Γιατί η πρόσβαση στο Internet είναι ανθρώπινο δικαίωμα | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Γιατί η πρόσβαση στο Internet είναι ανθρώπινο δικαίωμα

Τι μπορούμε να κάνουμε για να την προστατεύσουμε

Για να λειτουργήσουν αυτές οι στρατηγικές, η κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρειάζεται τα κατάλληλα εργαλεία, πόρους και ικανότητες. Η ενίσχυση των συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης για το πότε πρόκειται να συμβούν διακοπές στο διαδίκτυο και η βελτίωση της δυνατότητας ελέγχου όταν οι κυβερνήσεις παρεμβαίνουν στην ηλεκτρονική δραστηριότητα [20] θα επιτρέψει στους ακτιβιστές να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου και να κινητοποιήσουν την διεθνή κοινότητα για να καταδικάσουν [αυτήν] την συμπεριφορά. Οι αντιφρονούντες στις κατασταλτικές χώρες πρέπει επίσης να επιδείξουν την δέουσα επιμέλεια, υιοθετώντας τις σωστές συνήθειες και τεχνικές [21] για να παρακάμψουν τους κυβερνητικούς περιορισμούς και να ενισχύσουν την ψηφιακή τους ασφάλεια. Οι υποστηρικτές της πολιτικής [αυτής] πρέπει να υψώσουν την φωνή τους σχετικά με τους περιορισμούς στην πρόσβαση στο διαδίκτυο και την διαδικτυακή παρακολούθηση και παρενόχληση, και να συνδεθούν με βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς -ξένες πρεσβείες, εταιρείες τηλεπικοινωνιών, παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου και άλλους φορείς λήψης αποφάσεων- προκειμένου να αξιοποιήσουν την συλλογική τους επιρροή στις καταπιεστικές κυβερνήσεις.

Ομοίως, οι εταιρείες που εμπορεύονται εξελιγμένη τεχνολογία παρακολούθησης και εισβολής σε καταπιεστικές κυβερνήσεις, όπως η Mer, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν πίεση. Οι ακτιβιστές πρέπει να επιμείνουν οι νομοθέτες να συμπεριλάβουν ρητώς στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τις πολιτικές ελέγχου των εξαγωγών τους. Με άλλα λόγια, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες ή η ΕΕ αποφασίζουν αν θα επιτρέψουν την πώληση μιας τεχνολογίας σε μια συγκεκριμένη χώρα, οι ρυθμιστικές Αρχές τους θα πρέπει να δίνουν την ίδια βαρύτητα στους πιθανούς κινδύνους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, εκτός από το να επισημαίνουν τις ανησυχίες περί εθνικής ασφάλειας και περί των μελλοντικών οικονομικών ωφελημάτων. Ακριβώς όπως οι χώρες περιορίζουν τις πωλήσεις όπλων με βάση μια ιεράρχηση κριτηρίων, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας για κακή χρήση, έτσι θα πρέπει να ελέγχουν και να περιορίζουν την πώληση ευαίσθητης τεχνολογίας.

Μέχρι στιγμής, η κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπόρεσε να ξεκινήσει μια συνεκτική και επιτυχημένη εκστρατεία εναντίον των καταπιεστικών κυβερνήσεων που περιορίζουν το διαδίκτυο ή για να υποκινήσουν την δημιουργία ενός διεθνούς κανόνα για την προστασία της πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι το θέμα εξακολουθεί να αναδύεται και δεν έχει ακόμη αποκτήσει την κρίσιμη ευαισθητοποίηση του κοινού. Αλλά, αξίζει επίσης να αναρωτηθούμε αν οι ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων δίδουν προτεραιότητα στην πρόσβαση στο διαδίκτυο τόσο όσο είναι σε θέση να το κάνουν: Για τις περισσότερες ομάδες, αυτό το θέμα δεν αποτελεί προτεραιότητα πρώτης ή και δεύτερης τάξης. Εφόσον η διεθνής κοινότητα εξακολουθεί να δίνει το ελεύθερο σε εταιρείες όπως η Mer, θα συνεχίσουν να πωλούν σε αυταρχικές κυβερνήσεις προϊόντα που τους επιτρέπουν να κατασκοπεύουν τους πολίτες τους, να παρενοχλούν τους αντιπάλους τους και να μην επιτρέπουν στους ανθρώπους πρόσβαση στο Internet.

Copyright © 2017 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2017-06-01/why-internet-access-h...