Το πρόβλημα ετοιμότητας της Ευρώπης

Ρίψη αλεξιπτωτιστών κατά την διάρκεια άσκησης του ΝΑΤΟ έξω από την Σαραγόσα, στην Ισπανία, τον Νοέμβριο του 2015. PAUL HANNA / REUTERS
------------------------------------------------------------------

Οι ένοπλες δυνάμεις θα μπορούσαν επίσης να επιτύχουν υψηλότερη ταχύτητα μέσω μεγάλων ασκήσεων. Παρόλο που το ΝΑΤΟ διεξάγει ασκήσεις, είναι πολύ μικρότερες από την εμβληματική ρωσική άσκηση Zapad [16] -και διεξάγονται λιγότερο συχνά από άλλες ρωσικές ασκήσεις. Μεταξύ 2015 και της αρχής του τρέχοντος έτους, η Ρωσία διεξήγαγε 11 ασκήσεις [17] στις οποίες συμμετείχαν τουλάχιστον 10.000 στρατιώτες, ενώ το ΝΑΤΟ διεξήγαγε έξι, σύμφωνα με έρευνα της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung. Η Ρωσία διεξήγαγε 95 ασκήσεις που αφορούσαν 1.500 έως 5.000 στρατιώτες˙ το ΝΑΤΟ διεξήγαγε 24. Οι τρέχουσες ασκήσεις της συμμαχίας είναι επίσης μικρότερες από την άσκηση Cold War Reforger, η οποία περιλάμβανε περίπου 100.000 στρατιώτες. Αν και το ΝΑΤΟ μπορεί να μην χρειαστεί μια νέα Reforger, οι τακτικές ασκήσεις στο μισό από αυτό το μέγεθος, θα έβαζαν γρήγορα την συμμαχία σε καλή κατάσταση. Και η στρατιωτική πρακτική δεν χτίζει μόνο τελειότητα: Σηματοδοτεί επίσης δυνατότητες. Με την διεξαγωγή μεγάλων ασκήσεων, το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί του θα έδειχναν στους αντιπάλους τους πόσο ανόητο θα ήταν να επιτεθούν.

Ωστόσο, ο φθηνότερος δυνητικός επιταχυντής βρίσκεται στην γραφειοκρατία του ίδιου του ΝΑΤΟ. Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, ο Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής Ευρώπης (Supreme Allied Commander Europe, SACEUR) της συμμαχίας, έχασε μεγάλο μέρος της ισχύος του στο Βορειοατλαντικό Συμβούλιο (North Atlantic Council, NAC), ένα διαβόητα αργό σώμα αποτελούμενο από πρεσβευτές των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ. Εάν ο SACEUR ανακτούσε την ισχύ του να κινητοποιεί δυνάμεις χωρίς να χρειάζεται να περιμένει το NAC για να εγκρίνει την κίνηση, η συμμαχία θα εξοικονομήσει κρίσιμο χρόνο. Για να πάρουν μια απόφαση, οι πρεσβευτές του NAC πρέπει πρώτα να περιμένουν οδηγίες από τις κυβερνήσεις τους.

Λίγοι πιστεύουν ότι η Ρωσία πρόκειται να εισβάλει σε μια χώρα του ΝΑΤΟ [18]. Ωστόσο, είναι ακόμα σοφό το να υπάρχουν ένοπλες δυνάμεις ως αποτρεπτικός παράγοντας. Για να είναι αποτελεσματικές, οι ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι αξιόπιστες, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είναι έτοιμες. Όπως μου το έθεσε ο Camporini, «μια συμμαχία που δεν είναι έτοιμη, θα χάσει την πειθαρχία της». Πράγματι, θα χάσει τον ίδιο τον σκοπό της. Είναι, λοιπόν, καλό ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν ορισμένες πραγματικές ευκαιρίες όταν πρόκειται να βελτιώσουν γρήγορα την ετοιμότητά τους. Απλώς πρέπει να γίνει σίγουρο ότι δεν θα αποσπαστεί η προσοχή τους από τα μακροπρόθεσμα όνειρα για την PESCO.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2017-11-30/europes-readin...