Το δίλημμα των drones

Στην περίπτωση του Πακιστάν, οι αεροπορικές επιθέσεις των ΗΠΑ σε ηγέτες τρομοκράτες περιπλέκουν επίσης τις διαπραγματεύσεις που η πακιστανική κυβέρνηση διεξήγαγε κατά διαστήματα με τρομοκρατικές ομάδες. Για παράδειγμα, ο αρχηγός μιας από τις πιο θανατηφόρες ομάδες στο Πακιστάν, την Tehrik-i-Taliban Pakistan, συμφώνησε να συμμετάσχει σε ειρηνευτικές συνομιλίες με την πακιστανική κυβέρνηση το 2013. Ωστόσο, την μέρα πριν από εκείνη που τα δύο μέρη επρόκειτο να συναντηθούν, σκοτώθηκε από αμερικανική επίθεση drone. Εκείνη την εποχή, ο υπουργός Εσωτερικών του Πακιστάν είπε ότι αυτό σήμαινε «τον θάνατο όλων των ειρηνευτικών προσπαθειών» [4]. Πράγματι, η TTP διασπάστηκε σε τρεις φατρίες και οι επιθέσεις αυξήθηκαν.

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΤΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ

Η αναθεώρηση του Μπάιντεν πρέπει να πάει πέρα από την απλή αξιολόγηση των συνθηκών υπό τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να πραγματοποιούν επιθέσεις με drone. Θα πρέπει επίσης να απαντήσει σε μια πιο θεμελιώδη ερώτηση: Αυτές οι επιθέσεις εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ; Σημαντικά στοιχεία από το Πακιστάν δείχνουν ότι κάνουν λίγα για να κρατήσουν τους Αμερικανούς πολίτες ασφαλείς, ενώ ταυτόχρονα παίρνουν την ζωή πολλών αθώων ανθρώπων. Η αναθεώρηση του Μπάιντεν θα πρέπει να διερευνήσει εάν αυτό ισχύει και αλλού, ιδίως στο Αφγανιστάν, όπου η έλλειψη δημοσίως διαθέσιμων πληροφοριών σχετικά με τις επιθέσεις με drone κατέστησε αδύνατο να βγάλουν συμπεράσματα όσοι ερευνητές δεν είναι διασυνδεδεμένοι με το Πεντάγωνο.

Εάν οι επιθέσεις με drone είναι εξίσου αναποτελεσματικές και εκτός Πακιστάν, η καλύτερη επιλογή του Μπάιντεν θα ήταν να τις εγκαταλείψει εντελώς. Αυτή θα ήταν μια πολιτικά δύσκολη επιλογή. Εάν την επιδιώξει, ο Μπάιντεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ένα εφιαλτικό σενάριο σε περίπτωση που μια τρομοκρατική ομάδα με επικεφαλής κάποιον που θα μπορούσε να σκοτωθεί από ένα αμερικανικό drone διαπράξει επίθεση που θα κοστίσει αμερικανικές ζωές. Όσο κι αν θα ήταν φοβερό αυτό το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο φόνος του ηγέτη θα εμπόδιζε την ομάδα του να εξαπολύσει επιθέσεις. Παρόλο που οι αεροπορικές επιθέσεις σκότωσαν πολλούς ηγέτες τρομοκρατικών ομάδων στο Πακιστάν μεταξύ του 2004 και του 2015, οι ομάδες των οποίων ηγούνταν πραγματοποίησαν πέντε φορές περισσότερες επιθέσεις το 2015 σε σύγκριση με το 2004. Επιπλέον, οι επιθέσεις με drone εναντίον ηγετών τρομοκρατών ρισκάρουν να κάνουν τις οργανώσεις τους πιο κατακερματισμένες, πιο βίαιες, και πιο δύσκολο να παρακολουθηθούν.

Οποιαδήποτε αναθεώρηση της πολιτικής των ΗΠΑ για τα drones πρέπει να αντιμετωπιστεί με αυτό το περίπλοκο ιστορικό. Τα drones έχουν χαρακτηριστεί ως ένα εργαλείο χαμηλού κόστους και χαμηλού κινδύνου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η εικόνα είναι στην καλύτερη περίπτωση ατελής και στην χειρότερη θεμελιωδώς λανθασμένη.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.cambridge.org/core/journals/american-political-science-revie...
[2] https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/14702436.2013.845383
[3] https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ab.21865
[4] https://www.bbc.co.uk/news/world-asia-24787637
Copyright © 2021 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2021-06-04/drone-dilemma

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition