Ο ανθρωπιστικός εφιάλτης της Υεμένης

Αυτό πρέπει να αλλάξει. Πριν από το 1990, η Υεμένη δεν υπήρξε ποτέ ως ενιαία χώρα. Μια ειρηνική λύση πρέπει να αναγνωρίσει τις εσωτερικές διαιρέσεις της Υεμένης. Η χώρα αποτελείται από τρεις περιοχές. Ο βορράς, η πατρίδα του κινήματος Houthi, περιέχει τη μεγάλη πλειοψηφία του σιιτικού πληθυσμού και κυριαρχείται από ισχυρές φυλετικές συμμαχίες. Ο νότος της χώρας, μια βρετανική αποικία από το 1839 έως το 1967 και μετά ένα αραβικό κομμουνιστικό κράτος μέχρι την ενοποίηση της Υεμένης, είναι πρωτίστως σουνιτικός, με αδύναμη φυλετική δομή που έχει διαβρωθεί από την πάνω από έναν αιώνα αυτοκρατορική κυριαρχία και από δεκαετίες κοσμικής κομμουνιστικής ιδεολογίας. Τέλος, η ανατολική περιοχή της Υεμένης, γνωστή ως Hadramawt, κατοικείται από έναν αραιοκατοικημένο πληθυσμό Hadrami που παραδοσιακά απολάμβανε σημαντική ανεξαρτησία.

Καμία από αυτές τις περιοχές δεν μπορεί ή δεν πρέπει να ασκεί πλήρη έλεγχο επί των άλλων δύο. Ωστόσο, ούτε η διάσπαση της Υεμένης σε τρία χωριστά έθνη θα λύσει το πρόβλημα. Μια καλύτερη λύση θα περιλάμβανε ένα ομοσπονδιακό σύστημα που θα διατηρούσε έναν βαθμό αυτονομίας για κάθε περιοχή και θα καθιέρωνε μια αδύναμη κεντρική κυβέρνηση για να μεσολαβεί σε διαφορές σχετικά με εδάφη ή πόρους και για να καθοδηγεί την εξωτερική πολιτική. Εκτός από την διατήρηση της ειρήνης στην Υεμένη, η απουσία ενός ισχυρού κεντρικού κράτους θα μείωνε τις ανησυχίες της Σαουδικής Αραβίας σχετικά με την περιφερειακή σταθερότητα.

Η μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον της Υεμένης, ωστόσο, δεν είναι η Σαουδική Αραβία, το Ιράν ή ακόμη και ένας ανανεωμένος εμφύλιος πόλεμος, αλλά μάλλον μια αυξανόμενη έλλειψη νερού [12] που απειλεί τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Σύμφωνα με προβλέψεις του ΟΗΕ, οι μεγάλες αστικές περιοχές της Υεμένης θα μπορούσαν να στεγνώσουν εντός του 2018, ως αποτέλεσμα της ανεπαρκούς άρδευσης και του αυξανόμενου πληθυσμού. Η Σαουδική Αραβία έχει υποσχεθεί από καιρό να αποκαταστήσει την υποβαθμισμένη υποδομή της Υεμένης μετά τον πόλεμο. Αυτά τα χρήματα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη μετακίνηση μεγάλων αστικών πληθυσμών σε περιοχές με περισσότερο νερό και να επενδυθούν σε έργα μαζικής αφαλάτωσης. Αυτό δεν χρειάζεται να είναι μια μονομερής συμφωνία: Μια σταθερή Υεμένη θα μπορούσε να αφήσει την Σαουδική Αραβία να μεταφέρει πετρέλαιο από τα πηγάδια της στα διυλιστήρια και τις ναυτικές εγκαταστάσεις στο Άντεν, δίνοντας στην σαουδική κυβέρνηση μια νέα γραμμή εξαγωγής που θα παρακάμψει το Στενό του Ορμούζ, αποφεύγοντας τον αιώνιο κίνδυνο του ιρανικού αποκλεισμού. Αν οι ξένες κυβερνήσεις και τα Ηνωμένα Έθνη αποφασίσουν σύντομα να μειώσουν τα βάσανα της Υεμένης και να δεχτούν ότι ο εμφύλιος πόλεμος χρειάζεται μια τοπική λύση, τότε η Υεμένη μπορεί ακόμη να ανακάμψει και να προσθέσει ένα μέτρο σταθερότητας σε μια ασταθή περιοχή.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/yemen/2017-10-16/yemens-humanita...