Εμποδίζοντας τις εκλογές στην Κένυα

Καθώς οι Κενυάτες οδεύουν προς τις κάλπες, οι παρατηρητές προετοιμάζονται για μια επανάληψη των φρικιαστικών προεδρικών εκλογών του 2007 στη χώρα, οι οποίες προκάλεσαν ένα κύμα εθνοτικής βίας που άφησε νεκρούς περισσότερους από χίλιους ανθρώπους και εκτόπισε πάνω από μισό εκατομμύριο άλλους. Η βία ήταν ακόμα πιο τραυματική γιατί στην αρχή τα πράγματα φαινόταν να πηγαίνουν καλά. Οι Κενυάτες ψήφισαν ειρηνικά και σε μεγάλο ποσοστό. Όμως, όταν κατέστη σαφές ότι ο νυν πρόεδρος, Μουάι Κιμπάκι έχανε, νόθευσε την καταμέτρηση και ανακήρυξε τον εαυτό του πρόεδρο. Η δημόσια απογοήτευση ξύπνησε μακροχρόνια λανθάνουσες εθνοτικές εντάσεις. Η σύγκρουση, η οποία διήρκεσε μια εβδομάδα, τελικά οδήγησε την Ανατολική Αφρική σε τέλμα. Θεωρείται ότι κόστισε στην οικονομία της Κένυας πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Οι περισσότεροι από εκείνους που προώθησαν και διέπραξαν τέτοια βία δεν έχουν ακόμη λογοδοτήσει.

Δεν υπάρχουν στοιχεία για το κατά πόσο αυτές οι εκλογές θα έχουν καταστροφικές συνέπειες. Η δημοσκόπηση δείχνει ότι η αναμέτρηση είναι στήθος με στήθος. Κατά πάσα πιθανότητα, ο πρώτος γύρος της ψηφοφορίας θα οδηγήσει σε έναν δεύτερο γύρο, στις 10 Απριλίου, μεταξύ του Ράιλα Οντίνγκα, του σημερινού πρωθυπουργού του βιαστικά οικοδομηθέντος κυβερνητικού συνασπισμού της Κένυας και του Ουχούρου Κενυάτα, του αναπληρωτή πρωθυπουργού και γιου του πρώτου προέδρου της Κένυας. Η μικρή διαφορά είναι ανησυχητική: Είναι απίθανο κάθε πλευρά να είναι σε θέση να επιτύχει μια γρήγορη νίκη και δεν θα χρειαστεί ιδιαίτερη νοθεία για να επηρεάσουν τα αποτελέσματα των εκλογών. Ο ηττηθείς είναι σχεδόν βέβαιο, κατά συνέπεια, ότι θα αμφισβητήσει τα αποτελέσματα. Κάποια μορφή βίας, με άλλα λόγια, φαίνεται εξασφαλισμένη. Το ερώτημα είναι πόσο καιρό θα διαρκέσει, αν θα εξαπλωθεί σε εθνικό επίπεδο και πόσοι άνθρωποι θα εκτοπιστούν, θα τραυματιστούν ή θα σκοτωθούν.
Αυτό που επιτείνει την ένταση είναι το κατηγορητήριο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) εναντίον του Κενυάτα και του σημερινού συντρόφου του, Γουίλιαμ Ρούτο, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας κατά την διάρκεια των ταραχών του 2007. Οι ενέργειες του ΔΠΔ αντιμετωπίστηκαν με οργή στην Κένυα. Οι φυλές Κικούγιου και Καλεντζίν πιστεύουν ότι το δικαστήριο έχει στοχοποιήσει άδικα τους ηγέτες τους, στους οποίους ανήκουν ο Κενυάτα και ο Ρούτο, και αγνόησε το ρόλο που διαδραμάτισαν οι Λούο και οι άλλες φυλές. Πράγματι, ο Κενυάτα και ο Ρούτο, μαζί με δύο συγκατηγορούμενούς τους, είναι οι μόνοι Κενυάτες που έχουν κατηγορηθεί για την βία του 2007. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στην δημοτικότητα του Κενυάτα.

