Το όνειρο του Ερντογάν

4.Υπό το φως των προηγούμενων διαπιστώσεων καθίσταται προφανές και ότι: το δικαίωμα της Ελλάδας να θωρακίζει αμυντικώς όλα, ανεξαιρέτως, τα νησιά της στο Αιγαίο βρίσκει έρεισμα και στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, μέσω του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου που περιλαμβάνει τις κρίσιμες, ως προς τούτο, διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου. Το συμπέρασμα αυτό, στο πλαίσιο εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Δικαίου, ενισχύεται καταλυτικώς και από όλες τις δηλώσεις των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης άλλα και μεμονωμένων Ευρωπαίων αξιωματούχων, οι οποίες αναφέρονται ευθέως στην τουρκική αυθαιρεσία εις βάρος της Ελλάδας. Ιδίως δε ενισχύονται από τα προμνημονευόμενα συμπεράσματα της Ευρωμεσογειακής Διάσκεψης της 10ης Σεπτεμβρίου 2020 στο Αιάκειο της Κορσικής.

Εάν δεν επιτύχει, η Γαλλία θα απαξιωθεί –δεν θα έχει καμία επιρροή ούτε στην Μεσόγειο ούτε στην Βόρειο Αφρική, θα κινδυνεύει δε να κατακλυσθεί από μετανάστες από την Τυνησία, με την οποία φλερτάρει η Τουρκία και η οποία ενδέχεται να συμμαχήσει μαζί της με σκοπό την περικύκλωση της Ευρώπης, όπως άλλωστε είναι και το απώτερο σχέδιο της Τουρκίας, δηλ. η αναβίωση του Χαλιφάτου και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως γράφει και ο διευθυντής του τμήματος Ιστορίας του Yale, Alan Mikhail, ο Ερντογάν θυμίζει τον αδίστακτο σουλτάνο Σελίμ Α’, γνωστό για την επέκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1512-1520), για τον συνδυασμό της κοσμικής και θεϊκής εξουσίας που είχε ως σουλτάνος και χαλίφης και τις δριμείες επιθέσεις του στους ξένους και εγχώριους εχθρούς του.

Με πυκνό δίκτυο τζαμιών, ισλαμικών σχολείων, πολιτειακών κέντρων που χρηματοδοτούνται από την Τουρκία (και την Σαουδική Αραβία), οι Μουσουλμάνοι κατακτούν βαθμιαία, κυρίως σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία, συνοικίες, σχολεία, πόλεις ολόκληρες. Αυτό πρέπει να λήξει.

Ας προχωρήσουμε παρακάτω: Το Ισραήλ δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την ουσιαστική βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών σήμερα και της Ευρώπης αύριο. Οι χώρες που πρόσκεινται πλησίον και μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά το Ισραήλ είναι, αντικειμενικά, η Ελλάδα και η Κύπρος. Εξ ου και οι αυξανόμενες στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ των τριών χωρών. Αν δε προσθέσουμε και την Αίγυπτο, ορκισμένο εχθρό των Αδελφών Μουσουλμάνων και ως εκ τούτου, ορκισμένο εχθρό της Τουρκίας, τότε οι συμμαχίες γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνες για την Τουρκία.

Προσφάτως, έχουν λάβει θέση μάχης κατά της Τουρκίας και η Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα. Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η Δύση, και μαζί η Ελλάδα και η Κύπρος θα εύχονταν μια πιο φιλελεύθερη κυβέρνηση στην Σαουδική Αραβία, δεν παύει να είναι μια τεράστια οικονομική δύναμη που για χάριν των υδρογονανθράκων της οι Ηνωμένες Πολιτείες σφύριζαν αδιάφορα για την ανελεύθερη πολιτική της και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Τουρκία παύει σύντομα να είναι και η χώρα–κλειδί για την μεταφορά ενέργειας στην Ευρώπη με την διαμόρφωση της Καβάλας σε ενεργειακό κόμβο μεταφοράς του υγροποιημένου αερίου στην Ευρώπη καθώς και με την κατασκευή του αγωγού East Med, η κατασκευή του οποίου έχει ήδη εγκριθεί. Η Ευρώπη βήμα-βήμα ανεξαρτητοποιείται από ελεγχόμενες από τρίτα κράτη πηγές παροχής ενέργειας. Λίαν συντόμως, η Τουρκία παρακάμπτεται. Εξ άλλου η ίδια χρειάζεται τεράστιες ποσότητες ενέργειας τις οποίες προσπαθεί να καλύψει με την προσπάθεια που καταβάλλει για τον έλεγχο των πηγών της ανατολικής Μεσογείου και με την κατασκευή τριών πυρηνικών εργοστασίων. Είναι δε γνωστό ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να καταστεί πυρηνική δύναμη και να διεκδικήσει μια θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών παρ’ όλο που ποτέ δεν συμμορφώθηκε με τις αποφάσεις του.

Μια ενοποιημένη Ευρώπη είναι υποχρεωμένη να έχει πυρηνικό οπλοστάσιο για να είναι μια αξιόπιστη δύναμη και να είναι έτοιμη να υπερασπισθεί τα σύνορά της. Όπως γράφει ο Gérard Araud, πρώην μόνιμος αντιπρόσωπος της Γαλλίας στα Ηνωμένα Έθνη (2009-2014) και πρέσβυς της Γαλλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες (2014-2019) «Υπό τις παρούσες περιστάσεις, η Λευκωσία δεν έχει άλλη επιλογή παρά να προβάλει veto στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρώπης, αν δεν επιβληθούν κυρώσεις». Παρ’ όλο που η πλειοψηφία των κρατών-μελών φαίνεται ότι είναι κατά των κυρώσεων, εν τούτοις ήδη συμπράττουν με την Κύπρο η Ελλάδα, η Γαλλία, η Σλοβακία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, και η Μάλτα.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απευθύνεται στο κοινό κατά την επίσημη έναρξη του νέου Κεντρικού Τζαμιού του Κέιμπριτζ, στην Βρετανία, στις 5 Δεκεμβρίου 2019. Murat Cetinmuhurdar/Presidential Press Office/Handout via REUTERS
-------------------------------------------------------------