Η κλιματική αλλαγή είναι μια χρόνια κατάσταση

Η θερμότητα επηρεάζει επίσης την ικανότητα των ανθρώπων να κάνουν τις δουλειές τους αποτελεσματικά και καλά. Ένας σημαντικός οικονομικός αντίκτυπος στην αμερικανική οικονομία από την ανεξέλεγκτη αλλαγή του κλίματος είναι η μείωση της παραγωγικότητας της εργασίας λόγω της αύξησης των θερμοκρασιών. Αυτό είναι πιο εμφανές στις βιομηχανίες όπου οι εργαζόμενοι πρέπει να περάσουν ώρες έξω, όπως στις κατασκευές, στην γεωργία και σε ορισμένες περιπτώσεις στις μεταφορές και στη μεταποίηση. Οι ακραίες θερμοκρασίες έχουν ήδη επηρεάσει τις κατασκευαστικές συναλλαγές στα νοτιοδυτικά, όπου οι επισκευές οδικών αξόνων γίνονται όλο και περισσότερο τη νύχτα [8], με αποτέλεσμα πολλές υπερωρίες και πρόσθετο κόστος φωτισμού.

Φυσικά, οι βιομηχανίες είναι απασχολημένες δουλεύοντας για να προσαρμοστούν στις συνθήκες αυτές. Ήδη αναπτύσσεται ένα στέλεχος ανθεκτικών στην θερμότητα κοτόπουλων [9] από το Πανεπιστήμιο του Delaware και ο τομέας της γεωργίας βασίζεται εδώ και πολύ καιρό σε γενετικά τροποποιημένους σπόρους για να αντέξει τις δύσκολες κλιματικές συνθήκες. Χρειαζόμαστε όμως μια πιο συνεκτική και προοδευτική στρατηγική για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις που γνωρίζουμε ότι θα εμφανιστούν.

Πυροσβέστες παρακολουθούν την πυρκαγιά Thomas στους λόφους και τα φαράγγια έξω από το Montecito, στην Καλιφόρνια, τον Δεκέμβριο του 2017. GENE BLEVINS / REUTERS
-----------------------------------------------------------

ΘΕΡΜΟΤΕΡΟΙ ΧΕΙΜΩΝΕΣ

Μια άλλη χρόνια επίδραση της κλιματικής αλλαγής είναι οι θερμότεροι χειμώνες. Οι μικρές αμερικανικές πόλεις για σκι που φιλοξενούν 55 εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο εξαρτώνται από το χιόνι για την επιβίωσή τους. Το περασμένο έτος παρατηρήθηκε μείωση του αριθμού των σκιέρ κατά 10% λόγω χαμηλών συνθηκών χιονιού και απώλεια εσόδων ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων [10]. Το Aspen, στο Κολοράντο, ένας από τους πλουσιότερους δήμους στις Ηνωμένες Πολιτείες, άνοιξε την πρώτη κουζίνα για απόρους [11] την περασμένη σεζόν λόγω της απώλειας εσόδων.

Οι επιστημονικές προβλέψεις δείχνουν ότι οι περίοδοι «χαμηλού χιονιού» είναι τώρα μια χρόνια κατάσταση που θα επιδεινωθεί: Μια πρόσφατη μελέτη [12] δείχνει ότι μέχρι το 2050 θα σημειωθεί μείωση κατά 50% του αριθμού των ημερών χιονιού σε ολόκληρη την χώρα και όλες οι περιφέρειες θα έχουν λιγότερο χιόνι από όσο έχουν σήμερα.

Στις ίδιες αυτές περιοχές, ένα θερμότερο κλίμα προκαλεί μολύνσεις από σκαθάρια του φλοιού του πεύκου που έχουν σκοτώσει τεράστιο αριθμό δέντρων. Τα σκαθάρια του φλοιού του πεύκου και τα σχετικά παράσιτα πεθαίνουν στους ψυχρούς χειμώνες. Όταν οι χειμώνες είναι θερμότεροι, τα παράσιτα καταστρέφουν τα δέντρα, αφήνοντας τα δάση ερημωμένα. Αυτό θέτει τις ορεινές κοινότητες σε κίνδυνο πυρκαγιάς. Το 2017, πάνω από 70.000 πυρκαγιές προκάλεσαν ζημιές άνω των 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε δέκα εκατομμύρια στρέμματα [13], κυρίως στα βουνά. Οι 13 δυτικές πολιτείες είχαν έναν «πολύ υψηλό» συνδυασμένο κίνδυνο έκθεσης που ξεπέρασε τα 49 δισεκατομμύρια δολάρια και περιλάμβανε τέσσερα εκατομμύρια σπίτια. Η Αλάσκα έχει θερμανθεί δύο φορές πιο γρήγορα από το υπόλοιπο έθνος και πλήττεται σκληρότερα από τους ζεστούς χειμώνες. Ένα παράδειγμα είναι η συντομευμένη εποχή για τους δρόμους από πάγο, οι οποίοι χρησιμοποιούνται σχεδόν για όλο τον βαρύ εξοπλισμό στη Βόρεια Πλαγιά (North Slope). Εκτός από την αποφυγή περιβαλλοντικών ζημιών στην τούνδρα, οι δρόμοι από πάγο κοστίζουν 400.000 δολάρια ανά μίλι για να κατασκευαστούν –μια κατασκευή που υποστηρίζει τόσο τους τοπικούς εργαζόμενους όσο και τις βιομηχανίες. Η μέση θερμοκρασία στην Αλάσκα έχει αυξηθεί κατά 6,5 βαθμούς Φαρενάιτ τον περασμένο αιώνα, κυρίως από τα μέσα του 1970 [14]. Από εκείνο το έτος, η εποχή για τους δρόμους από πάγο έχει μειωθεί δραματικά –μια μείωση κατά 50%, η οποία μεταφράζεται σε περίπου 60 επιπλέον ημέρες μειωμένης οικονομικής παραγωγικότητας.

Η αλλαγή του κλίματος επηρεάζει επίσης τις μόνιμες υποδομές, συμπεριλαμβανομένων των αγωγών και των θεμελίων. Η τήξη του permafrost [στμ: το μόνιμα παγωμένο έδαφος], η οποία προκαλεί ανύψωση και καθίζηση των θεμελίων, είναι ο κύριος ένοχος. Περισσότεροι από 100.000 πολίτες της Αλάσκας ζουν σε permafrost και 87 κοινότητες με περίπου 40.000 κατοίκους βρίσκονται σε κίνδυνο [15] μόνιμης ζημιάς. Οι σχετικές δαπάνες αναμένεται να προσθέσουν [16] από 3 έως 6 δισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 20 χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών υδροδότησης και αποχέτευσης.

ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ

Οι πλημμύρες είναι ένας άλλος τύπος χρόνιας κλιματικής κατάστασης, τόσο των παράκτιων πλημμυρών που προέρχονται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας όσο και από τις πλημμύρες από τις σχετιζόμενες με το κλίμα θύελλες. Για αυτές τις τελευταίες, η εμπειρία της περιοχής του Ευρύτερου Χιούστον είναι διδακτική. Αν και η ζημιά από τις πλημμύρες που προκάλεσε ο τυφώνας Harvey ήταν πρωτοφανής, το Χιούστον γνώρισε επτά επεισόδια ακραίων πλημμυρών από το 2001, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφικής Τροπικής Θύελλας Allison, η οποία έριξε 40 ίντσες (101,6 εκατοστά) βροχής στην πόλη και της Πλημμύρας της Tax Day το 2016, με πάνω από 16 ίντσες (40,6 εκατοστά) βροχής, οκτώ θανάτους και την καταστροφή 700 σπιτιών.

Η μετατόπιση της σκέψης στην «χρόνια κλιματική φροντίδα» μπορεί να βοηθήσει τις πόλεις όπως το Χιούστον να ανακάμψουν, να ανασυνταχθούν και να σχεδιάσουν αποτελεσματικότερα τις αναπόφευκτες μελλοντικές πλημμύρες και άλλα κλιματικά φαινόμενα. Ορισμένα από αυτά περιλαμβάνουν κλασικές επενδύσεις υποδομής: Μπορούν να διευρυνθούν οι απορροές, να εγκατασταθούν αντλίες και να φτιαχτούν φράγματα κατακράτησης [υδάτων]. Άλλες πτυχές της μετατόπισης θα είναι καινοφανείς, όπως η εγκατάσταση διαπερατών συστημάτων οδοστρώματος από σκυρόδεμα, τα οποία επιτρέπουν στο νερό της βροχής να διεισδύει στο έδαφος σε μεγάλες περιοχές.