Πώς πρέπει να αντιμετωπίσει ο Μπάιντεν τον Πούτιν

Ακόμα πιο σημαντικό, ο Μπάιντεν πρέπει να ακολουθήσει μια παράλληλη πρωτοβουλία που δεν απαιτεί ρωσική συνεργασία: ενίσχυση της δημοκρατίας, της ανάπτυξης και του κράτους δικαίου στο ελεύθερο τμήμα της Ουκρανίας, έτσι ώστε αυτοί που ζουν σε κατεχόμενες περιοχές να μπορούν τελικά να ξεσηκωθούν και να απαιτήσουν ενοποίηση, όπως έκαναν οι Ανατολικογερμανοί το 1989. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να συνεργαστεί με Ευρωπαίους εταίρους για να σχηματίσει μια επιτροπή ειδικών για να πιέσει και να βοηθήσει με τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά, στην δημοκρατία, στο δικαστικό σώμα, στις δημόσιες υπηρεσίες και τον στρατό. Η επιτροπή θα πρέπει να επικεντρωθεί, ιδιαιτέρως στη μείωση της διαφθοράς και στην αύξηση της διαφάνειας, ώστε να περιορίσει την πολιτική επιρροή των ολιγαρχών και των ρωσικών πληρεξουσίων (proxies). Ο Μπάιντεν θα μπορούσε επίσης να διορίσει έναν νέο πρέσβυ με ειδική εμπειρογνωμοσύνη για την δημοκρατία και την ανάπτυξη, ή έναν ειδικό απεσταλμένο στην Ουκρανία με εντολή να υποστηρίξει την δημοκρατική ανάπτυξη στην περιοχή. Πρόσθετη στρατιωτική βοήθεια θα πρέπει επίσης να είναι μέρος της εξίσωσης, ειδικά τα κινητά ραντάρ και τα ναυτικά στοιχεία.

Η εκλογή του Μπάιντεν πυροδότησε νέα ελπίδα σε όσους υποστηρίζουν την δημοκρατία όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και αλλού στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Αρμενίας, της Λευκορωσίας, της Γεωργίας, της Μολδαβίας, και της ίδιας της Ρωσίας. Ο Μπάιντεν πρέπει να υποστηρίξει αυτούς τους πρόσφατα εμπνευσμένους δημοκράτες. Ο Πούτιν ήδη βοηθά τους αντιπάλους τους στην Ευρώπη και όχι μόνο. Έχει επιδιώξει στενούς δεσμούς με τον Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία [13], τον Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία [14], τη Μαρίν Λεπέν στην Γαλλία [15], και τον Τραμπ και την εναλλακτική δεξιά (alt-right) στις Ηνωμένες Πολιτείες [16]. Ο Πούτιν ξοδεύει αφειδώς σε προπαγανδιστικά μέσα ενημέρωσης, όπως το RT και το ραδιόφωνο Sputnik, με γενναιόδωρους προϋπολογισμούς. Παρέχει οικονομική βοήθεια σε δικτάτορες στην Λευκορωσία και την Βενεζουέλα. Και παρενέβη στρατιωτικά στην Γεωργία, την Συρία [17] και την Ουκρανία.

Ο Μπάιντεν πρέπει να προσφέρει αντίβαρο στην προώθηση της απολυταρχίας από τον Πούτιν. Θα πρέπει να συνεχίσει να μιλά δημόσια για την υποστήριξη όλων εκείνων που αγωνίζονται για την δημοκρατία σε ολόκληρη την περιοχή, από τον Alexei Navalny στην Ρωσία έως την Svetlana Tikhanovskaya στην Λευκορωσία κι έως τους εκατοντάδες λιγότερο γνωστούς πολιτικούς κρατουμένους και στις δύο χώρες. Η διοίκησή του πρέπει επίσης να διευκολύνει σπουδαστές από την Ρωσία και αλλού στην περιοχή να σπουδάσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες˙ εργαζομένους υψηλής ειδίκευσης να μεταναστεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες˙ και πολιτικούς ηγέτες να ζητήσουν άσυλο, εάν είναι απαραίτητο.

Γενικότερα, ο Μπάιντεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την σχεδιασμένη από τον ίδιο διάσκεψη κορυφής για την δημοκρατία για να ξεκινήσει έναν νέο διεθνή θεσμό για την υποστήριξη δημοκρατικών ηγετών και ιδεών σε όλο τον κόσμο. Το 1982, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρέιγκαν, πρότεινε την δημιουργία του Εθνικού Κληροδοτήματος για την Δημοκρατία (National Endowment for Democracy) [18], το οποίο παρείχε βοήθεια σε συνδικάτα, πολιτικά κόμματα, επιχειρηματικές ενώσεις, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο. Παίρνοντας αυτήν την ιδέα και ενημερώνοντάς την στην ψηφιακή εποχή, ο Μπάιντεν θα μπορούσε να βρει μια νέα πλατφόρμα για την διασύνδεση μη κυβερνητικών οργανώσεων, ομάδων νεολαίας, συνδικαλιστικών οργανώσεων, πολιτικών κινημάτων, και ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης σε νέες δημοκρατίες ή απολυταρχίες και την σύνδεσή τους με ομοτίμους, εκπαιδευτές, ειδικούς, και οικονομικούς υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο. Μια τέτοια αγορά της κοινωνίας των πολιτών [19] -θα μπορούσε να αποκαλείται η Διεθνής Πλατφόρμα για την Ελευθερία (International Platform for Freedom)- θα μπορούσε να προσφέρει διαδικτυακά προγράμματα κατάρτισης, μια πολύγλωσση βιβλιοθήκη σπερματικών έργων για την δημοκρατία και το κράτος δικαίου, χώρο αποθήκευσης cloud, πόρους στον κυβερνοχώρο, κρυπτογραφημένες επικοινωνίες, νομικές υπηρεσίες, και έναν αποκεντρωμένο μηχανισμό συγκέντρωσης κεφαλαίων.

Τέλος, ο Μπάιντεν πρέπει να αναδιαρθρώσει τα κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ για να αντιμετωπίσουν καλύτερα την ρωσική προπαγάνδα. Πρέπει να διαλύσει την τρέχουσα συγκεντρωτική γραφειοκρατία για όλα τα κυβερνητικά μέσα μαζικής ενημέρωσης των ΗΠΑ, την U.S. Agency for Global Media, και να μετατρέψει τις οντότητες που εστιάζουν στα ρεπορτάζ -Radio Free Europe / Radio Liberty, Radio Free Asia, Middle East Broadcasting Networks- σε αυτόνομους οργανισμούς ειδήσεων που χρηματοδοτούνται από το Κογκρέσο. Η USAGM πολιτικοποιήθηκε επικίνδυνα κατά την εποχή του Τραμπ, υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα ενός ισχυρότερου τείχους προστασίας μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ και της ανεξάρτητης ειδησεογραφίας που χρηματοδοτεί. Η Φωνή της Αμερικής (VOA) στην Λατινική Αμερική και την Αφρική θα πρέπει επίσης να γίνουν ανεξάρτητοι οργανισμοί και θα πρέπει να σταματήσουν να προσπαθούν να εκτελούν την διπλή εντολή της δημοσιογραφίας και της προώθησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα υπόλοιπα γραφεία δημόσιας διπλωματίας της VOA και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα πρέπει να ενσωματωθούν σε μια νέα κυβερνητική υπηρεσία παρόμοια σε δομή και εξουσία με την Αμερικανική Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης (U.S. Agency for International Development), αλλά με αποστολή να εξηγούν τις αμερικανικές πολιτικές, τον πολιτισμό, και τις αξίες, και να συντονίζουν τις στρατηγικές της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την καταπολέμηση του ψυχολογικού πολέμου των αντιπάλων τους. Όπως και ο διευθυντής της USAID, ο επικεφαλής αυτής της νέας υπηρεσίας θα πρέπει να αναφέρεται στον Υπουργό Εξωτερικών αλλά να διατηρεί την επιχειρησιακή αυτονομία του.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΕΥΗ