Πώς θα έρθει η νίκη στο Ιράκ

Αλλά τότε ερχόμαστε πίσω στις δύσκολες ερωτήσεις. Αφότου περιοριστεί η ISIS, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να εξετάσουν τι θα γίνει μετά - πώς θα βοηθήσουν στον σχηματισμό μιας κατάλληλης κυβέρνησης στην Βαγδάτη και να την υποστηρίξουν στην εκδίωξη της ISIS από πόλεις όπως η Φαλούτζα, η Μοσούλη, η Ραμάντι, και η Τικρίτ, όπου λεγεώνες της έχουν μέχρι τώρα διεισδύσει στον άμαχο πληθυσμό σε μεγάλο βαθμό. Και εδώ, ο Ομπάμα θα πρέπει να είναι δίκαιος προς τους επικριτές του και να αποφύγει να υπονοήσει ότι εκείνοι που είναι υπέρ τού να κάνει περισσότερα θέλουν να επιστρέψουν στην αποστολή τής περιόδου 2003-2011 στο Ιράκ. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές επιλογές ανάμεσα σε μια ολομέτωπη χρήση των αμερικανικών μάχιμων δυνάμεων και στα περιορισμένα μέσα που χρησιμοποιούνται τις τελευταίες ημέρες.

Η ιστορία τής χρήσης περιορισμένης δύναμης αέρος σε πολέμους όπως αυτός, δείχνει ότι μερικές αγκίδες από τον ουρανό σπάνια κάνουν την διαφορά στο έδαφος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες το προσπάθησαν αυτό στο Κοσσυφοπέδιο με αρκετές δεκάδες αεροσκάφη το 1999, αλλά πέτυχαν μόνο αφότου πολλαπλασίασαν την αεροπορική τους δύναμη επί αρκετές φορές και αφότου άρχισαν να υπαινίσσονται μια χερσαία εισβολή δύο μήνες αργότερα. Οι αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές όντως βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό στο Αφγανιστάν το 2001, αλλά μόνο και μόνο επειδή υπήρχε επί τόπου ένας αποτελεσματικός στρατιωτικός σύμμαχος της Βόρειας Συμμαχίας, ο οποίος κατέστησε δυνατό να απομονωθεί και να στοχευθεί ο εχθρός από αέρος, με την βοήθεια ομάδων των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων και τής CIA ενσωματωμένων με αυτούς. Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πολλά αεροσκάφη στο Ιράκ από το 2003 έως το 2006, επανδρωμένα και μη επανδρωμένα, κι όμως έχαναν τον πόλεμο μέχρι που ο συνδυασμός τής «σουνιτικής αφύπνισης» και η εφόρμηση ανέτρεψαν την έκβαση. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η αμερικανική δύναμη αέρος δεν κάνει την πλήρη δουλειά εδώ, εκτός και αν ο ιρακινός στρατός μπορεί να οργανωθεί σε σημαντικό βαθμό και να πάρει το προβάδισμα στο έδαφος.

Τίποτα σχετικά με τις μεγάλες ανακαλύψεις στην τεχνολογία [των μη επανδρωμένων αεροσκαφών] drone κατά την τελευταία δεκαετία δεν μεταβάλλει αυτά τα βασικά γεγονότα. Παραμένει πολύ δύσκολο να βρεθεί ο εχθρός από αέρος και να καταστραφεί, χωρίς να υπάρχουν καλές πληροφορίες, που αποκτώνται σε μεγάλο βαθμό από το έδαφος, αλλά η συλλογή των πληροφοριών καθίσταται επίσης δύσκολη, ιδιαίτερα όταν οι σύμμαχοι κάποιου είναι ευάλωτοι σε αντίποινα από τον εχθρό. Τα στρατεύματα των ΗΠΑ δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν να επιλύσουν τα ζητήματα αυτά από μόνα τους, όπως έκαναν στον τελευταίο γύρο τού πολέμου. Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες όντως θα πρέπει να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της ικανότητας του ιρακινού στρατού για να το πράξει εκείνος.

Μια επιλογή είναι να αναπτύξουν έναν σημαντικό αριθμό ειδικών επιχειρησιακών ομάδων, σημαντικά περισσότερες από τον πολύ μικρό αριθμό που μπορεί να είναι στο θέατρο των [πολεμικών] επιχειρήσεων τώρα, ως αποσπασμένο τμήμα των αρκετών εκατοντάδων Αμερικανών «σχεδιαστών» που εστάλησαν στο Ιράκ τον περασμένο μήνα. Αλλά πόσοι; Εάν υπάρχουν 10.000 αφοσιωμένοι μαχητές τής ISIS που οι αμερικανικές και οι ιρακινές μονάδες πρέπει τελικά να βγάλουν από το πεδίο τής μάχης, η εμπειρία στο Ιράκ και το Αφγανιστάν δείχνει ότι οι αμερικανικές και οι ιρακινές μονάδες θα πρέπει να διεξάγουν ίσως αρκετές χιλιάδες επιδρομές αφότου έχουν πάρει καλή πληροφόρηση. Στην ιδανική περίπτωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χτυπήσουν σκληρά, γρήγορα, και νωρίς σε κάθε επιχείρηση, έτσι ώστε ο εχθρός να μην έχει χρόνο να προσαρμοστεί. Για να το κάνουν αυτό, θα χρειαστούν έως και αρκετές δεκάδες ομάδες καταδρομέων μέσα στην χώρα (ή κάποιες που εδρεύουν σε γειτονικές χώρες, σε ορισμένες περιπτώσεις), φθάνοντας σε ένα μεγάλο σύνολο από 1.000 έως 5.000 Αμερικανούς στρατιώτες. Κατά πάσα πιθανότητα, μια τέτοια αποστολή θα διαρκέσει ίσως αρκετούς μήνες στη μέγιστή της ένταση. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν χρειάζεται να πάρουν την ηγεσία στις περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις και δεν χρειάζεται να τις συνεχίσουν επ’ αόριστον.

Η άλλη επιλογή αφορά ένα είδος στρατιωτικής μονάδας, που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια στο Αφγανιστάν, που ονομάζεται Δύναμη Ασφαλείας Ομάδα Βοήθειας (Security Force Assistance Team). Αυτή είναι μια μικρή ομάδα 10 – 20 Αμερικανών στρατιωτών που είναι ενσωματωμένοι μέσα σε εγχώριες δυνάμεις, επιπέδου μικρών μονάδων. Δεδομένου ότι στοιχεία τού ιρακινού στρατού έχουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, ήδη διαλυθεί, τέτοιες συμβουλευτικές ομάδες - που ζουν και αναπτύσσονται στο πεδίο με τους ομολόγους τους - θα μπορούσαν να είναι ζωτικής σημασίας για την ανοικοδόμηση καλής τακτικής, συνοχής των μονάδων, εμπιστοσύνης στην ηγεσία και αντοχής, καθώς και για τον καθορισμό στόχων για τις αεροπορικές επιδρομές. Υποθέτοντας ότι αυτές οι ομάδες θα μπορούσαν να αναπτυχθούν με τα περισσότερα από τα τάγματα του στρατού τού Ιράκ, και υποθέτοντας ότι υπάρχουν περίπου δέκα τάγματα ανά περιφέρεια, θα μπορούσε να υπάρχει ανάγκη για μέχρι και 100 τέτοιες αμερικανικές ομάδες. Και πάλι, αυτές θα πρέπει να παραμείνουν στο Ιράκ για μια περίοδο αρκετών μηνών, ίσως και ένα ή δύο χρόνια. Μια πρόσφατη έκθεση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι σε ορισμένες τέτοιες ιρακινές μονάδες μπορεί να έχουν διεισδύσει εξτρεμιστές από την μια ή την άλλη οργάνωση, οπότε ίσως να μην είναι δυνατό να συνεργαστούν με όλους τους ιρακινούς σχηματισμούς αρχικά, αλλά μόνο με εκείνους που είναι κάπως πιο αξιόπιστοι. Προσθέστε σε αυτά κάποια υποστήριξη και εφεδρείες και μονάδες γρήγορης απόκρισης, και οι αριθμοί θα φτάσουν και πάλι σε κάποιες λίγες χιλιάδες.