Αλλά πέρα από την δημοτικότητα, όπως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Κένυας και η κοινωνία των πολιτών έχουν επισημάνει, η εκλογή ενός προσώπου στο οποίο έχουν απαγγελθεί κατηγορίες από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο θα περιορίσει αναπόφευκτα τις ξένες επενδύσεις, θα μειώσει την ικανότητα των χορηγών των εθνών για συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, θα εμποδίσει μια σειρά από ξένα προγράμματα βοήθειας και θα βάλλει τους πολίτες της Κένυας υπό την διοίκηση ενός αποσταθεροποιημένου ή περιθωριοποιημένου προέδρου. Επιπλέον, θα μπορούσε να φέρει τις σχέσεις ΗΠΑ-Κένυας σε αδιέξοδο. Αυτό θα ήταν κρίμα: Η Κένυα είναι ένα ζωτικής σημασίας περιφερειακό κέντρο για την εξωτερική βοήθεια και το εμπόριο, και γίνεται όλο και πιο σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ στις αντιτρομοκρατικές προσπάθειες, παρά τις ανησυχίες ότι τα στρατεύματα της Κένυας, που έχουν χρηματοδοτηθεί από τις ΗΠΑ, δεν έλαβαν επαρκή μέτρα για την προστασία των αμάχων στην Σομαλία κατά τη διάρκεια των εκεί στρατιωτικών επιχειρήσεών τους.

Φυσικά, όλα αυτά τα θέματα θα πρέπει να αφεθούν στη διακριτική ευχέρεια των ψηφοφόρων της Κένυας. Δεν είναι προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να προσπαθούν να επηρεάσουν τις εκλογές. Ο πρέσβης των ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί του, έχουν ως επί το πλείστον αποφύγει να στηρίξουν ή να αντιταχθούν στους συγκεκριμένους υποψηφίους – κάτι το οποίο είναι καλό. Εν τω μεταξύ, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζουν την κατάλληλη αντίδραση σε κάθε ένα από τα τρία σενάρια που θα μπορούσαν να προκύψουν από την ψηφοφορία.

ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΟΝΤΙΝΓΚΑ

Δεδομένου του μικρού προβαδίσματος του Οντίνγκα στις δημοσκοπήσεις, είναι μάλλον απίθανο να μπορέσει να κερδίσει μια αξιόπιστη νίκη στον πρώτο γύρο ή να θριαμβεύσει στο τέλος. Αν και δεν το δηλώνουν, αυτή θα ήταν η προτιμητέα επιλογή των Ηνωμένων Πολιτειών και θα επέτρεπε στην Ουάσιγκτον να συνεχίσει την συνεργασία με το Ναϊρόμπι, όπως συνήθως.

Σε περίπτωση νίκης του Οντίνγκα, όμως, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να είναι προσεκτικές ώστε να μην το γιορτάσουν πολύ γρήγορα. Κατά την διάρκεια της εκλογικής κρίσης του 2007, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ συνεχάρη πρόωρα τον Κιμπάκι για την εκλογική του νίκη, παρά τους ευρέως διαδεδομένους ισχυρισμούς ότι είχε νοθεύσει την ψηφοφορία. Η θεώρηση της νίκη του Κιμπάκι από το Υπ. Εξωτερικών ως τετελεσμένο γεγονός - σε συνδυασμό με την άρνηση του Διεθνούς Ρεπουμπλικανικού Ινστιτούτου (μια αμερικανική ομάδα παρακολούθησης των εκλογών) να δημοσιεύσει τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων που έδειχναν νίκη του Οντίνγκα, όπως λέγεται ύστερα από την επιμονή της αμερικανικής πρεσβείας - ερμηνεύτηκαν στην Κένυα ως ένα μήνυμα ότι η Δύση πρόκειται να αγνοήσει τα τυχόν εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τον υποψήφιο που προτιμά. Αυτό έθρεψε στους Κενυάτες τα συναισθήματα του πανικού και της αδυναμίας.

Μια όλο και περισσότερη πρόδηλη επίδειξη υποστήριξης στον Οντίνγκα θα μπορούσε εύκολα να αποτύχει και πάλι. Αντ' αυτού, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να σηματοδοτήσουν την ολόψυχη δέσμευσή τους στην ακεραιότητα της κενυατικής εκλογικής διαδικασίας και του κράτους δικαίου, με την υποστήριξη μιας ταχείας δικαστικής επανεξέτασης σε τυχόν υποψίες παρατυπιών. Ευτυχώς, σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, ένα εντυπωσιακό 92% των Κενυατών δήλωσε ότι ήταν βέβαιο ότι το εκλογικό συμβούλιο της χώρας τους θα είναι σε θέση να διαχειριστεί τις εκλογές. Η θετική άποψη για τα δικαστήρια της Κένυας ήταν σχεδόν το ίδιο υψηλή. Επιπλέον, σε μια ομιλία στο YouTube στις 5 Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, τόνισε την παγκόσμια δέσμευση για την υποστήριξη του ρόλου των δικαστηρίων της Κένυας στον προσδιορισμό του αποτελέσματος των εκλογών πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Παρ’ όλα της τα μειονεκτήματα, μια περίοδος αβεβαιότητας και καθυστερήσεων δεν θα είναι τόσο επικίνδυνη όσο η εμφάνιση της ευνοιοκρατίας.

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΥΑΤΑ

Παρά το γεγονός ότι μια πιθανή νίκη του Κενυάτα θα είναι απογοητευτική για τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν χρειάζεται να επισπεύσουν μια κρίση. Η ιδέα ότι οι διπλωματικές σχέσεις θα πρέπει αμέσως να διακοπούν και ο Κενυάτα να ωθηθεί αμέσως στην ίδια κατηγορία με τον πρόεδρο του Σουδάν, τον περίφημο Ομάρ Χασάν αλ - Μπασίρ, είναι παράλογη. Βέβαια, το κατηγορητήριο του ΔΠΔ είναι μια κηλίδα στην προσωπικότητα του Κενυάτα, αλλά δεν πρόκειται περί καταδίκης. Εφ' όσον ο πρόεδρος Κενυάτα συμμορφωθεί με τη δίκη, θα ήταν προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να αντιμετωπιστεί ο κατηγορούμενος ως αθώος μέχρις αποδείξεως της ενοχής του. Με άλλα λόγια, αν ο Κενυάτα κερδίσει τις εκλογές, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αποδεχθούν τη βούληση του λαού της Κένυας και - μετά τις αναπόφευκτες κατηγορίες για νοθεία που θα διαχειριστεί επιτυχώς μια κενυάτικη εκλογική επιτροπή ερεύνης, μια επανακαταμέτρηση ή μια δικαστική διαδικασία – να δηλώσουν ότι είναι διατεθειμένες να συνεχίσουν τις τακτικές διπλωματικές και οικονομικές συνεργασίες με την νέα κυβέρνηση.

Από την πλευρά του, ο Κενυάτα θα πρέπει να αδράξει την ευκαιρία να παρουσιάσει τον εαυτό του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. (Και ο ίδιος έχει υποσχεθεί να εμφανιστεί στη Χάγη, ίσως ελπίζοντας να παρουσιαστεί ως μετα-αποικιακός μάρτυρας, όπως ο Ρόμπερτ Μουγκάμπε). Άλλωστε, εφ’ όσον εκλεγεί από ένα πλήθος Κενυατών ψηφοφόρων σε μια αξιόπιστη εκλογική διαδικασία και παραμένει δημοφιλής στην πλειοψηφία των ψηφοφόρων κατά τη διάρκεια της δίκης του και εφ’ όσον η Κένυα παραμένει ειρηνική, δημοκρατική και οικονομικά ευημερούσα υπό την ηγεσία του, η καταδίκη του ΔΠΔ θα είναι πιο δύσκολο να εξασφαλιστεί. Το ΔΠΔ έχει παλέψει για να εδραιώσει την αξιοπιστία του στην Αφρική λόγω μιας διαδεδομένης αντίληψης ότι στοχοποιεί δυσανάλογα τους αφρικανούς ηγέτες. (Μέχρι στιγμής, και οι 30 άνθρωποι στους οποίους το ΔΠΔ έχει απαγγείλει κατηγορίες ήταν Αφρικανοί, συμπεριλαμβανομένου του Μπασίρ, του πρωτεργάτη της γενοκτονίας στο Νταρφούρ και του Τζόζεφ Κόνυ, ο οποίος χρησιμοποίησε παιδιά στρατιώτες για να κατακρεουργήσουν χιλιάδες χωρικούς της Ουγκάντα. Στους Αμερικανούς δεν μπορούν να απαγγελθούν κατηγορίες, επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στο Καταστατικό της Ρώμης, το οποίο δίνει εξουσία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Κανένας Ευρωπαίος δεν έχει παραπεμφθεί σε δίκη). Η σύλληψη και η φυλάκιση ενός φερόμενου ως νόμιμου αρχηγού κράτους θα συνταράξει την Αφρική. Ο βρυχηθμός της διαμαρτυρίας από την Αφρικανική Ένωση από μόνος του θα είναι εκκωφαντικός και θα μπορούσε να επισπεύσει ένα κύμα αποστασιών από το Καταστατικό της Ρώμης: το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Ακόμα και η αφαίρεση μόνο της Κένυας από το Καταστατικό της Ρώμης θα είναι μια μακρά, επίπονη και αβέβαιη διαδικασία – και για την Χάγη και για την Κένυα.

Η κυβέρνηση Ομπάμα θα πρέπει να είναι επιφυλακτική γιατί, ακόμη και αν ο Κενυάτα συνεργαστεί, θα προσπαθήσει να πυροδοτήσει την κοινή γνώμη εναντίον του ΔΠΔ. Αν η διακυβέρνηση υποφέρει επειδή ο ίδιος δικάζεται στην Χάγη, οι Κενυάτες θα μπορούσαν εύκολα να πιεστούν να κατηγορήσουν το ΔΠΔ αντί του Κενυάτα. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πραγματικό πολιτικό πρόβλημα για την Χάγη. Για να το προλάβει αυτό, το ΔΠΔ θα πρέπει να κάνει μια χειρονομία συμφιλίωσης για να εξουδετερώσει την δημόσια οργή. Για παράδειγμα, το ΔΠΔ έχει ήδη εξετάσει την αναβολή της έναρξης της δίκης του Κενυάτα. Σήμερα προγραμματίζεται για μια απίστευτα δύσκολη παρουσία στην Χάγη στις 11 Απριλίου, μία ημέρα μετά την εκλογική διαδικασία.

Φυσικά, οι πιέσεις της διακυβέρνησης δεν μπορούν να αποτελέσουν μόνιμες δικαιολογίες για να καθυστερήσουν οι διαδικασίες. Αν αυτό αρχίσει να συμβαίνει, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ξεκινήσουν με το να εκφράζουν μεγάλη έκπληξη και ανησυχία για τον δισταγμό του Κενυάτα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να εξασφαλίσει την αθώωσή του. Μετά από αυτό, θα πρέπει να αξιολογήσουν προσεκτικά την διάθεση των πολιτών της Κένυας. Αν ο Κενυάτα παραμείνει δημοφιλής και κυβερνήσει αποτελεσματικά το έθνος, η υπομονή είναι το καλύτερο εργαλείο της Ουάσιγκτον. Αν αρχίσει να χάνει δύναμη στις δημοσκοπήσεις και η χώρα παρασύρεται, η Ουάσιγκτον θα είναι σε θέση να καθορίσει συγκεκριμένες «κόκκινες γραμμές» για την άρνηση συνεργασίας με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Αυτά θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κυρώσεις. Καθώς ο ίδιος θα χάνει την αίγλη του στην χώρα, εν τω μεταξύ, οι Κενυάτες θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνουν πιο δεκτικοί στο ενδεχόμενο μιας καταδίκης από το ΔΠΔ.

Το θετικό είναι ότι όλα αυτά σημαίνουν ότι ως πρόεδρος, ο Κενυάτα θα έχει κάθε λόγο να κυβερνήσει την Κένυα καλά: η δημοτικότητα είναι η καλύτερη άμυνα του ενάντια στην Χάγη.

ΧΑΛΙΝΑΓΩΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΕΝΥΑΤΑ

Μια συντριπτική εκλογική νίκη που θα επιτρέπει στον Κενυάτα απλά να παραμείνει ανεπηρέαστος από το ΔΠΔ είναι το λιγότερο επιθυμητό και ίσως το λιγότερο πιθανό αποτέλεσμα των εκλογών στην Κένυα. Η πίεση που αντιμετωπίζει ο Κενυάτα ώστε να συμμορφωθεί είναι, πολύ απλά, τεράστια. Οι Κενυάτες προστατεύουν την εικόνα τους ως ένα παράδειγμα αφρικανικής επιτυχίας. Οι αναπόφευκτες συγκρίσεις με την Λιβύη, το Σουδάν και τη Ζιμπάμπουε που θα ακολουθήσουν αν ο Κενυάτα υπεκφύγει από το ΔΠΔ, θα κεντρίσουν την αίσθηση υπερηφάνειας του κοινού και θα απειλήσουν τις οικονομικές και περιφερειακές φιλοδοξίες της Κένυας. Η ατιμωρησία στην πολιτική τάξη της Κένυας είναι κραυγαλέα, αλλά είναι απίθανο να επεκταθεί σε τέτοια θέματα εθνικού ενδιαφέροντος.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι ο Κενυάτα αποφασίσει να στυλώσει τα πόδια του. Οι επιλογές της διεθνούς κοινότητας θα είναι περιορισμένες. Η Κένυα δεν εξαρτάται από εξωτερική βοήθεια και παρέχει πολύτιμες υπηρεσίες σε αντάλλαγμα για την όποια βοήθεια λαμβάνει. Η αναστολή της βοήθειας θα ήταν επομένως πολύ δύσκολο να δικαιολογηθεί πολιτικά και θα είχε τρομερές συνέπειες. Πρώτον, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο εκτοπισμένοι Σομαλοί είναι εγκατεστημένοι μόνο στο στρατόπεδο προσφύγων Νταντάαμπ. Ο Κενυάτα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το Νταντάαμπ - και ευρύτερα, την πολύτιμη προθυμία της Κένυας να προχωρήσει στην ποινική δίωξη Σομαλών πειρατών και να φιλοξενήσει πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από το Κέρας της Αφρικής εντός των συνόρων της - ως ατού. Θα μπορούσε να βγάλει τους πειρατές έξω από τις φυλακές της Κένυας ή να απειλήσει να κλείσει τα σύνορα της Κένυας κατά την διάρκεια της επόμενης επισιτιστικής κρίσης. Επιπλέον, τα στρατεύματα της Κένυας αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα της ειρηνευτικής αποστολής της Αφρικανικής Ένωσης στη Σομαλία, της AMISOM. Τα στρατεύματα της Κένυας έχουν ήδη κατηγορηθεί για πολλαπλές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Σομαλία και αν η κοινή γνώμη τοποθετήσει τον Κενυάτη διοικητή στο ίδιο επίπεδο με τον Μπασίρ ή τον Μουγκάμπε, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα βρίσκονται σε δύσκολη θέση να χρηματοδοτήσουν την αποστολή. Πράγματι, το να πέσουν έξω με την Κένυα θα αναποδογύριζε ολόκληρη την αντιτρομοκρατική στρατηγική των ΗΠΑ στο Κέρας της Αφρικής.

