Η Αμερική, η Κίνα, και η αρετή των χαμηλών προσδοκιών

Τις ημέρες μετά την πολυαναμενόμενη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, στο Πεκίνο αυτόν τον μήνα, πολλοί σχολιαστές έχουν εκφράσει την λύπη τους για τα πενιχρά αποτελέσματα του ταξιδιού. Παρόλο που ήταν η πρώτη επίσκεψη στην Κίνα από Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών εδώ και πέντε χρόνια και στον Μπλίνκεν παραχωρήθηκε ακόμη και ακρόαση από τον Κινέζο πρόεδρο, Σι Τζινπίνγκ, το ταξίδι δεν απέφερε σημαντικές προόδους ή αλλαγές στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Ούτε υπήρξαν ενδείξεις ότι κάποια πλευρά άλλαξε την βασική στρατηγική της αξιολόγηση για την άλλη.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, και ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών, Τσιν Γκανγκ, στο Πεκίνο, τον Ιούνιο του 2023. Leah Millis / Reuters
--------------------------------------

Ωστόσο, η έλλειψη δραματικών προόδων ή μεγάλων χειρονομιών μπορεί να είναι ακριβώς το ζητούμενο. Μέχρι τώρα, είναι σαφές ότι δεν θα υπάρξει καμία επανεκκίνηση ή σημαντική απόψυξη στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας τους επόμενους μήνες. Καμία από τις δύο πλευρές δεν θα παραιτηθεί από τις ανταγωνιστικές δράσεις ή θα μειώσει τις προσπάθειες για την ενίσχυση της άμυνας έναντι της άλλης. Αντίθετα, αυτή η περίοδος θα απαιτήσει αυτό που ο πρώην υπουργός Εξωτερικών [των ΗΠΑ], Τζορτζ Σουλτς, ανέφερε ως «συνεχή κηπουρική»: αμφότερες οι πλευρές θα πρέπει να αναπτύξουν επαφές και να αποσαφηνίσουν τις αμοιβαίες προθέσεις τους με την υπομονετική γνώση ότι οι προσπάθειες αυτές θα βάλουν και τις δύο πλευρές σε ισχυρότερη θέση για να διαχειριστούν τις πιέσεις και να διερευνήσουν ευκαιρίες για κοινές υποθέσεις σε στενούς τομείς κοινού ενδιαφέροντος.

Αντί να αναζωπυρώνει παράλογες ελπίδες για μια αμερικανο-κινεζική προσέγγιση, λοιπόν, η μετριοπαθής διαμόρφωση του ταξιδιού του Μπλίνκεν θα μπορούσε να προσφέρει ένα αποτελεσματικό πρότυπο για την αντιμετώπιση του Πεκίνου τους επόμενους μήνες. Για την κυβέρνηση Μπάιντεν, η διατήρηση των προσδοκιών σε χαμηλά επίπεδα -ακόμη και όταν εργάζεται για τη μείωση του κινδύνου σύγκρουσης και την αναζήτηση μιας κοινής ατζέντας με την Κίνα- θα είναι ζωτικής σημασίας για να ανακόψει την καθοδική πορεία των σχέσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου.

ΤΟ ΛΙΓΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ

Επί του παρόντος, η αμερικανοκινεζική σχέση ούτε βελτιώνεται ούτε επιδεινώνεται. Ούτε είναι κλειδωμένη σε μια προκαθορισμένη ή γραμμική τροχιά. Η σχέση βρίσκεται σε διερευνητική περίοδο. Αυτό σημαίνει ότι, αν και οι προοπτικές για μια σημαντική τομή είναι μικρές, ο Μπάιντεν και ο Σι μπορούν να επωφεληθούν από τις επαφές για να δώσουν κατεύθυνση στην σχέση. Θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν αυτό το φθινόπωρο, όταν θα συμμετάσχουν στην σύνοδο κορυφής του G-20 στο Νέο Δελχί τον Σεπτέμβριο και στην σύνοδο των ηγετών της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού στο Σαν Φρανσίσκο τον Νοέμβριο. Αυτοί οι διάλογοι θα προηγηθούν από μια σειρά ανταλλαγών μεταξύ των βασικών συμβούλων των δύο ηγετών, συμπεριλαμβανομένων, από αμερικανικής πλευράς, της υπουργού Οικονομικών, Τζάνετ Γέλεν, της υπουργού Εμπορίου, Τζίνα Ραϊμόντο, του συμβούλου εθνικής ασφάλειας, Τζέικ Σάλιβαν, και του Τζον Κέρι, του ειδικού προεδρικού απεσταλμένου για το κλίμα.

Για να επωφεληθεί στο έπακρο από αυτές τις επαφές, η Ουάσινγκτον πρέπει να έχει σαφήνεια ως προς τους στόχους της και ένα σχέδιο για την επίτευξή τους. Μεταξύ των μέτρων στρατηγικής επιτυχίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό το φθινόπωρο θα ήταν η μείωση του κινδύνου σύγκρουσης, η κοινή δέσμευση και των δύο πλευρών να συρρικνώσουν τα περιθώρια για στρατηγικούς λανθασμένους υπολογισμούς, και η αύξηση της κινεζικής συμβολής στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ενίσχυε την ικανότητα της Ουάσινγκτον να διαχειρίζεται τον αναπόφευκτο ανταγωνισμό με το Πεκίνο χωρίς συγκρούσεις, και θα έφερνε απτά οφέλη για την υγεία και την ευημερία στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η επίτευξη μιας πιο ανθεκτικής και παραγωγικής διμερούς σχέσης θα εξυπηρετούσε τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα και των δύο χωρών. Ωστόσο, ακόμη και εν μέσω ανανεωμένων επαφών, η πρόοδος αυτή δεν είναι καθόλου αναπόφευκτη. Για να προχωρήσουν προς πιο λειτουργικές σχέσεις, η Ουάσινγκτον και το Πεκίνο θα πρέπει να οικοδομήσουν μια κοινή ατζέντα που θα προσθέτει κοινό σκοπό σε μια κατά τα άλλα τεταμένη σχέση. Και θα πρέπει να αποφύγουν διάφορες παγίδες.

Πάνω απ' όλα, οι δύο πλευρές θα πρέπει να θέσουν τον πήχη χαμηλά. Οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες θα είναι ο εχθρός της προόδου. Για παράδειγμα, καμία από τις δύο πλευρές δεν πρόκειται να αναγνωρίσει τα λάθη της και να λάβει διορθωτικά μέτρα για να θεραπεύσει το καθοδικό σπιράλ των σχέσεων. Δεν θα υπάρξει καμία συνάντηση απόψεων σχετικά με τις αρχές που θα καθοδηγούν τις σχέσεις ή με ένα κοινό πλαίσιο για την περιγραφή της φύσης της σχέσης. Δεν θα υπάρξει πλήρης επαναλειτουργία των στρατιωτικών διαύλων επικοινωνίας. Αν δημιουργηθούν προσδοκίες για το αντίθετο και στην συνέχεια δεν εκπληρωθούν, αυτό θα ενθαρρύνει τους αντιπάλους της άμεσης διπλωματίας και στις δύο χώρες, οδηγώντας τους να κατηγορήσουν τους ηγέτες τους ότι έχουν πιαστεί σε μια παγίδα εμπλοκής: οι επικριτές θα κατηγορήσουν ότι το Πεκίνο και η Ουάσιγκτον εγκλωβίζονται σε μια ατέλειωτη σειρά διμερών συναντήσεων που έχουν γίνει υποκατάστατο για δράσεις ενίσχυσης της άμυνας η μια έναντι της άλλης πλευράς. Ένα τέτοιο σενάριο θα φέρει πιο δυνατές εκκλήσεις στην Ουάσινγκτον να απορρίψει εντελώς την διπλωματία με το Πεκίνο και αντ' αυτού να ακολουθήσει μια αυστηρά τιμωρητική ατζέντα για να ανακόψει την συνολική ανάπτυξη της Κίνας.

ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ακόμη και αν η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο διαχειριστούν επιτυχώς τις προσδοκίες, άλλες πιθανές παγίδες βρίσκονται μπροστά. Είναι προβλέψιμο ότι κάθε πλευρά θα προβεί σε ενέργειες τους επόμενους μήνες που ίσως να απογοητεύσουν την άλλη πλευρά. Οι ηγέτες της Κίνας επικεντρώνονται επί του παρόντος στην σκλήρυνση της χώρας τους έναντι της Δυτικής πίεσης, ακριβώς όπως οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ επιταχύνουν τις προσπάθειες να περιορίσουν τα τρωτά σημεία της χώρας τους που σχετίζονται με την Κίνα. Η πραγματική δοκιμασία θα είναι αν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα μπορέσουν να διαχειριστούν αυτούς τους παράγοντες πίεσης μέσω προσεκτικής διπλωματίας ή θα προκαλέσουν αντίποινα.

Επιπλέον, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και η κινεζική ηγεσία δεν θα είναι φιλικές μεταξύ τους σύντομα. Οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικά πολιτικά και οικονομικά πλαίσια και ανταγωνιστικά παγκόσμια οράματα. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει μονιμότητα στις διεθνείς σχέσεις. Οι προηγούμενοι αντίπαλοι των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία, είναι τώρα οι στενότεροι εταίροι τους. Οι ηγέτες τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στο Πεκίνο πρέπει να παραμείνουν μετριοπαθείς όσον αφορά την ικανότητά τους να προβλέπουν το μέλλον. Με άλλα λόγια, καμία από τις δύο πλευρές δεν πρέπει να αποκλείσει την πιθανότητα μιας μελλοντικής αλλαγής στις σχέσεις, όσο κι αν αυτή φαίνεται αδιανόητη τώρα.

Για να αποφευχθεί ο στρατηγικός λάθος υπολογισμός, οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι ηγέτες θα πρέπει να αντισταθούν στον πειρασμό να αναζητήσουν ιστορικές αναλογίες για να κατανοήσουν την τρέχουσα στιγμή. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν δυνάμεις που να οδηγούν την σχέση προς μια στιγμή τύπου «Όπλα του Αυγούστου» (στμ: αναφορά στο βιβλίο της Barbara W. Tuchman με τίτλο “Guns of August” που εστιάζει στον πρώτο μήνα του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου), κατά την οποία διπλωματικά λάθη και λανθασμένες υποθέσεις για την αντίπαλη πλευρά οδήγησαν στο καταστροφικό ξέσπασμα του πολέμου το 1914. Ομοίως, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα δεν δοκιμάζουν η μια την άλλη μέσω πολέμων δι' αντιπροσώπων ή παρόμοιων τέτοιων δοκιμασιών θέλησης σε μια επανάληψη των πρώτων ετών του Ψυχρού Πολέμου.

Δεν υπάρχει κανένας ιστορικός παραλληλισμός με την σημερινή δυναμική μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με αυξημένες εντάσεις μεταξύ δύο πυρηνικά εξοπλισμένων, βαριά στρατιωτικοποιημένων μεγάλων δυνάμεων που μοιράζονται ταυτόχρονα βαθιές οικονομικές, περιβαλλοντικές, και κοινωνικές αλληλεξαρτήσεις. Μια σειρά από αποφάσεις των ηγετών αμφότερων των χωρών οδήγησαν την σχέση σε αυτή την κατάσταση αυξανόμενης αντιπαλότητας, όπως και οι αποφάσεις των ηγετών αμφότερων των χωρών θα καθορίσουν την κατεύθυνση των σχέσεων στο μέλλον.

Στο σημερινό πολιτικό κλίμα, κάθε ηγέτης μπορεί να μπει στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει τον άλλον για να αποκτήσει πολιτικό πλεονέκτημα στο εσωτερικό του. Τον Φεβρουάριο, ο Μπάιντεν χλεύασε τον Σι κατά την διάρκεια της ομιλίας του για την κατάσταση της Ένωσης, υποστηρίζοντας ότι κανένας ηγέτης δεν θα ήθελε να ανταλλάξει θέσεις με τον Κινέζο ηγέτη λόγω της κλίμακας των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Κίνα. Και μόλις λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη του Μπλίνκεν αυτόν τον μήνα, ο Μπάιντεν περιέγραψε τον Σι σε έναν πολιτικό έρανο ως «δικτάτορα» που δεν γνώριζε ότι ένα κατασκοπευτικό αερόστατο διέσχιζε τις Ηνωμένες Πολιτείες προτού καταρριφθεί, ένα σχόλιο που προκάλεσε άσκοπη τριβή με το Πεκίνο. Με την σειρά του, ο Σι εξέτρεψε την κινεζική οργή για τα αυξανόμενα εσωτερικά προβλήματα με το να κατηγορήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους τους ότι επιδιώκουν να «περιορίσουν, να περικυκλώσουν, και να καταστείλουν» την Κίνα. Αν η διμερής σχέση παραμείνει όμηρος των εσωτερικών πολιτικών απαιτήσεων και στις δύο χώρες, θα υπάρχει ένα χαμηλό ανώτατο όριο για το πόσο δυνατή είναι η πρόοδος στην διαμόρφωση μιας πιο ανθεκτικής σχέσης.

