Η Κίνα έχει κάνει παγκόσμιο τον πόλεμο των drones | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η Κίνα έχει κάνει παγκόσμιο τον πόλεμο των drones

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να μπουν στην αγορά ή να μείνουν πίσω
Περίληψη: 

Τα drones έχουν διαδοθεί σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό από την Κίνα από όσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και η ετεροβαρύτητα αυτού του μοτίβου είχε συνέπειες. Οι αμερικανικοί περιορισμοί στις εξαγωγές drones δεν εμπόδισαν την διάδοση των όπλων. Αντίθετα, άφησαν τους δημοκρατικούς συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών σε μειονεκτική θέση.

Ο MICHAEL C. HOROWITZ είναι καθηγητής στην έδρα Richard Perry και διευθυντής του Perry World House στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania. Μπορείτε να τον ακολουθείτε στο Twitter @mchorowitz.
Ο JOSHUA A. SCHWARTZ είναι υποψήφιος διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania. Μπορείτε να τον ακολουθείτε στο Twitter @joshuaaschwartz.
Ο MATTHEW FUHRMANN είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Texas A&M University. Μπορείτε να τον ακολουθείτε στο Twitter @mcfuhrmann.

Οι εχθροπραξίες με drones είναι μια από τις σημαντικότερες διεθνείς εξελίξεις στον τομέα της ασφάλειας στον 21ο αιώνα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποίησαν χιλιάδες [1] επιθέσεις με drone, που κυμαίνονται από επιθέσεις εναντίον μη κρατικών δρώντων, όπως η Αλ Κάιντα, μέχρι την επιχείρηση τον περασμένο Ιανουάριο που σκότωσε τον Ιρανό στρατηγό Κασέμ Σολεϊμανί. Η Τουρκία έχει χρησιμοποιήσει εγχωρίως οπλισμένα drones εναντίον του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ), η Νιγηρία εναντίον της Μπόκο Χαράμ, και το Ιράκ κατά του Ισλαμικού Κράτους (επίσης γνωστού ως ISIS). Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν πραγματοποιήσει θανατηφόρες επιθέσεις στην Λιβύη και στην Υεμένη χρησιμοποιώντας drones. Τις τελευταίες εβδομάδες, το Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησε οπλισμένα drones, αναμφισβήτητα με σπουδαίο αποτέλεσμα [2] στον πόλεμο με την Αρμενία, ειδικά εναντίον αρμάτων μάχης και του πυροβολικού.

23112020-1.jpg

Ένα μη επανδρωμένο εναέριο όχημα MQ-9 Reaper πετά πάνω από το Αφγανιστάν, τον Ιανουάριο του 2019. Leslie Pratt / U.S. Air Force / Redux
------------------------------------------------------

Τα οπλισμένα drones πολλαπλασιάζονται γρήγορα και οι εχθροπραξίες με drone είναι πιθανό να γίνουν ακόμη πιο διαδεδομένες τα επόμενα χρόνια. Η έρευνά μας [3] δείχνει ότι 18 χώρες απέκτησαν οπλισμένα drones από το 2011 έως το 2019. Αντιθέτως, πριν από το 2011 μόλις τρεις χώρες είχαν οπλισμένα drones: οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Ισραήλ.

Η ραγδαία άνοδος στην ανάπτυξη drones συνέπεσε με την ανάδυση της Κίνας ως σημαντικού προμηθευτή. Από το 2011 έως το 2019, 11 από αυτές τις 18 χώρες που παρακολουθήσαμε, αγόρασαν οπλισμένα drones από την Κίνα. Αντιθέτως, κατά την ίδια περίοδο, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξήγαγαν οπλισμένα drones σε μια μόνο χώρα: στην Γαλλία. Καθώς τα οπλισμένα drones εξαπλώνονται και μια νέα κυβέρνηση αναλαμβάνει τα ηνία στην Ουάσινγκτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να απαντήσουν σε κάποια σκληρά ερωτήματα σχετικά με το αν και σε ποιον είναι πρόθυμες να πουλήσουν την εξελιγμένη τεχνολογία των drones.

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τα πιο προηγμένα drones στον κόσμο και πολλούς ενδιαφερόμενους αγοραστές [4] -αλλά ένα αυτοεπιβληθέν καθεστώς ελέγχου των εξαγωγών που δημιουργήθηκε το 1987 περιορίζει σοβαρά την ικανότητά τους να πωλούν οπλισμένα drones. Το Καθεστώς Ελέγχου Τεχνολογίας Πυραύλων (Missile Technology Control Regime) καθιερώθηκε κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για να αποτρέψει την εξάπλωση των πυραύλων που θα μπορούσαν να μεταφέρουν όπλα μαζικής καταστροφής. Σύμφωνα με αυτό το καθεστώς, οι Ηνωμένες Πολιτείες υποχρεούνται, στις περισσότερες περιπτώσεις, να αποφεύγουν την εξαγωγή συστημάτων της κατηγορίας Ι -που ορίζονται ως συστήματα που μπορούν να ταξιδέψουν περισσότερα από 300 χιλιόμετρα και να φέρουν ωφέλιμο φορτίο άνω των 500 κιλών.

Το καθεστώς είχε ως στόχο να ρυθμίσει τους πυραύλους μιας διαδρομής (one-way missiles) και όχι τα αεροσκάφη [5], αλλά το 1987 τα drones θεωρήθηκαν ότι μοιάζουν περισσότερο με τους πρώτους παρά με τα δεύτερα επειδή σχεδιάστηκαν πρωτίστως για μονής διαδρομής αποστολές ώστε να δοκιμάσουν την ακρίβεια των πυραύλων ή για πολύ μικρού εύρους αποστολές παρακολούθησης. Τα σύγχρονα drones μοιάζουν πολύ περισσότερο με τα αεροσκάφη αφού μπορούν να μείνουν στον αέρα για ώρες ή ημέρες κάθε φορά και στην συνέχεια να επιστρέψουν στην βάση τους. Ωστόσο, επί του παρόντος εξακολουθούν να υπόκεινται σε περιορισμούς βάσει του καθεστώτος του 1987. Επομένως, για μεγάλο μέρος της τελευταίας δεκαετίας, ενώ η Κίνα και άλλοι άρχισαν να εξάγουν οπλισμένα drones, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πιο αργές στο να εισέλθουν στην αγορά.

23112020-2.gif

ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ

Η αμερικανική αυτοσυγκράτηση επηρέασε ακούσια αλλά εντόνως τους τύπους χωρών που είναι σε θέση να αποκτήσουν οπλισμένα drones. Η Κίνα ισχυρίζεται ότι τα εξαγώγιμα συστήματά της μένουν ακριβώς κάτω από τα όρια των οδηγιών της κατηγορίας Ι του καθεστώτος του 1987. Επιπλέον, παρόλο που η Κίνα λέει ότι ακολουθεί αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές, δεν είναι επίσημο μέλος [της συμφωνίας] και επομένως είναι πιο ελεύθερη να επιλέγει αγορές για τις εξαγωγές drones. Λίγες από αυτές [τις αγορές] είναι δημοκρατίες. Από τις 11 χώρες που αγόρασαν οπλισμένα drones από την Κίνα, όπως η Αίγυπτος και το Ουζμπεκιστάν, εννέα ήταν μη δημοκρατικές κατά το πρώτο έτος της απόκτησης. Γενικότερα, οι μη δημοκρατίες είχαν περισσότερες από οκτώ φορές περισσότερες πιθανότητες από τις δημοκρατίες να αποκτήσουν οπλισμένα drones μεταξύ 2011 και 2019, σύμφωνα με την έρευνά μας [6].