Εάν πρέπει όμως, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους την AMISOM. Η συμμετοχή στην AMISOM είναι κάτι καλό. Για παράδειγμα, οι διαδοχικές αποστολές στρατιωτών της Ουγκάντα στην αποστολή κατά τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν προάγει τον επαγγελματικό χαρακτήρα ολόκληρου του στρατού στα αμερικανικά και ευρωπαϊκά επίπεδα. Οι στρατιώτες της Ουγκάντα στην διαδικασία αυτή έχουν κερδίσει πάνω από το δεκαπλάσιο του κανονικού μισθού τους. Οι στρατιώτες της Κένυας το ίδιο. Και η αποστολή αποτελεί μεγάλη επιτυχία σύμφωνα με την κοινή γνώμη της Κένυας. Εν τω μεταξύ, τα κενυατικά αγήματα έχουν επιφορτιστεί με την προστασία του σομαλικού στρατηγικού λιμανιού της πόλης Κισμάγιο από την αλ Σαμπάαμπ, κάτι που επέτρεψε στο Ναϊρόμπι να προσαρτήσει επί της ουσίας ένα μεγάλο μέρος της νότιας Σομαλίας, ο έλεγχος του οποίου είναι κεντρικής σημασίας για τις φιλοδοξίες του Ναϊρόμπι να αναπτύξει το λιμάνι της Lamu. Ο κίνδυνος να αποβληθεί από την AMISOM θα είναι χτύπημα για το Ναϊρόμπι.

Θα μπορούσε να σημάνει και το τέλος της AMISOM, αλλά αυτό μπορεί να μην είναι τόσο κακό όσο ακούγεται. Η AMISOM έχει πιστωθεί με την επιτυχία της αποδυνάμωσης της αλ Σαμπάαμπ, αλλά η παρουσία της γίνεται γρήγορα προβληματική. Οι Σομαλοί είναι θυμωμένοι που οι στρατιώτες της Ουγκάντα και του Μπουρούντι κερδίζουν περισσότερα από χίλια δολάρια το μήνα για να εκτελέσουν αυτά που θα έπρεπε να είναι τα καθήκοντα της Σομαλίας (οι Σομαλοί στρατιώτες κερδίζουν εκατό δολάρια το μήνα - όταν πληρώνονται). Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η αποστολή όλο και περισσότερο εκλαμβάνεται ως ένα όχημα της αιθιοπικής και κενυάτικης κατοχής της Σομαλίας. Οι δεσμοί της Κένυας με την σομαλική φυλή Ogadeni είναι ιδιαίτερα προβληματικοί, καθώς υπάρχουν οι πρώτες ενδείξεις ότι η ηγεσία του Κισμάγιο που στηρίζεται από την Κένυα προτίθεται να αντισταθεί στις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης της Σομαλίας στο Μογκαντίσου να ασκήσει εξουσία στο προσοδοφόρο λιμάνι Κισμάγιο. Η απότομη απόσυρση της αμερικανικής χρηματοδότησης από τα στρατεύματα του Κενυάτα θα στείλει ένα απαραίτητο μήνυμα ότι η αποστολή της AMISOM δεν είναι ούτε μόνιμη ούτε άτρωτη.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ

Ανάλογα με το αποτέλεσμα των εκλογών της Κένυας θα μπορούσαν να υπάρξουν επιπτώσεις στις σχέσεις της χώρας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Αλλά ο νικητής είναι λιγότερο σημαντικός από την ίδια την διαδικασία. Εάν οι εκλογές της Κένυας προκαλέσουν μόνο περιορισμένη βία, αν οι καταγγελίες σχετικά με το αποτέλεσμα επιλυθούν με μεθοδευμένο τρόπο στα δικαστήρια και αν η διεθνής κοινότητα σεβαστεί το αποτέλεσμα των εκλογών, οι Κενυάτες θα μπορούσαν να ανακτήσουν λίγη από την εμπιστοσύνη τους στην δημοκρατική διαδικασία και στην δική τους ικανότητα για επίλυση δύσκολων πολιτικών ζητημάτων με ειρηνικό τρόπο. Αυτό είναι το βραβείο που θα μπορούσαν να προσφέρουν αυτές οι εκλογές. Και θα άξιζε το τίμημα της υπομονής και της προσεκτικής διπλωματίας με τον Κενυάτα ή με όποιον κερδίσει.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139036/bronwyn-bruton/handicappin...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr