Η στροφή του Ερντογάν προς τους κεμαλιστές | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η στροφή του Ερντογάν προς τους κεμαλιστές

Πώς θα διαμορφώσει την τουρκική εξωτερική πολιτική

Η συμμαχία Πρασίνων-Κεμαλιστών είναι επίσης πιθανό να μετακινήσει την Τουρκία μακριά από την Δύση. Τους τελευταίους μήνες, το αντι-Δυτικό αίσθημα έχει φτάσει σε υψηλά όλων των εποχών στην Τουρκία, κυρίως επειδή η κυβέρνηση και οι περισσότεροι Τούρκοι πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, των οποίων ο Gulen είναι μόνιμος κάτοικος, έπαιξαν έναν ρόλο στην απόπειρα πραξικοπήματος. Ο αντιαμερικανισμός υπήρξε έντονος μέσα στο στρατό, επίσης, ειδικά από την εποχή των δικών για τις υποθέσεις Βαριοπούλα και Εργκένεκον: Οι Τούρκοι εισαγγελείς κυρίως στόχευσαν αντι-γκιουλενικούς στρατηγούς που υποστήριζαν μια αλλαγή στον στρατηγικό προσανατολισμό της Τουρκίας μακριά από το ΝΑΤΟ [10] και προς την Κίνα, το Ιράν και την Ρωσία. Αυτοί οι στρατηγοί ήταν μέρος μιας ομάδας εντός του στρατού που θα μπορούσε να ονομαστεί Ευρασιανιστές -μια κλίκα που έγινε ακόμη περισσότερο εχθρική προς τις Ηνωμένες Πολιτείες γύρω στην εποχή των δικών, επειδή υποπτεύονταν ότι η Ουάσιγκτον είχε χρησιμοποιήσει τον Gulen για να καθαρίσει τον στρατό από επικριτές του ΝΑΤΟ.

Τώρα, στον απόηχο της απόπειρας πραξικοπήματος, οι Ευρασιανιστές του στρατού επέστρεψαν. Οι δέκα κεμαλικοί συνταγματάρχες που καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης στις δίκες της Βαριοπούλας και της Εργκένεκον και προήχθησαν μετά την βία του Ιουλίου είναι γνωστοί ως υποστηρικτές αυτού του στρατηγικού αναπροσανατολισμού. Από τον Ιούλιο, η κυβέρνηση Ερντογάν έχει απολύσει επίσης αρκετές εκατοντάδες εκπαιδευμένους στην Δύση ανώτερους στρατιωτικούς που υπηρετούσαν στο ΝΑΤΟ, στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ στο Βέλγιο, όπου η Τουρκία είχε κάποτε τοποθετήσει 50 στρατιωτικά επιτελικά στελέχη, παρέμειναν μόνο εννέα [11] από τις αρχές Οκτωβρίου. Σε μια εποχή όπου οι εντάσεις μεταξύ Άγκυρας και Ουάσινγκτον είναι μεγάλες σχετικά με την ζητούμενη έκδοση του Gulen, και καθώς η Άγκυρα και η Μόσχα επιδιορθώνουν τους δεσμούς τους, η συμμαχία Πρασίνων-Κεμαλιστών είναι πιθανό να αποκτήσει περαιτέρω έδαφος.

Η συμμαχία Πρασίνων-Κεμαλιστών θα δημιουργήσει πιθανώς μια ακόμη πιο εθνικιστική, μνησίκακη, αυταρχική και αντι-Δυτική Τουρκία. Ούτε η συντηρητική θρησκευτική κυβέρνηση του Ερντογάν ούτε τα υπερ-κοσμικά στοιχεία του στρατού πιστεύουν στην φιλελεύθερη δημοκρατία [12] ή στην φιλοδυτική πολιτική. Το αντίθετο: Ο εθνικισμός, η αντι-Δυτική δυσαρέσκεια, και μια ισχυρή προσήλωση στην κυριαρχία της Τουρκίας είναι οι κύριοι παράγοντες που τους ενώνουν. Ελλείψει μιας λύσης στην σύγκρουση με το PKK και χωρίς την έκδοση του Gulen στην Τουρκία, αυτές οι τάσεις μόνο θα επιδεινωθούν. Κάποιος μπορεί μόνο να ελπίζει ότι αυτοί που στάθηκαν ενάντια στα τανκς στις 15 Ιουλίου θα υπερασπιστούν την δημοκρατία και το κοσμικό κράτος έναντι αυτών των αποθαρρυντικών τάσεων.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2016-10-27/erdogans-turn-...