Η νέα κούρσα εξοπλισμών

Στην πραγματικότητα, πολλές χώρες από τον Ισημερινό [18] ως την Σρι Λάνκα [19] και μέχρι το Καζακστάν ήδη βρίσκονται σε αυτή την θέση σήμερα. Τα κινεζικά δάνεια προς το Εκουαδόρ φθάνουν σχεδόν τα 12 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά καθώς οι τιμές του πετρελαίου πέφτουν κατακόρυφα και η χώρα εισέρχεται σε μια πιθανώς παρατεταμένη ύφεση, η Κίνα θα πάρει σχεδόν όλες τις εξαγωγές πετρελαίου του Ισημερινού σε τιμή ευκαιρίας, ενώ θα κερδίζει επίσης δικαιώματα για να εξερευνήσει την περιοχή του Εκουαδόρ στον Αμαζόνιο για πετρέλαιο, και ουσιαστικά θα αναλάβει τον εξορυκτικό τομέα της χώρας. Πριν από ένα χρόνο, η νέα κυβέρνηση της Σρι Λάνκα δεσμεύτηκε να επανεξετάσει ακόμη και να ακυρώσει μεγάλα κινεζικά έργα, όπως το νέο λιμενικό συγκρότημα στο Colombo [20]˙ αντ’ αυτού άνοιξε διάπλατα τις πόρτες στην Ινδία. Έναν χρόνο αργότερα, χωρίς άλλους ξένους επενδυτές ικανούς να φτάσουν τους κινεζικούς επενδυτικούς όγκους, η ίδια κυβέρνηση προχώρησε με πολλαπλά κινεζικά μεγάλα έργα. Το Δυτικό κήρυγμα για πιο διαφανείς δημόσιες συμβάσεις δεν είναι υποκατάστατο στο να βάζεις πραγματικά τα χρήματά σου εκεί που ρητορεύεις, ιδιαίτερα όταν οι δυνητικοί σύμμαχοι αντιμετωπίζουν μείωση αποθεμάτων και επιδείνωση του ισοζυγίου πληρωμών.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υψηλή στρατηγική της Κίνας που οδηγείται από τις υποδομές [21] είναι φτιαγμένη να διαρκέσει τουλάχιστον δύο γενιές, διαρκώντας περισσότερο από τις αλλαγές των κυβερνήσεων στις χώρες υποδοχής [που μπορεί να συμβούν] στην πορεία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, επίσης, χρειάζονται μια στρατηγική όχι μόνο για την επόμενη κυβέρνηση, αλλά για το υπόλοιπο αυτού του αιώνα. Ακόμα κι αν η χώρα είναι γεωγραφικά αποκομμένη από την Ευρασία, τρεις παράγοντες διασφαλίζουν ότι θα παραμείνει μια βαθιά, ουσιαστική υπερδύναμη για την συνδεσιμότητα για τουλάχιστον δύο δεκαετίες: Ενέργεια, χρήματα και τεχνολογία.

Οι ουρανοξύστες Shanghai World Financial Center (δεξιά) και Jin Mao Tower κατά την διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων στην οικονομική περιοχή Pudong της Σαγκάης, στις 15 Μαΐου 2015. ALY SONG / REUTERS
--------------------------------------------

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πλέον ο κορυφαίος παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο, ικανός να εξάγει προς την Ευρώπη και την Ασία. Η ψηφοφορία του Κογκρέσου τον Δεκέμβριο του 2015 για την άρση του εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου των ΗΠΑ θα μπορούσε να αποδειχθεί ένας από τους πιο στρατηγικά σοφούς ελιγμούς στην εποχή μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, δίνοντας στις ασιατικές αγορές υψηλής ανάπτυξης έναν εναλλακτικό προμηθευτή πέραν της ταραγμένης Μέσης Ανατολής. Ασιατικά έθνη από την Σιγκαπούρη μέχρι τη Νότια Κορέα είναι απασχολημένα με την αναβάθμιση των διυλιστηρίων τους για την ενίσχυση των εισαγωγών ελαφρού αργού πετρελαίου και συμπυκνωμάτων.

Ακόμη και η Κίνα θα μπορούσε να γίνει μια σημαντική αγορά για τις εξαγωγές ενέργειας των ΗΠΑ˙ αυτόν τον Μάρτιο το πρώτο αμερικανικό δεξαμενόπλοιο αργού πετρελαίου από τον Κόλπο [του Μεξικό] θα πλεύσει προς την Κίνα. Εν τω μεταξύ, το αμερικανικό δολάριο παραμένει το μόνο καθολικό αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο και ένα ασφαλές καταφύγιο σε περιόδους οικονομικής μεταβλητότητας. Το μερίδιο του δολαρίου επί των συνολικών παγκόσμιων συναλλαγματικών αποθεμάτων παραμένει σταθερό στο 65%, ενώ του ευρώ μειώνεται. Και, φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η κύρια πηγή των ψηφιακών τεχνολογιών που στηρίζουν την υποδομή των επικοινωνιών.

Εκτός από έναν υπεράκτιο εξισορροπιστή, αυτές τις μέρες, ο κόσμος βλέπει στις Ηνωμένες Πολιτείες ως έναν υπεράκτιο πάροχο, όπως είναι. Για να διατηρήσουν τις άκρες τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να εγγυώνται την αξιοπιστία των προϊόντων που προσφέρουν: Μέσω σοφού εμπορίου και νομισματικής πολιτικής, και με συνεχή επένδυση σε καινοτομίες προς όφελος των καταναλωτών παγκοσμίως. Αυτή θα είναι η διαδρομή προς την συμφιλίωση των συντριπτικών δυνάμεων της Αμερικής με τις προτεραιότητες των άλλων χωρών σε όλο τον κόσμο.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2016-02-15/new-arms-race