Ο ελεύθερος κόσμος πρέπει να κρατήσει την πορεία του για την Ουκρανία

Οι Ευρωπαίοι εμπνεύστηκαν από την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, στην Βαρσοβία και το Κίεβο τον Φεβρουάριο. Ο Μπάιντεν επιβεβαίωσε ότι ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πολύ μακριά, είναι αφοσιωμένες στην ελευθερία στην Ευρώπη —και κατανοεί, όπως και εμείς, ότι η Ουκρανία αγωνίζεται για την ελευθερία όλων μας.

Ουκρανοί στρατιώτες πάνω σε ένα τανκ Challenger 2 στο Ντόρσετ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Φεβρουάριο του 2023. Toby Melville / Reuters
-------------------------------------------------

Η Ουκρανία δεν θέλει να βρίσκεται σε πόλεμο με την Ρωσία. Ούτε εμείς. Αλλά έχει γίνει όλο και πιο σαφές ότι η Ρωσία αποφάσισε εδώ και πολύ καιρό ότι βρίσκεται σε πόλεμο με εμάς. Για πολλά χρόνια, το Κρεμλίνο υπονόμευε συστηματικά την διεθνή σταθερότητα και ασφάλεια παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο, χρησιμοποιώντας ή απειλώντας να χρησιμοποιήσει βία, και υπονομεύοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς μέσω πολιτικού και υβριδικού πολέμου. Η επιθετική πράξη του κατά της Ουκρανίας είναι απλώς η πιο ακραία έκφραση αυτών των συνεχιζόμενων ενεργειών.

Το κάλεσμά μας πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη: εάν η Ρωσία νικήσει και η Ουκρανία πέσει, η Κεντρική Ευρώπη μπορεί κάλλιστα να είναι η επόμενη. Κατά συνέπεια, η νίκη επί της Ρωσίας τώρα, στην Ουκρανία, θα μειώσει τις πιθανότητες οι υποστηρικτές της Ουκρανίας να αναγκαστούν να χύσουν το αίμα τους και περαιτέρω πλούτο αργότερα. Θα στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι παγωμένες συγκρούσεις και οι ατελείωτοι πόλεμοι δεν έχουν θέση στην περιοχή μας. Και θα καταστήσει σαφές στους τυράννους παντού ότι η επιθετικότητα δεν θα ανταμειφθεί και οι δικτάτορες δεν θα επιτραπεί να χαράξουν τον πλανήτη σε σφαίρες της κακής τους επιρροής.

Αυτός είναι επίσης ο λόγος που πρέπει να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία έως ότου οι ρωσικές δυνάμεις αποσυρθούν πλήρως από το έδαφός της, θέτοντας οριστικό τέλος στον ρεβανσισμό και τον ιμπεριαλισμό του Κρεμλίνου. Ο τερματισμός του πολέμου με την Ρωσία που εξακολουθεί να κατέχει την Κριμαία και εδάφη στην ανατολική Ουκρανία θα ήταν σαν να απευθύνεται μια ανοιχτή πρόσκληση σε όλους τους αυταρχικούς τρελούς που πιστεύουν ότι είναι εντάξει να εισβάλουν στους γείτονές τους βάσει κατασκευασμένων, γεμάτων μίσος αφηγημάτων, σκοτώνοντας εκατοντάδες ή χιλιάδες αθώους πολίτες στην διαδικασία.

Εν ολίγοις, η ειρήνη μπορεί να έρθει μόνο με τους όρους της Ουκρανίας. Το πάγωμα των συγκρούσεων είναι ο αγαπημένος τρόπος της Ρωσίας να αγοράζει χρόνο, προσποιούμενη ότι τερματίζει έναν πόλεμο που η ίδια ξεκίνησε. Μια παγωμένη σύγκρουση δεν θα έφερνε σταθερότητα ούτε θα βελτίωνε την ασφάλεια ή τις οικονομικές συνθήκες μακροπρόθεσμα. Αντίθετα, θα επέτρεπε στην Ρωσία να ανασυνταχθεί και να ξαναχτίσει τις δυνάμεις της, ενώ θα συνεχίσει να διεξάγει πολιτικό πόλεμο και να εξάγει την αυτοκρατορική της ιδεολογία.

ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Είμαστε περήφανοι που η Ευρώπη στάθηκε ενωμένη απέναντι στην ρωσική επιθετικότητα. Σε όλη την δική μας ιστορία, ζήσαμε τον ρεβανσισμό, τον ολοκληρωτισμό, την κατοχή, τις απελάσεις και τις σφαγές της Ρωσίας. Για πολλά χρόνια, οι Κεντροευρωπαίοι έχουν προειδοποιήσει για αυτούς τους κινδύνους. Ως ηγέτες κρατών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτού του ευρύτερου αγώνα, γνωρίζαμε από την πρώτη μέρα ότι οι χώρες μας έχουν έναν ιδιαίτερα κεντρικό ρόλο να διαδραματίσουν. Η ιστορία μας μάς έχει επίσης διδάξει ότι είναι σημαντικό να αντισταθούμε στο κακό και να υποστηρίξουμε αυτούς που αντιστέκονται. Γι' αυτό οι ηγέτες από την περιοχή μας ήταν οι πρώτοι που επισκέφθηκαν τον πρόεδρο Volodymyr Zelensky στο πολιορκημένο Κίεβο. Αυτός είναι επίσης ο λόγος που τα έθνη μας έχουν δεχθεί εκατομμύρια πρόσφυγες —και από τις πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής έχουν στείλει στρατιωτική, οικονομική, και ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία.

Ενθαρρυνόμαστε επίσης από το ότι ο πόλεμος έδωσε νέα ενέργεια στην διατλαντική συμμαχία. Πολλά μέλη του ΝΑΤΟ κάνουν περισσότερα τώρα για να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες και να εκσυγχρονίσουν τις ένοπλες δυνάμεις τους από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία της συμμαχίας. Καθώς υιοθετούμε νέες δεσμεύσεις στην σύνοδο κορυφής της συμμαχίας στο Βίλνιους τον Ιούλιο, πρέπει να συνεχίσουμε να αναβαθμίζουμε τα αμυντικά μας σχέδια και να αυξήσουμε την ετοιμότητα των δυνάμεών μας. Είναι σαφές ότι η κοινή μας ασφάλεια θα απαιτήσει ακόμη περισσότερους πόρους, οικονομικούς και ανθρώπινους, για να διατηρήσουμε το στρατιωτικό και τεχνολογικό μας πλεονέκτημα στο μέλλον. Οι Ευρωπαίοι έχουν δείξει ότι είναι σε θέση να αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί˙ η στρατιωτική μας υποστήριξη στην Ουκρανία σημαίνει επίσης ότι βοηθάμε τις δικές μας αμυντικές βιομηχανίες, καθιστώντας την διατλαντική συμμαχία ισχυρότερη. Αυτό είναι ένα σημαντικό αξίωμα της βοήθειάς μας: η βοήθεια στην Ουκρανία δεν σημαίνει διάβρωση των δικών μας αμυντικών δυνατοτήτων.

Δεν είναι τώρα η ώρα να μειώσουμε την αποφασιστικότητά μας. Καθώς ο αγώνας στο πεδίο της μάχης εντείνεται αυτή την άνοιξη, κοιτάμε προς το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Πρέπει να συνεχίσουμε να στεκόμαστε στο πλευρό της Ουκρανίας χωρίς όρους ή επιφυλάξεις. Αυτό περιλαμβάνει την διασφάλιση ότι [η Ουκρανία] θα λάβει όλα τα όπλα και την οικονομική βοήθεια που χρειάζεται για να νικήσει την Ρωσία και να αποκαταστήσει πλήρως την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα. Αυτό είναι ένα νόμιμο αίτημα της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Ουκρανίας. Η στρατιωτική μας υποστήριξη μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί ζωτικής σημασίας στη μάχη. Δεδομένου του αδιάκριτου βομβαρδισμού και στόχευσης από την Ρωσία, κανένας τύπος συμβατικού όπλου δεν θα πρέπει να αποκλειστεί εκ των προτέρων. Και ενώ συμφωνούμε ότι έχει σημασία το είδος των όπλων που παρέχονται, μερικές φορές είναι ακόμη πιο κρίσιμο το πόσο γρήγορα και θαρραλέα παίρνουμε αυτές τις αποφάσεις. Κάθε δισταγμός, κάθε καθυστέρηση είναι επικίνδυνη για την Ουκρανία. Το να της δοθεί η μόχλευση που χρειάζεται για να κερδίσει είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί ο παρατεταμένος πόλεμος. Και πρέπει να θυμόμαστε ότι ο λαός της Ουκρανίας παρακολουθεί τις επαναλαμβανόμενες συζητήσεις μας σχετικά με το είδος των όπλων που διστάζουμε να στείλουμε˙ καθώς κάποιοι από εμάς θα μπορούσαν να δελεαστούν από την κούραση του πολέμου, οι Ουκρανοί συνεχίζουν να υπερασπίζονται την χώρα τους και τις ζωές τους.

Χαιρετίζουμε το πρόσφατο κατηγορητήριο κατά του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Είναι σημαντικό το δικαστήριο να συνεχίσει να ερευνά εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στην Ουκρανία. Αλλά είναι επίσης καιρός να συγκροτηθεί ένα ειδικό δικαστήριο που θα θέσει υπό λογοδοσία την ρωσική ανώτατη ηγεσία για το έγκλημα της επιθετικότητας που έχει διαπράξει. Ακούσαμε την έκκληση από την Ουκρανία, και το Συμβούλιο της Ευρώπης, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, και περισσότερες από 30 χώρες που έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους για την σύσταση ενός ad hoc διεθνούς ποινικού δικαστηρίου που θα έχει αυτή την εντολή. Προτείνουμε επίσης την δήμευση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και αποθεμάτων, τα οποία υπολογίζονται σε 350 έως 400 δισεκατομμύρια δολάρια στην Δύση. Αυτά τα κεφάλαια θα μπορούσαν, και θα έπρεπε, να χρησιμοποιηθούν για τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Ούτε είναι πολύ νωρίς για να σχεδιάσουμε τις μεταπολεμικές εγγυήσεις ασφαλείας της Ουκρανίας. Δεν θα υπάρξουν επενδύσεις και βιώσιμη ανοικοδόμηση στην Ουκρανία εάν δεν είναι σε θέση να αμυνθεί έναντι μελλοντικής επιθετικότητας.

Το μέλλον της ευρωπαϊκής ασφάλειας πρέπει να βασίζεται σε στέρεα θεμέλια, με το ΝΑΤΟ ως την άγκυρα μιας διατλαντικής κοινότητας που προωθεί τις δημοκρατικές αξίες, την συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, και την ειρηνική επίλυση διαφορών. Στην επικείμενη σύνοδο κορυφής του στο Βίλνιους, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να απαντήσει σε δύσκολα αλλά αναπόφευκτα ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της συμμαχίας, συμπεριλαμβανομένης της σχέσης του με την Ουκρανία και της μελλοντικής του στρατηγικής για την Ρωσία. Το 2008, οι σύμμαχοι αποφάσισαν ότι το μέλλον της Ουκρανίας (μαζί με της Γεωργίας) θα πρέπει να περιλαμβάνει την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Τώρα είναι η ώρα για την συμμαχία να χαράξει έναν σαφή και αξιόπιστο δρόμο για την ένταξη της Ουκρανίας, εάν και όταν το Κίεβο το επιθυμεί και όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Και μέχρι τότε, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να παρέχουμε εγγυήσεις ασφαλείας, πέρα από πολιτικές διαβεβαιώσεις, που θα εμποδίζουν μια για πάντα να γίνει η Ουκρανία γκρίζα ζώνη. Οι γκρίζες ζώνες δημιουργούν ευκαιρίες ώστε αυταρχικά καθεστώτα να σπείρουν αστάθεια και να αυξήσουν τις εντάσεις.

