Η μετάβαση του Τραμπ στα άκρως απόρρητα των ΗΠΑ
Οι υποψήφιοι για το υψηλότερο αξίωμα της χώρας, αντίθετα, συχνά αρχίζουν τον αγώνα τους προς τον Λευκό Οίκο με ελάχιστη γνώση των εξωτερικών υποθέσεων. Και ο Donald Trump ξεκίνησε το προεδρικό στοίχημά του με ακόμη λιγότερες γνώσεις από ό, τι οι περισσότεροι από τους προκατόχους του. Σε λίγες εβδομάδες, ωστόσο, θα είναι πρόεδρος. Θα είναι δουλειά του να παίρνει δύσκολες αποφάσεις σε όλο το φάσμα των θεμάτων πληροφοριών και εξωτερικών υποθέσεων.
Ο DAVID PRIESS είναι ο συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο The President's Book of Secrets: The Untold Story of Intelligence Briefings to America's Presidents from Kennedy to Obama. Έχει υπηρετήσει υπό τις διοικήσεις Bill Clinton και George W. Bush ως αναλυτής, διαχειριστής και καθημερινός υπεύθυνος ενημέρωσης πληροφοριών στην CIA και σαν υπεύθυνος τομέα στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μπορείτε να τον ακολουθείτε στο Twitter @DavidPriess [1].
Για τους αξιωματικούς των πληροφοριών, η ενημέρωση του Τραμπ για δυσάρεστες αλήθειες θα έρθει με προκλήσεις. Σε σκηνικά που κυμαίνονται από τις συνεντεύξεις Τύπου μέχρι τα tweets αργά το βράδυ, αντιδρούσε γρήγορα και απότομα στις ειδήσεις που δεν του άρεσαν. Παρά το γεγονός ότι οι αξιωματικοί πληροφοριών θεσμικά έχουν φθάσει να περιμένουν τραχιές αντιδράσεις από ένα σημαντικό υποσύνολο της κάθε διοίκησης, το να δίνουν σε έναν αντανακλαστικά μαχητικό πρόεδρο καθημερινή ενημέρωση πληροφοριών θα είναι κάτι καινούργιο -και θα θέσει εξαιρετική πίεση σε εκείνους που κάνουν την ενημέρωση και στις υπηρεσίες τους.
Οι πρόσωπο με πρόσωπο διαφωνίες μεταξύ των προέδρων και εκείνων που κάνουν την ενημέρωση, ωστόσο, δεν πρέπει απαραίτητα να φέρει άγος στην σχέση τους. Ο George H.W. Μπους έθεσε τον χρυσό κανόνα εδώ. Σε μια περίπτωση, στοιχημάτισε με εκείνον που έκανε την ενημέρωση ότι η πρόβλεψη της PDB επί του αποτελέσματος κάποιων προσεχών εκλογών ήταν λάθος. Σε εκείνη την περίπτωση, ο χρόνος απέδειξε σωστό τον Μπους, και εκείνος που έκανε την ενημέρωση πλήρωσε - ένα παγωτό χωνάκι.
Ο Trump έχει άφθονους λόγους να συνεργαστεί μαζί με εκείνους που θα του κάνουν την ενημέρωση, αντί εναντίον τους. Η παραγωγική αλληλεπίδραση με την κοινότητα των πληροφοριών, στο κάτω-κάτω, θα βοηθήσει να ξεπεραστεί ο σκεπτικισμός πολλών στην αρένα της εθνικής ασφάλειας. Επίσης, καθώς ο Trump θα μαθαίνει ότι η PDB είναι πραγματικά το δικό του βιβλίο, θα ανακαλύψει ότι η παραγωγική συμμετοχή του θα παρακινήσει τους αναλυτές να προσφέρουν βαθύτερες ιδέες για να τον βοηθήσουν να πάρει σημαντικές αποφάσεις.
Μια υπόθεση από τα τέλη της προεδρίας Κλίντον [16] είναι διδακτική. Το πρωί της 4ης Ιουλίου του 1999, ετοιμαζόταν να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό του Πακιστάν, Ναουάζ Σαρίφ, στην Ουάσιγκτον, καθώς η ινδική υποήπειρος έφτανε στα πρόθυρα του πρώτου πυρηνικού πολέμου στον κόσμο.
Παρά τα χρόνια της άμπωτης και της παλίρροιας με τις ενημερώσεις του, εκείνο το πρωί, όπως και οι περισσότεροι, ο Κλίντον είχε διαβάσει την PDB του προσεκτικά. «Ανησύχησα, εν μέρει εξαιτίας των πραγμάτων που διάβασα στην PDB», μου είπε. «Σκέφθηκα ότι η Ινδία και το Πακιστάν είχαν λιγότερο από τέλεια γνώση για το πυρηνικό δόγμα και τις προθέσεις ο ένας του άλλου». Ο Κλίντον αντιμετώπισε τον Σαρίφ με τις επιφυλάξεις του, ρωτώντας αν ο πρωθυπουργός γνώριζε ότι ο δικός του στρατός ετοίμαζε πυρηνικούς πυραύλους για δράση, φέρνοντας την διαμάχη πιο κοντά σε μια καταστροφή. Ο Σαρίφ φάνηκε να αιφνιδιάστηκε. Τελικά, ο πρόεδρος τον έπεισε να αποσύρει πακιστανικά στρατεύματα και, σε αντάλλαγμα, υποσχέθηκε να ενθαρρύνει την Ινδία να επανεκκινήσει τον διμερή διάλογο με το Πακιστάν.
Ο Κλίντον πιστώνει την καθημερινή έκθεση των μυστικών υπηρεσιών του ως ότι τον βοήθησε να αποτρέψει έναν πυρηνικό πόλεμο: «Ένιωσα ότι είχα υπηρετηθεί πολύ καλά από την PDB». Η εμπειρία του Trump με τις πληροφορίες κατά την μετάβαση μπορεί επίσης να ανοίξει τα μάτια του στην αξία του να έχει τέτοια χαρτιά να παίξει.
Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2016-11-20/trump-s...