Νέο έτος, νέα Ιταλία;

Το δίλημμα του Μόντι και η επιστροφή του Μπερλουσκόνι σηματοδοτούν ένα ευρύτερο θέμα στην ιταλική πολιτική: την αποτυχία των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων να δημιουργήσουν ένα αξιόπιστο πολιτικό κόμμα ικανό να ευθυγραμμιστεί με την γενική τάση της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς. Η αμηχανία με την οποία έγινε δεκτός ο Μπερλουσκόνι στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στις Βρυξέλλες, το δείχνει σαφώς. Ωστόσο, είναι ο Μπερλουσκόνι και όχι ο Μόντι, που έχει μια σταθερή, αν και διαβρωμένη, βάση στήριξης από την μεσαία τάξη και τους ιδιοκτήτες των μικρών επιχειρήσεων, οι οποίοι αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των βασικών συντηρητικών κομμάτων σε άλλες χώρες. Οι βιομήχανοι που είναι προσανατολισμένοι στις εξαγωγές, όπως ο Μοντετζέμολο της Ferrari και οι κεντρικοί τραπεζίτες, όπως ο Μάριο Ντράγκι, έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής να πείσουν τους ψηφοφόρους της ιταλικής κεντροδεξιάς για τις αρετές της ελεύθερης αγοράς, της λιτότητας και της διαφάνειας. Ο Μπερλουσκόνι ίσως να μην κερδίσει τις εκλογές, αλλά μπορεί να διασφαλίσει ότι θα τις χάσουν οι άλλοι.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/138732/jonathan-hopkin/new-year-n...

Συνδέσεις:
[1] http://ftalphaville.ft.com/2011/11/08/735081/addio-berlusconi/

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr