Η αναδιοργάνωση του ΝΑΤΟ στην Βαλτική

Το Βερολίνο, ήδη από το 2013, έχει συμφωνήσει με το ΝΑΤΟ ότι θα λειτουργήσει ως ηγέτιδα δύναμη αναφορικά με τις δυνάμεις NRF. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το Γερμανο-ολλανδικό σώμα στο Münster έχει αναλάβει, από τον Ιανουάριο του 2015, την διοίκηση των δυνάμεων NRF (land forces). Η Συμμαχία έχει αναθέσει σε αυτό το σώμα την διεξαγωγή των στρατιωτικών ασκήσεων, ως δοκιμή για το κατά πόσον οι δυνάμεις που αποτελούν την «αιχμή του δόρατος» (και αναφέρθηκαν προηγουμένως) μπορούν να συγκροτηθούν και να είναι ετοιμοπόλεμες σε οποιαδήποτε περιοχή τους ανατεθεί, μέσα στις πρώτες 30 ημέρες. Φυσικά, ο σχεδιασμός αυτός δεν πρόκειται να υλοποιηθεί άμεσα αλλά σε φάσεις μέχρι το 2017, οπότε και στοχεύεται να έχει καταστεί πλήρως επιχειρησιακή η VJTF. Στο διάστημα μέχρι τότε, οι απαιτήσεις θα αυξάνονται σταδιακά ώστε στην τελική φάση να ικανοποιηθούν όλες τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί.

Στην πρώτη φάση (2015), η Γερμανία, η Ολλανδία και η Νορβηγία θα παρέχουν την πλειοψηφία του απαιτούμενου προσωπικού αναλαμβάνοντας παράλληλα και το σχετικό κόστος. Οι δύο πρώτες συνεισφέρουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με την Γερμανία να παρέχει περίπου 2.700 στρατιώτες, σε ένα σύνολο 5.000. Το Βερολίνο παρέχει επίσης δυνάμεις αλεξιπτωτιστών, μεταφορικά αεροσκάφη και δυνάμεις μηχανικού.

Μέσα από όλη την προαναφερθείσα συνεισφορά, η Γερμανία κερδίζει συνεχώς και αυξάνει την αξιοπιστία και το εκτόπισμά της στους κόλπους της Συμμαχίας. Με την υποστήριξη της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, το Βερολίνο κατάφερε να απορρίψει εναλλακτικές προτάσεις που αφορούσαν τον καθησυχασμό και την προσαρμογή. Παράδειγμα μιας τέτοιας πρότασης είναι η προωθημένη άμυνα, με την ύπαρξη μιας μόνιμης μεγάλης στρατιωτικής δύναμης στην Ανατολική Ευρώπη. Το παραπάνω είχε ως αποτέλεσμα η Γερμανία να κατηγορηθεί ότι λειτουργεί «φιλορωσικά». Εν μέσω όλης αυτής της κριτικής, η Γερμανία προσπαθεί να διατηρήσει ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με την Μόσχα, μέσα από την σύγκλιση του Συμβουλίου ΝΑΤΟ – Ρωσίας (NATO – Russia Council). Η ενισχυμένη συμμετοχή του Βερολίνου στο Readiness Action Plan (RAP) παρέχει τις δυνατότητες στην Γερμανία να προωθεί τέτοιες προτάσεις και να ενισχύει το προφίλ της ως ισχυρός παίχτης στην πολιτική ασφαλείας. Την ίδια στιγμή, στους κόλπους του ΝΑΤΟ και μέσα από την συμμετοχή και συνδρομή στο στρατιωτικό κομμάτι, η Γερμανία ενισχύει την επιρροή της στην λήψη των αποφάσεων της Συμμαχίας. Το παραπάνω διευκολύνεται και από το γεγονός ότι παραδοσιακές ηγετικές δυνάμεις έχουν εστιάσει σε άλλα ζητήματα (π.χ. η Γαλλία στην Αφρική), δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δυνάμεις και πόρους για να «ηγηθούν» στην παρούσα χρονική περίοδο (π.χ. το Ηνωμένο Βασίλειο) ή απλά, παρόλο που συνεισφέρουν δυναμικά, έχουν αποφασίσει να αφήσουν το σχεδιασμό (RAP) στους Ευρωπαίους (Ηνωμένες Πολιτείες).

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition