Η Υψηλή Στρατηγική της Ρωσίας

Για παράδειγμα, σε μια προσπάθεια αποδυνάμωσης του σιιτικού άξονα μεταξύ του προέδρου Bashar Al Assad και του Ιράν, η Δύση υποστήριξε την κατακερματισμένη αντιπολίτευση, υποτιμώντας τους κινδύνους που ακολούθησαν. Αυτές οι επικίνδυνες επιλογές οδηγούν στην σημερινή χαοτική κατάσταση στην Συρία και το Ιράκ με τις δραστηριότητες του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους» αλλά και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων.

Στην Συρία, το καθεστώς του Assad έχει συντρίψει τους μαχητές της αντιπολίτευσης που υποστηρίζονται από την Δύση, χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά τακτικές αντιεξέγερσης με υποστήριξη κυρίως ρωσική και ιρανική. Κανένας από τους πολιτικούς στόχους της Δύσης για την Συρία μετά την επανάσταση της Αραβικής Άνοιξης δεν επιτεύχθηκε, ιδιαίτερα μετά την πτώση του Χαλεπίου.

Η Ρωσία στην Συρία χρησιμοποίησε τακτικές για να σώσει το συριακό καθεστώς. Η Ρωσία χρησιμοποίησε την δική της αεροπορική δύναμη για να στηρίξει την επιβίωση του καθεστώτος Assad, λειτουργώντας εναντίον των «μετριοπαθών» ισλαμικών ομάδων χωρίς να προκαλέσει την ισχυρή αντίδραση της Δύσης.

Στην Συρία, η στρατηγική και η τακτική της Ρωσίας θα μπορούσαν να δώσουν μαθήματα στις δυνάμεις της Δύσης. Οι ρωσικές επιχειρήσεις έχουν υψηλό βαθμό αποτελεσματικότητας, με καλό συντονισμό πληροφοριών, τακτικές αντιεξέγερσης και επιτυχή συνδυασμό αεροπορικής υποστήριξης με επιθέσεις από πυροβολικό και καλά σχεδιασμένες επιχειρήσεις στρατιωτικών δυνάμεων.

Η Ρωσία υποστηρίζει ότι το σύστημα ασφαλείας του υπό την κυριαρχία των ΗΠΑ συνασπισμού εναντίον του ISIS/DAESH δεν λειτούργησε, και αυτό είναι η κύρια αιτία της επιδείνωσης του εμφυλίου πολέμου στο εσωτερικό της Συρίας.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Vladimir Putin καλωσορίζει τον Σύρο πρόεδρο Bashar al-Assad στο ρωσικό θέρετρο της Μαύρης Θάλασσας, Σότσι, στις 20 Νοεμβρίου 2017. Sputnik/Mikhail Klimentyev/Kremlin via REUTERS
---------------------------------------------------------------------------

Επιπλέον, η στρατηγική της Ρωσίας υπονόμευσε το σημερινό σύστημα ασφαλείας που εδρεύει στις ΗΠΑ, καθιερώνοντας την εταιρική σχέση της Ρωσίας, του Assad, του Ιράν και της Χεζμπολάχ ως μέσο επίλυσης της κρίσης στην Συρία. Η εκστρατεία της Ρωσίας στην Συρία είναι παρόμοια στα κίνητρά της με την εκστρατεία κατά της Ουκρανίας. Επίσης, η εταιρική σχέση μεταξύ της Ρωσίας και των αυτονομιστών στην Ανατολική Ουκρανία στοχεύει στην υπονόμευση της αμερικανικής ηγεσίας στο ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας.

Μέσω αυτής της στρατηγικής, η Ρωσία χρησιμοποίησε τα Ηνωμένα Έθνη ως μέσο νομιμοποίησης, ενώ παράλληλα ανάγκασε τις ΗΠΑ να διαπραγματευτούν. Ο συνδυασμός του πλαισίου του Ηνωμένων Εθνών και των σχετικά αποσταθεροποιημένων, λόγω εκλογών, Ηνωμένων Πολιτειών εξυπηρέτησε την Ρωσία, επιτρέποντάς της να κλιμακώσει την στρατιωτική της εκστρατεία στην Συρία, ενώ επωφελήθηκε από το νομιμοποιητικό αποτέλεσμα των διεθνών διαπραγματεύσεων. Η στρατηγική και η τακτική της Ρωσίας έχει αλλάξει την Συρία με βαθείς και πιθανώς με μη αναστρέψιμους τρόπους. Οι μετακινήσεις πληθυσμών είναι επίσης μια σκόπιμη τακτική, αλλάζοντας τον δημογραφικό χάρτη της χώρας για να ευνοήσει το καθεστώς. Επίσης, η επιτυχία της Ρωσίας λειτουργεί ως ισχυρό ψυχολογικό αποτρεπτικό για την στρατιωτική δράση των ΗΠΑ, καθώς η Ρωσία είναι πυρηνική δύναμη.

Η κρίσης της Συρίας και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν εξακολουθούν να προσφέρουν στην Ρωσία μια καλή ευκαιρία να αποτρέψει μονομερείς στρατιωτικές ενέργειες Αμερικής/ΝΑΤΟ στο πλαίσιο της αποτροπής συγκρούσεων. Επίσης, η Ρωσία και οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να βρουν ένα κοινό έδαφος για συνεργασία με το ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν (σε συγκεκριμένα ζητήματα) και για περαιτέρω συνεργασίες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Σε περιφερειακό επίπεδο, οι διμερείς σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και του Ισραήλ είναι καλές καθώς η Ρωσία ανακοίνωσε ότι αναγνωρίζει την Δυτική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Η Ρωσία δέχτηκε τις ισραηλινές επιχειρήσεις στην Συρία υπό προϋποθέσεις, καθώς η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία προσπαθεί να εμποδίσει το Ιράν και την Χεζμπολάχ να χρησιμοποιήσουν την συριακή επικράτεια ως αφετηρία επιχειρήσεων ενάντια στο Ισραήλ. Στις κουρδικές περιοχές της βορειοανατολικής Συρίας που είναι γνωστές ως Δυτικό Κουρδιστάν, η σημαντική συνεισφορά των Κούρδων στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, τους δίνει το δικαίωμα να επιλέξουν την αυτοδιάθεση.

Η παρέμβαση της Ρωσίας άλλαξε επίσης την περιφερειακή ισορροπία ισχύος. Η Ρωσία οικοδομεί διμερείς σχέσεις με την Ιορδανία και την Τουρκία, καθώς αυτές οι δύο χώρες υπέγραψαν συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Turkish Stream κάτω από τον Εύξεινο Πόντο στην Τουρκία, και παράλληλα ενισχύει τις διμερείς σχέσεις με την Αίγυπτο, το Ιράκ, το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία.

Η υψηλή στρατηγική της Ρωσίας στην Συρία θα μπορούσε να γίνει καλύτερα κατανοητή αν θεωρηθεί ως ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που σχετίζεται με την Ουκρανία, τον ρόλο της Ρωσίας στο Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης του Ιράν (δηλαδή την JCPOA, την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν) και την αμφιλεγόμενη εμπλοκή στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.

ΟΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ

Η υψηλή στρατηγική της Ρωσίας είναι συνυφασμένη και επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την προσέγγιση του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν που επικεντρώθηκε στην αποκατάσταση της παλιάς δόξας της τσαρικής και σοβιετικής εποχής, προσπαθώντας να αποκαταστήσει την Ρωσία ως υπερδύναμη στην παγκόσμια σκηνή.

Η υψηλή στρατηγική της Ρωσίας προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο παγκόσμιο σύστημα, το οποίο θα υποστηρίζει τα δικά του συμφέροντα, ανεξάρτητα από την Δύση. Η Ρωσία επιδιώκει νέους στρατηγικούς εταίρους, όπως οι BRICS, και άλλους συνασπισμούς ώστε να αυξήσει την επιρροή της σε έναν αναδυόμενο πολυκεντρικό κόσμο.