Πώς θα γίνει μια συμφωνία με τον Πούτιν

Οι διπλωμάτες δεν θα μπορέσουν με το Ελσίνκι 2.0 να λύσουν όλα τα ζητήματα που ταλαιπωρούν τις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, όπως σκόπιμα δεν προσπάθησαν να επιλύσουν όλα τα αμερικανοσοβιετικά ή ευρωπαϊκά προβλήματα στις αρχικές Συμφωνίες του Ελσίνκι. Οι διαπραγματευτές πρέπει να είναι έτοιμοι να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν. Για να διασφαλιστεί ότι οι ανεπίλυτες διαφορές δεν θα εκτροχιάσουν την ευρύτερη συμφωνία, οι διπλωμάτες θα μπορούσαν να τις επισημάνουν σε μη δεσμευτικές, μονομερείς συνοδευτικές επιστολές. Η καταγραφή των διαφορών μπορεί να φαίνεται αντιφατική, αλλά αυτές οι επιστολές μπορούν να σηματοδοτήσουν τα μελλοντικά σχέδια ενός κράτους εάν αλλάξουν οι βασικοί όροι που περιγράφονται στην συμφωνία. Μπορούν επίσης να επικοινωνήσουν αρχές στα εγχώρια εκλογικά σώματα, τα οποία μπορεί να τα χρειαστούν οι διπλωμάτες για να κερδίσουν μια επικύρωση. Οι συνοδευτικές επιστολές, για παράδειγμα, βοήθησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ρωσία να συμφωνήσουν στην Συνθήκη Νew START το 2010. Έδωσαν στην Ουάσιγκτον χώρο να περιγράψει τις αντιρρήσεις της για τους περιορισμούς της πυραυλικής άμυνας και παρείχαν έναν τρόπο στη Ρωσία να εξηγήσει τις απαντήσεις [της] στις επεκτάσεις της πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ. Στο Ελσίνκι 2.0, το ΝΑΤΟ και οι άλλοι Ευρωπαίοι εταίροι θα μπορούσαν να καταστήσουν σαφές σε μια συνοδευτική επιστολή ότι αρνούνται να αναγνωρίσουν την προσάρτηση της Κριμαίας ή των γεωργιανών περιοχών της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας ως ανεξάρτητα κράτη. Η Ρωσία θα μπορούσε να παραθέσει τις αντιρρήσεις της για την επέκταση του ΝΑΤΟ.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΧΡΟΝΟ

Για να ξεκινήσουν αυτές οι φιλόδοξες διαπραγματεύσεις [5], όλοι οι ηγέτες του ΟΑΣΕ —συμπεριλαμβανομένων των Μπάιντεν και Πούτιν— θα μπορούσαν να συναντηθούν φέτος στο Ελσίνκι. Στην συνέχεια, οι χώρες θα τοποθετήσουν εκεί ειδικούς απεσταλμένους αφοσιωμένους στην διευθέτηση μιας νέας συμφωνίας. Το έργο τους θα μπορούσε να συμπληρωθεί με διαπραγματεύσεις στα κεντρικά του ΟΑΣΕ στην Βιέννη, στο Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ρωσίας (NATO–Russia Council) στις Βρυξέλλες και σε διμερείς αμερικανορωσικούς διαύλους. Οι διπλωμάτες θα μπορούσαν να επιδιώξουν να ολοκληρώσουν το τελικό τους προϊόν έως το 2025, την 50η επέτειο της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι.

Αυτές οι διαπραγματεύσεις θα προκαλέσουν επικρίσεις, επομένως οι συμμετέχουσες κυβερνήσεις πρέπει να είναι έτοιμες να εξηγήσουν γιατί αυτή η άσκηση είναι αξιόλογη. Για τον Μπάιντεν και ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες, δεν θα είναι εύκολο. Η έναρξη συνολικών συζητήσεων με την Ρωσία για την ευρωπαϊκή ασφάλεια επιβραβεύει την παράνομη, φιλοπόλεμη συμπεριφορά του Πούτιν. Αυτό είναι γεγονός. Ορισμένοι επικριτές θα απορρίψουν μια τέτοια πρωτοβουλία ως κατευνασμό. Θα θυμίζουν τους παρατηρητές από την δεκαετία του 1970 που κατηγόρησαν ότι η Δύση ξεχνούσε τις παράνομες στρατιωτικές επεμβάσεις της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία το 1956 και στην Τσεχοσλοβακία το 1968, αναγνωρίζοντας σιωπηρά τις προσαρτήσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από το Κρεμλίνο και παραμελώντας την ολοκληρωτική καταστολή του σοβιετικού μπλοκ. Αυτές οι διαμαρτυρίες ίσχυαν τότε, όπως και οι σημερινές ανησυχίες ισχύουν τώρα.

Αλλά, όπως πρέπει να εξηγήσουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ, η εναλλακτική είναι χειρότερη. Ελλείψει μιας νέας συμφωνίας ασφάλειας, ο Πούτιν θα συνεχίσει να τροφοδοτεί διαιρέσεις, εντάσεις και συγκρούσεις τόσο μεταξύ όσο και εντός χωρών στην Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική —ακόμα κι αν δεν εξαπολύσει μια πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον πρέπει να συμβιβαστεί σε βασικές κανονιστικές [αρχές] και αρχές ασφάλειας ή να προσφέρει μονομερείς παραχωρήσεις. Στην πραγματικότητα, απολύτως δεν θα έπρεπε -κάθε παράγραφος της συμφωνίας πρέπει να βασίζεται στην αμοιβαιότητα και στα αμοιβαία συμφέροντα. Και προσφερόμενος να διαπραγματευτεί μια νέα μεγάλη συμφωνία, ο Μπάιντεν θα κέρδιζε το ηθικό πλεονέκτημα και θα έκανε την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία να φαίνεται ακόμη πιο παράλογη και ανήθικη.

Οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν επίσης να επιτύχουν ακόμη και αν αποτύχουν να αποδώσουν μια μεγάλη συμφωνία. Ο Πούτιν μπορεί να αναστείλει την εισβολή στην Ουκρανία, ενώ οι διπλωμάτες διαβουλεύονται, έστω και μόνο για να δει τι μπορεί να αποκομίσει από μια συμφωνία. Αυτή η καθυστέρηση μπορεί να μην επιλύσει πλήρως τα ζητήματα που αφορούν την Ουκρανία ή την Ευρώπη συνολικά, αλλά με χιλιάδες ζωές να διακυβεύονται, ακόμη και η κωλυσιεργία θα ήταν μια τεράστια υπηρεσία. Τρία χρόνια ειρήνης είναι, εν τέλει, πολύ καλύτερα από τρία χρόνια πολέμου.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.amazon.com/Cold-War-Hot-Peace-Ambassador/dp/0544716248
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2020-06-09/pi...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2022-01-27/putin-doctrin...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-09-27/kremlin...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2022-02-07/how-break-...