανία. Τώρα βρίσκεται στην Ελλάδα εργαζόμενη με πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στην Ευρώπη. Ακολουθήστε την στο Instagram και το Twitter @clicksandcauses.

Πριν από ένα χρόνο, η Asma, μια νεαρή χήρα που ζούσε στο Πακιστάν, σήκωσε το τηλέφωνο και άκουσε μια άγνωστη φωνή φιλτραρισμένη μέσα από το ακουστικό. «Αν έχεις διαβάσει τις νεκρικές ιεροτελεστίες του συζύγου σου», είπε η φωνή, «θα πρέπει να σκεφτείς για την πληρωμή τώρα, αν δεν θέλεις να χάσεις το παιδί σου επίσης». Στην συνέχεια, έκλεισε το τηλέφωνο. Την επόμενη μέρα, η Asma, συνοδευόμενη από τον μεγαλύτερο αδελφό της, πήρε την τρίχρονη κόρη της και έφυγε για την Ευρώπη.

Η φωνή ανήκε σε ένα από τα μέλη των Ταλιμπάν που απαιτούσαν επί μήνες ένα ανεξόφλητο ποσό 20 εκατομμυρίων ρουπίων (περίπου 191.000 δολάρια) από την Άσμα και την οικογένειά της. Μετά από μια σειρά από απειλές θανάτου, αποκεφάλισαν τον άντρα της και τα δύο αδέλφια της στους δρόμους της Khatam, την πόλη όπου ζούσε εκείνη την εποχή. Τα κεφάλια τους κείτονταν στο έδαφος μέχρις όταν ένας οδηγός που περνούσε από την περιοχή τούς αναγνώρισε και ειδοποίησε την οικογένεια. Μην μπορώντας να φέρει τις σορούς τους στο σπίτι, λόγω της κατάστασης που βρίσκονταν, μου είπε με δραματικό τόνο ότι η ίδια και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να τους θάψουν στο σημείο όπου έχασαν την ζωή τους.

Ακόμη και τώρα, ασφαλής σε ένα στρατόπεδο προσφύγων στην Ελλάδα, η Asma, της οποίας το όνομα έχω αλλάξει για να προστατεύσω την ταυτότητά της (όπως και με τους άλλους σε αυτή την ιστορία), φοβάται ότι οι Ταλιμπάν θα την βρουν με κάποιο τρόπο. Διστακτικά μου έδειξε, αλλά δεν μου επέτρεψε να φωτογραφίσω, τα σημάδια στο πρόσωπό της και τα χέρια της από όταν οι Ταλιμπάν της επιτέθηκαν μέσα στο σπίτι της. Εισέβαλαν στο σπίτι της ενώ εκείνη ήταν στην κουζίνα ζεσταίνοντας ένα μπουκάλι γάλα για την κόρη της, στην συνέχεια χτύπησαν το πρόσωπό της στον τοίχο, πλήγωσαν το χέρι της με ένα μαχαίρι, και χτύπησαν με τον υποκόπανο των όπλων τους τα πόδια της. Εξήγησε ότι με αυτόν τον τρόπο οι Ταλιμπάν χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές τους στο Νότιο Βαζιριστάν, μια ορεινή περιοχή στην επαρχία Κυμπέρ του Πακιστάν. Ένας από τους γείτονές της, ο οποίος διαβιούσε αξιοπρεπώς ως γιατρός (για τα τοπικά πρότυπα εννοείται), έπρεπε να πληρώσει 38.000 δολάρια ώστε οι Ταλιμπάν να απελευθερώσουν τον γιο του. (Σύμφωνα με rozee.pk, το αντίστοιχο του Indeed στην χώρα, ο μισθός του μέσου γιατρού, που θεωρείται ότι πληρώνονται καλά, κυμαίνεται από 200 έως 2.500 δολάρια το χρόνο και ο αρχικός μισθός ενός γιατρού σε ένα δημόσιο νοσοκομείο είναι περίπου 286 δολάρια).

Η Asma εξακολουθεί να φοράει την ίδια ενδυμασία, έναν λαδί χιτώνα ως το γόνατο και γκρι παντελόνι που της παρείχαν οι εθελοντές όταν διέσωσαν εκείνη και τα 31 άτομα που ήταν στην ίδια βάρκα. Η κόρη της Inayah, ένα νήπιο, ρωτά συχνά για τον «μπαμπά» της.

«Θα με πάρει με το ποδήλατό του για να αγοράσει παγωτό», είπε, ρωτώντας κατ’ επανάληψη την μητέρα της γιατί ο πατέρας της δεν είναι μαζί τους και γιατί η ίδια και η μητέρα της πρέπει να ζουν τώρα σε ένα τόσο μικρό σπίτι. Το μικρό σπίτι που αναφέρεται είναι μια σκηνή περίπου 15 τετραγωνικών μέτρων που παρέχεται από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Πρόκειται για μεγάλη διαφορά από το haveli ή αλλιώς το παραδοσιακό αρχοντικό που κάποτε ζούσαν.

Καθώς ήταν η μοναχοκόρη μεταξύ των τριών αδελφών της, λέει ότι ήταν λατρεμένη και χαϊδεμένη από τους γονείς της. Την ενθάρρυναν και την ώθησαν να αγαπά την μελέτη, επιτρέποντάς της να ολοκληρώσει το πτυχίο της στην Επιστήμη των Υπολογιστών, καθώς και ένα μάθημα νοσηλευτικής. Δούλευε για ένα MBA όταν έφυγε από το Πακιστάν. Ο σύζυγός της ήταν διευθυντής σε μια διεθνή εταιρεία μεταφορών, κάτι που για τους μαχητές ήταν σημάδι πλούτου και γι’ αυτό τον στοχοποίησαν. Ο αδελφός της, ο οποίος την συνόδεψε στο ταξίδι προς την Ελλάδα ήταν στον ιατρικό κλάδο. Αναγκάστηκε να αφήσει πίσω του την έγκυο σύζυγό του, η οποία δεν θα ήταν σε θέση να αντέξει το ταξίδι στην κατάστασή της, και τα δύο παιδιά του, ηλικίας δύο και πέντε ετών. Καθώς η Asma δεν θα μπορούσε να κάνει το επικίνδυνο ταξίδι μόνη της και είχε να αντιμετωπίσει μια επικείμενη απειλή, ο αδελφός της δεν είχε καμία άλλη επιλογή από το να την συνοδεύσει και να ελπίζει ότι από την στιγμή που θα εγκατασταθεί στην Ευρώπη, θα μπορούσε να υποστηρίξει την οικογένειά του. Νωρίτερα, φοβήθηκε ότι και αυτοί είχαν απαχθεί επειδή δεν είχαν ανταποκριθεί στις κλήσεις του για πάνω από 24 ώρες και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του στο τηλέφωνο προσπαθώντας να τους εντοπίσει. Η υποψία του ήταν σωστή, αλλά ευτυχώς, ένας γείτονας ήταν σε θέση να σώσει την οικογένειά του από τους Ταλιμπάν, ενώ ήταν ακόμα στο σπίτι και τους πήγε σε μια άγνωστη ασφαλή θέση με την συνοδεία των γονέων της. Παλεύει καθημερινά έχοντας να παρέχει ένα ασφαλές καταφύγιο για την μόνη αδελφή του και την αγωνία του να έχει αφήσει πίσω την γυναίκα και τα παιδιά του.