Για να αποφευχθεί αυτή η παγίδα, τόσο ο Μπάιντεν όσο και ο Σι θα πρέπει να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στην κατανόηση των απαιτήσεων του άλλου. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Σι έχει τις δικές του επιτακτικές ανάγκες στην επιδίωξη της μείωσης της έντασης με τις Ηνωμένες Πολιτείες χωρίς να φαίνεται ότι συμβιβάζεται ή μαλακώνει την στάση του απέναντι στην Ουάσινγκτον κατά την διαδικασία. Ο Σι αντιμετωπίζει την ύφεση της οικονομικής ανάπτυξης, την κρίση των ακινήτων, το αυξανόμενο χρέος της τοπικής αυτοδιοίκησης, την αυξανόμενη ανεργία των νέων και τη μείωση της παραγωγικότητας στο εσωτερικό, και τον αυστηρότερο συντονισμό μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της μεγάλης πλειοψηφίας των ανεπτυγμένων χωρών σε θέματα που αφορούν την Κίνα. Το μεγάλο στοίχημα του Σι στην Ρωσία ως προπύργιο ενάντια στην Δυτική πίεση φαίνεται επίσης λιγότερο ελπιδοφόρο υπό το φως της πρόσφατης εξέγερσης των δυνάμεων της Βάγκνερ. Αν το κύρος του Πούτιν διαλύεται εκ των έσω, αυτό θα μπορούσε να κάνει την Κίνα να επιδιώξει να μειώσει την στρατηγική πίεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, εφόσον η Ουάσινγκτον αποφεύγει ενέργειες που θα μπορούσαν να εκληφθούν από το Πεκίνο ως εκμετάλλευση των αυξανόμενων τρωτών σημείων της.

Με άλλα λόγια, τώρα για τον Σι είναι μια ακατάλληλη στιγμή να δώσει ώθηση στις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους τους να εντείνουν την οικονομική, τεχνολογική, ή χρηματοπιστωτική πίεση στην χώρα του. Ο Μπάιντεν, ομοίως, εισέρχεται σε μια πολιτική περίοδο κατά την οποία θα θελήσει να επιδείξει ικανή διαχείριση του ανταγωνισμού των ΗΠΑ με την Κίνα. Αυτό θα του επιτρέψει να αντιπαραβάλει ευνοϊκά την διοίκησή του με εκείνη του πιθανού προεδρικού αντιπάλου του στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2024.

Τέλος, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ και της Κίνας πρέπει να αποφύγουν να αναλωθούν σε συζητήσεις σχετικά με τα «προστατευτικά όρια» και τις αρχές για την διαχείριση της σχέσης. Ο Σι πιστεύει ότι η Κίνα μπορεί να επιβιώσει επιδιώκοντας την ασφάλεια μέσω του αγώνα και κινδυνεύει να αφανιστεί αν επιδιώξει την ασφάλεια μέσω του συμβιβασμού. Σε αυτό το πλαίσιο, οποιαδήποτε αμερικανική επιδίωξη για κινεζικές διαβεβαιώσεις ότι οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις μπορούν να επιχειρούν με ασφάλεια κοντά στις ακτές της Κίνας θα αγνοούσε εσκεμμένα τα κίνητρα που αντιμετωπίζουν οι Κινέζοι αξιωματούχοι για να περιορίσουν αυτήν την πρόσβαση. Αν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι θέλουν να μειώσουν το ρίσκο, θα πρέπει αντ' αυτού να προσφέρουν συγκεκριμένες προτάσεις γύρω από ζητήματα που απαιτούν αμοιβαία αυτοσυγκράτηση, όπως η πρόταση ότι καμία χώρα δεν θα πρέπει ποτέ να επιτρέψει σε ένα σύστημα που καθοδηγείται από τεχνητή νοημοσύνη να εκτοξεύσει πυρηνική κεφαλή. Θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα και των δύο πλευρών να οικοδομηθεί ένας διεθνής κανόνας στον οποίο οι αποφάσεις για την εκτόξευση πυρηνικών όπλων θα βρίσκονται μόνο στα χέρια ανθρώπων.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΣΚΕΠΤΙΚΑ, ΚΟΙΝΟΙ ΣΚΟΠΟΙ

Θα είναι επίσης επιτακτική ανάγκη για τις δύο πλευρές να αναπτύξουν μια κοινή ατζέντα που θα μπορούσε να δώσει σκοπό στην σχέση τους. Τέτοιες προσπάθειες δεν θα αντισταθμίσουν ή θα εξισορροπήσουν την ανταγωνιστική δυναμική μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία είναι μακροχρόνια και δομική. Όμως, ο εντοπισμός και η δράση βάσει κοινών συμφερόντων θα διευρύνει την σχέση πέρα από την τρέχουσα στενή εστίαση σε τομείς αμφισβήτησης. Για παράδειγμα, και οι δύο χώρες επωφελούνται από την ειρήνη και την σταθερότητα στην Μέση Ανατολή και τη μείωση των απειλών που προέρχονται από την περιοχή. Έχουν κοινό συμφέρον να αποτρέψουν το Ιράν από το να επιτύχει πυρηνική ρήξη. Τόσο η Ουάσινγκτον όσο και το Πεκίνο επωφελούνται επίσης από την ενεργειακή και επισιτιστική ασφάλεια, η καθεμία [χώρα] για τους δικούς της λόγους: η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας καυσίμων και τροφίμων στον κόσμο και οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίζονται να μειώσουν τον επίμονα υψηλό πληθωρισμό.

Οι ηγέτες στην Ουάσιγκτον και το Πεκίνο κατανοούν επίσης ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει στο πεδίο της μάχης και ότι οι μεταπολεμικές ανάγκες της χώρας θα είναι τεράστιες. Δεδομένης της μοναδικής του επιρροής έναντι της Μόσχας, το Πεκίνο είναι πιθανό να διαδραματίσει ρόλο σε οποιαδήποτε ειρηνευτική διαδικασία, μεταξύ άλλων ως εγγυητής οποιασδήποτε συνολικής συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός ή παύσης των εχθροπραξιών. Η Κίνα είναι επίσης πιθανό να κληθεί να συμβάλει στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.

Βέβαια, τα κίνητρα του Πεκίνου για την εμπλοκή με την Δύση στην Ουκρανία ίσως να καθοδηγούνται περισσότερο από την επιθυμία βελτίωσης των σχέσεων με την Ευρώπη παρά με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό είναι εντάξει. Για την Ουάσινγκτον, το ζητούμενο είναι απλώς να αξιοποιηθεί η λαχτάρα του Σι για αναγνώριση ως παγκόσμιου ηγέτη, ώστε να ωθηθεί η Κίνα να επωμιστεί μεγαλύτερο βάρος στην αντιμετώπιση των μεγάλων παγκόσμιων προκλήσεων. Αν η Κίνα ενεργεί για να ενισχύσει την σταθερότητα στην Μέση Ανατολή, όπως έκανε αυτήν την άνοιξη με την συμφωνία για την οποία μεσολάβησε μεταξύ του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας, ή για να ενισχύσει την παγκόσμια ασφάλεια τροφίμων και ενέργειας ή για να πιέσει για μια δίκαιη και βιώσιμη ειρήνη στην Ουκρανία, θα προβεί σε ενέργειες που εξυπηρετούν τα δικά της συμφέροντα. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλα αυτά τα ζητήματα τα συμφέροντα του Πεκίνου αποκλίνουν από εκείνα της Μόσχας.

Η Ουάσινγκτον και το Πεκίνο έχουν επίσης αμοιβαία κίνητρα ώστε να συντονιστούν μεταξύ τους ευρέως σε θέματα παγκόσμιας μακροοικονομίας και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών. Για να είναι αξιόπιστο οποιοδήποτε σχέδιο ελάφρυνσης του χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών, θα απαιτηθεί η συμμετοχή των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου. Οι ηγέτες της Κίνας σέβονται την τεχνογνωσία και τις γνώσεις της Yellen και θα την καλωσορίσουν στο Πεκίνο.

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΥΠΟΜΟΝΗ

Για την κυβέρνηση Μπάιντεν, η επιδίωξη της διπλωματίας ώστε να μετριασθούν οι εντάσεις και να διαμορφωθεί μια κοινή ατζέντα με την Κίνα θα προκαλέσει αναμφίβολα κατηγορίες για κατευνασμό από τους επικριτές της στο Κογκρέσο. Ο Λευκός Οίκος το γνωρίζει αυτό. Ακόμα κι έτσι, υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τον Μπάιντεν και το επιτελείο του να αποσιωπήσουν τις αντιδραστικές φωνές και να προχωρήσουν σε προσπάθειες για την προώθηση συγκεκριμένων στόχων. Πρώτον, η πολιτική της αμερικανικής προεδρικής κούρσας του 2024 έχει αλλάξει με τις αυξανόμενες νομικές προκλήσεις του πρώην προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ. Ακόμη και καθώς η νομική πορεία του Τραμπ παραμένει ασαφής, είναι λογικό να αναμένει κανείς ότι τα ζητήματα αυτά θα καταναλώσουν τον ίδιο και τους άλλους Ρεπουμπλικάνους προεδρικούς υποψηφίους, οι οποίοι θα ωθηθούν είτε να τον υπερασπιστούν είτε να αποστασιοποιηθούν από αυτόν.

Δεύτερον, σε παγκόσμιο πλαίσιο, η αμερικανική οικονομία παρουσιάζει ισχυρές επιδόσεις. Οι αμερικανικές εταιρείες συνεχίζουν να προωθούν την καινοτομία, μεταξύ άλλων στην γενεσιουργή τεχνητή νοημοσύνη. Το ποσοστό ανεργίας είναι χαμηλό. Η χώρα έχει εδραιώσει την θέση της ως ενεργειακή υπερδύναμη. Το χρηματοπιστωτικό της σύστημα έχει κεντρική θέση στην παγκόσμια οικονομία, με το δολάριο να παραμένει σταθερά ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Τα δημογραφικά στοιχεία των ΗΠΑ -παρά τα πρόσφατα στοιχεία που δείχνουν μια γήρανση του πληθυσμού- είναι επίσης υγιή σε σύγκριση με εκείνα του μεγαλύτερου μέρους του ανεπτυγμένου κόσμου, ιδίως της Κίνας. Αυτά τα πλεονεκτήματα επιτρέπουν στην κυβέρνηση Μπάιντεν να είναι πιο προληπτική, σίγουρη, και μετριοπαθής στον τόνο της διπλωματίας της με το Πεκίνο, ακόμη και αν διατηρεί μια άκρως ανταγωνιστική υποκείμενη στρατηγική για την Κίνα.

Τρίτον, οι σύμμαχοι των ΗΠΑ θέλουν η Ουάσιγκτον να κρατήσει την πόρτα ανοιχτή για την διπλωματία, ακόμη και όταν το Πεκίνο δεν είναι πρόθυμο να περάσει την πόρτα αυτή. Επιμένοντας στην επιδίωξή τους για μια πιο ανθεκτική σχέση με την Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να σηματοδοτήσουν στον κόσμο ότι δεν αποτελούν εμπόδιο για πιο σταθερές σχέσεις των μεγάλων δυνάμεων. Αυτό, με την σειρά του, θα ανοίξει χώρο για τους εταίρους των ΗΠΑ να συντονιστούν πιο ολοκληρωμένα με την Ουάσινγκτον για συγκεκριμένες ανησυχίες που αφορούν την Κίνα, αφού κάτι τέτοιο δεν θα θεωρείται πλέον ως προσχώρηση σε έναν αντι-κινεζικό συνασπισμό.

Φυσικά, υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι με τους οποίους αυτές οι προσπάθειες θα μπορούσαν να ναυαγήσουν. Αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει βρεθεί σε ισχυρή θέση επενδύοντας στο εσωτερικό και ενισχύοντας τον συντονισμό με τους συμμάχους στο εξωτερικό και μπορεί τώρα να έχει την πολυτέλεια να διερευνήσει τις προσπάθειες με το Πεκίνο ώστε να μειώσει τον κίνδυνο σύγκρουσης, να συρρικνώσει τα περιθώρια για λανθασμένους υπολογισμούς, και να αποσπάσει μεγαλύτερη κινεζική συμβολή στις παγκόσμιες προκλήσεις. Και αν η κυβέρνηση είναι σε θέση να οικοδομήσει υπομονετικά και επίμονα επαφές και να προωθήσει μια μετριοπαθή ατζέντα με διακριτικό τρόπο, με το να περιορίζει τις προσδοκίες για μεγάλη πρόοδο, ίσως να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.

Copyright © 2023 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/united-states/america-china-and-virtue-lo...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition