Η Ευρώπη στη νέα εποχή του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων

Εάν η Ευρώπη θέλει να είναι ένας δρων αντί για μια σκακιέρα στην οποία θα ανταγωνίζονται μεγάλες δυνάμεις, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την άμυνα και την ασφάλεια, και να βάλουν όλες τις οικονομικές τους δυνάμεις στο παιχνίδι. Η επένδυση στην ευρωπαϊκή άμυνα θα ακολουθήσει απαραιτήτως κάποια αποσύνδεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Νέες προσπάθειες, όπως η Μόνιμη Δομημένη Συνεργασία (Permanent Structured Cooperation) και το Ευρωπαϊκό Αμυντικό Ταμείο (European Defense Fund) κινούν την Ευρώπη προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά εξακολουθούν να απέχουν από την επίτευξη στρατιωτικής αυτονομίας. Μια στρατιωτικά πιο ανεξάρτητη Ευρώπη θα αποδειχθεί επίσης πιο ελκυστικός εταίρος για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εξακολουθούν να χρειάζονται την ευρωπαϊκή συνεργασία για την καταπολέμηση τρομοκρατικών ομάδων όπως το Ισλαμικό Κράτος (επίσης γνωστό ως ISIS). Φιλόδοξες χώρες όπως η Γαλλία θα μπορούσαν να αναλάβουν πιο ισχυρό ρόλο στις περιφερειακές συγκρούσεις, όπως ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας, παρά να περιμένουν [13] για την ηγεσία των ΗΠΑ. Η Γερμανία, η οποία είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ρωσίας, θα μπορούσε να επιδείξει την οικονομική ισχύ της για να πιέσει τον Πούτιν. Η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει να εμπλέκει τις Ηνωμένες Πολιτείες και να πιέζει για τα συμφέροντά της, αλλά πρώτα απ’ όλα πρέπει να εκμεταλλευτεί την στιγμή για να αναπτύξει ένα όραμα για τον ρόλο της Ευρώπης στον κόσμο.

Βεβαίως, η σημερινή προσέγγιση των ΗΠΑ προς την Ευρώπη είναι κοντόφθαλμη. Ο ιστός των συμμαχιών και των κοινών αξιών που υποστηρίζουν τις διατλαντικές σχέσεις αποτελεί πολύ ισχυρότερο αντιστάθμισμα στην Κίνα και την Ρωσία από ό, τι οι σκέτοι οικονομικοί ή στρατιωτικοί πόροι. Η διοίκηση του Trump μπορεί να επιβάλλει την θέλησή της σχετικά με τις ευρωπαϊκές επενδύσεις στο Ιράν και θα μπορούσε μάλιστα να καταφέρει να διαπραγματευτεί ευνοϊκότερους εμπορικούς όρους με την ΕΕ. Αλλά τα βραχυπρόθεσμα οφέλη από το να ενεργεί σαν μια επιθετική και διχαστική δύναμη στην Ευρώπη θα αντισταθμιστούν όταν η Ευρώπη κοιτάξει αλλού για φίλους. Σε μια ομιλία του [14] τον περασμένο μήνα, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Χάικο Μάας, έκανε έκκληση για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής αμυντικής ολοκλήρωσης, ένα ευπρόσδεκτο βήμα, και πίεσε για μια ευρεία ευρωπαϊκή προσέγγιση προς την Ρωσία, ενάντια στις επιθυμίες κάποιων στο δικό του κόμμα. Μέχρι στιγμής, η Γερμανία έχει κρατήσει γερά στο ζήτημα των ρωσικών κυρώσεων, αλλά καθώς οι δεξιόστροφοι λαϊκιστές με φιλο-ρωσικές ατζέντες συγκεντρώνουν δύναμη σε ολόκληρη την Ευρώπη και η Κίνα προσπαθεί να αποσπάσει ευρωπαϊκές χώρες με οικονομικά δέλεαρ, μια ανταγωνιστική αμερικανική στρατηγική θα μπορούσε να οδηγήσει την Ευρώπη πιο ανατολικά. Χωρίς ευρωπαϊκή υποστήριξη, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα δυσκολευτούν να ανταγωνιστούν την Κίνα και την Ρωσία σε άλλα θέατρα. Ωστόσο, αν οι Ευρωπαίοι θέλουν πραγματικά να κάνουν την περίπτωσή τους να ακουστεί στην Ουάσινγκτον, πρέπει να ξεκινήσουν από το σπίτι τους.

Copyright © 2018 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.