Όσον αφορά την Ρωσία, είναι δίκαιο να πούμε ότι η μακροχρόνια διπλή προσέγγισή μας -που περιλαμβάνει τόσο την αποτροπή όσο και τον διάλογο- χρειάζεται αναβάθμιση. Ωστόσο, η αποτροπή και η ισχύς πρέπει να βρίσκονται στον πυρήνα της στάσης μας˙ ο διάλογος μπορεί να χρησιμεύσει ως εργαλείο για να επικοινωνηθεί η αποφασιστικότητα και να επιλυθούν οι εντάσεις, αλλά δεν πρέπει να θεωρείται αυτοσκοπός. Για πολλά χρόνια, μοιραζόμαστε υπομονετικά τις απόψεις και τις διαφωνίες μας με την Ρωσία σε διάφορα πλαίσια, συμπεριλαμβανομένου του Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας, χωρίς αποτέλεσμα. Το να μιλάς με έναν τοίχο δεν θα φέρει αλλαγή στην ρωσική συμπεριφορά. Αντιμέτωπο με έναν διάλογο που δεν λειτουργεί, το ΝΑΤΟ, ως πολιτική-στρατιωτική συμμαχία, πρέπει να είναι έτοιμο να προσαρμόσει την στρατηγική του στην πορεία. Πριν από εβδομήντα έξι χρόνια, σε αυτό το περιοδικό, ο George Kennan ζήτησε μια πολιτική ανάσχεσης έναντι της Σοβιετικής Ένωσης. Παρόμοιες αρχές μπορούν να εφαρμοστούν σήμερα, με την στρατιωτική ισχύ, τις σκληρές κυρώσεις, την απομόνωση της Ρωσίας, και την διατλαντική ενότητα να χρησιμεύουν ως βασικές αρχές της στρατηγικής μας.

Συμμεριζόμαστε επίσης την ανησυχία της Ουάσιγκτον για την ελευθερία και την ασφάλεια στον Ινδο-Ειρηνικό. Η ασφάλεια είναι μια παγκόσμια πρόκληση, όπως και ο κοινός μας αγώνας για δημοκρατία και ελευθερία. Εάν η Ευρώπη πρόκειται να παραμείνει ολόκληρη και ελεύθερη, η αμερικανική συμμετοχή και ηγεσία θα παραμείνουν ζωτικής σημασίας. Ωστόσο, η αποφασιστικότητα για υποστήριξη της Ουκρανίας θα βοηθήσει επίσης στην αποτροπή της επιθετικότητας σε άλλα μέρη του κόσμου, στέλνοντας το μήνυμα ότι οι τύραννοι δεν θα κατευναστούν, είτε στην Ευρώπη, την Ασία, είτε οπουδήποτε αλλού. Αυτό το μήνυμα θα είναι ιδιαίτερα σαφές όταν η Ουκρανία νικήσει και η Ρωσία ηττηθεί.

Η ιστορία έχει τις στιγμές της, και ετούτη είναι μια από αυτές. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εμείς στην Ευρώπη έχουμε προχωρήσει για να κάνουμε περισσότερα, στην υπηρεσία μιας ενωμένης Ευρώπης και μιας ανανεωμένης διατλαντικής σχέσης. Και αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να κρατήσουμε την πορεία για την Ουκρανία, νικώντας τις σκοτεινές δυνάμεις του ρεβανσισμού και υποστηρίζοντας το Κίεβο μέχρι τη νίκη.

Copyright © 2023 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/ukraine/free-world-must-stay-course-ukraine

Μπορείτε να ακολουθείτε το Foreign Affairs The Hellenic Edition στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition