Έχει δρόμο ακόμα η Γεωργία

Αυτή τη στιγμή, ένας απρόσμενος ωφελημένος των δημοκρατικών αναταράξεων είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν οριστεί ως μεσολαβητής τόσο από τον Ιβανισβίλι όσο και από το στρατόπεδο του Σαακασβίλι και ως εκ τούτου εξακολουθούν να διαθέτουν σημαντική επιρροή στη Γεωργία. Προς τιμήν της, η κυβέρνηση Ομπάμα χειρίστηκε επιδέξια την κατάσταση. Μετά από την πολύ στενή σχέση του προέδρου Τζωρτζ Μπους με τον Σαακασβίλι, η ομάδα του Ομπάμα έδωσε πολύ μεγαλύτερη έμφαση στη θεσμική συνεργασία, δημιουργώντας μια σειρά από επιτροπές για να εργαστούν για μια μακροπρόθεσμη συνεργασία στην άμυνα και σε άλλους τομείς. Ο Τόμας Μέλια, ο αμερικανός αναπληρωτής βοηθός γραμματέα του κράτους στο Προεδρείο της Δημοκρατίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Εργασίας, ηγήθηκε μιας διϋπηρεσιακής αντιπροσωπείας στη Γεωργία το Σεπτέμβριο και διατύπωσε μια προσεκτικά διαφοροποιημένη δήλωση, λέγοντας: «Εμείς δεν ευνοούμε ιδιαίτερα κανένα κόμμα ή υποψήφιο και η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών προσβλέπει στη συνέχιση της στενής συνεργασίας με τους ηγέτες που επιλέγουν οι πολίτες της Γεωργίας».

Η επιρροή των ΗΠΑ έρχεται επίσης από σπόντα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών, η Μόσχα έχει αντιμετωπίσει τη Γεωργία με τέτοια θεαματική αλαζονεία που έχει χάσει κάθε δύναμη στην Τιφλίδα. Επιπλέον, η ΕΕ δεν έχει βοηθήσει αρκετά τη Γεωργία, αν και η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας, η οποία επιδιώκει να προωθήσει τη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και των γειτόνων της, τελικά αρχίζει να αποδίδει κάποια αποτελέσματα, όπως την απελευθέρωση του καθεστώτος ταξιδιωτικών θεωρήσεων (βίζες). Σε μακροπρόθεσμη βάση, η ΕΕ έχει πολλά περισσότερα να προσφέρει στην Γεωργία από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες - το είδος των αργών, μη φαντασμαγορικών εργασιών στο οποίο υπερέχει η ΕΕ (από τη δημιουργία υποδομών μέχρι την αναβάθμιση των προτύπων για τα τρόφιμα), έχει αποφέρει οφέλη στη Γεωργία - αλλά μέχρι τώρα, η Ουάσιγκτον και όχι οι Βρυξέλλες, ήταν αυτή που ανέλαβε ηγετικό ρόλο σε τέτοια έργα στη χώρα.

Εκ των υστέρων, η υποστήριξη της Δύσης στην απερχόμενη κυβέρνηση της Γεωργίας μερικές φορές μοιάζει με τον αφελή ενθουσιασμό που προέκυπτε για τις μεταρρυθμίσεις της Ρωσίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Παρά το γεγονός ότι αρχικά ήταν δικαιολογημένη, η Δυτική υποστήριξη στον πρώην πρόεδρο της Ρωσίας Μπορίς Γιέλτσιν και το πολιτικό του πρόγραμμα συνέχισε απερίσκεπτα σε μια ευθεία γραμμή. Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αντιλήφθηκαν αρκετά νωρίς τις σοβαρές επιπτώσεις των μεταρρυθμίσεων του Γέλτσιν, όπως ότι γινόταν κατάχρηση στις ιδιωτικοποιήσεις από τους άπληστους ολιγάρχες για τον δικό τους πλουτισμό και δεν κατάφεραν να πλησιάσουν εκείνα τα στοιχεία της ρωσικής κοινωνίας που στερούνται πολιτικών δικαιωμάτων. Στα μετά-Γέλτσιν χρόνια, η απογοήτευση από τις πολιτικές αυτές βοήθησε να τροφοδοτηθεί μια αντι-Δυτική σπασμωδική κίνηση. Στη Γεωργία, μια παρόμοια αντίδραση είναι πολύ λιγότερο πιθανή, αλλά θα χρειαστεί πολλή διπλωματία για να πείσει τους Γεωργιανούς ότι οι δυτικές κυβερνήσεις νοιάζονται για το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον και όχι μόνο για το πετρέλαιο και τους αγωγούς φυσικού αερίου ή τη συμβολή της Γεωργίας στην αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.

Το να φανταζόμαστε ότι η Γεωργία θα μπορούσε κάποτε να γίνει «Αμερική» στον Καύκασο ήταν προφανώς λάθος. Αλλά έχει την ευκαιρία να είναι ένα σύγχρονο κράτος, με μια κυβέρνηση που θα αντανακλά τη βούληση του λαού, διασπώντας τις παραδόσεις της, αλλά και συγκρατημένη από τα εθνικιστικά ένστικτα λόγω των ξένων επιρροών. Αν αυτό ισχύσει, η Γεωργία μπορεί ακόμα να είναι ένα καλό πρότυπο για τα άλλα μετα-σοβιετικά κράτη. Για να συμβεί αυτό, ο Σαακασβίλι και ο Ιβανισβίλι θα πρέπει να αποδεχθούν ότι δεν είναι μεσσίες. Έχουν παίξει ένα μεταβατικό ρόλο στη διευκόλυνση της από την βάση πολιτικής στη Γεωργία. Η καλύτερη κληρονομιά που θα μπορούσαν να αφήσουν θα είναι ένα υπόδειγμα για τους μελλοντικούς πολιτικούς της Γεωργίας, σχετικά με το πώς να μην γίνονται εμπόδιο.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/138491/thomas-de-waal/no-america-...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr