Οι διαδηλωτές του Ιράκ γίνονται βουλευτές
Οι πρόσφατες εκλογές στο Ιράκ, παρά την τεράστια αποχή, φάνηκε να παρέχουν κάποιους λόγους για αισιοδοξία. Μερικά κόμματα και πολιτικές προσωπικότητες που ήταν συνδεδεμένοι με τις τεράστιες διαδηλώσεις του 2019 κέρδισαν έδρες στο νέο κοινοβούλιο. Μοιράζονται μια δυσπιστία και ανυπομονησία για το ιρακινό πολιτικό σύστημα και επιδιώκουν να περιορίσουν την παγιωμένη διαφθορά που έχει δημιουργήσει μια μικρή κυρίαρχη ελίτ.
Ο RENAD MANSOUR είναι ανώτερος ερευνητικός συνεργάτης και διευθυντής της Πρωτοβουλίας για το Ιράκ (Iraq Initiative) στο Chatham House. Είναι συν-συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο Once Upon a Time in Iraq [1].
- previous
- Page 3of 3
- next-disabled
Οι κυρίαρχες ελίτ έχουν εμπειρία στο να διχάζουν, να απειλούν, και να φιμώνουν τέτοιες απειλές. Από την πλευρά τους, οι βουλευτές που συνδέονται με τις διαδηλώσεις δεν αποτελούν μέρος ενός συνεκτικού μπλοκ και, σε πολλές περιπτώσεις, είναι νέοι στην πολιτική. Πρέπει να τετραγωνίσουν έναν κύκλο˙ θα έχουν περιορισμένη δυνατότητα να επιφέρουν την αλλαγή σε ένα κοινοβούλιο που θα κλίνει εναντίον τους, αλλά η αδυναμία τους να επιφέρουν την αλλαγή θα τους χρεωθεί στον επόμενο εκλογικό κύκλο. Σε κάποιες στιγμές θα κινδυνεύσουν επίσης να διχαστούν, δεδομένου ότι δεν αντιπροσωπεύουν μια ενιαία οντότητα αλλά πολλά μικρά κινήματα. Ίσως να χάσουν την εμπιστοσύνη που τους έδειξαν πολλοί απελπισμένοι Ιρακινοί. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτοί οι βουλευτές θα αντέξουν στο κοινοβούλιο ως μια συνεκτική ομάδα, διατηρώντας παράλληλα σχέσεις με την κοινωνία των πολιτών και τα κινήματα διαμαρτυρίας και χτίζοντας δεσμούς με μεταρρυθμιστές εντός της ιρακινής κυβέρνησης, ενισχύοντας στην πορεία τον συνδετικό ιστό της μεταρρύθμισης.
Ωστόσο, οι πιθανότητες δεν είναι μέρος τους. Καθώς οι βουλευτές θα προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα εχθρικό κοινοβούλιο, το κράτος θα συνεχίσει να στοχοποιεί ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών και να περιορίζει τις βασικές ελευθερίες της πολιτικής κινητοποίησης και της έκφρασης. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει επίσης να αποτυγχάνει στην παροχή βασικών υπηρεσιών και απασχόλησης σε έναν αυξανόμενο πληθυσμό. Όμως, οι αποτυχίες της δεν θα είναι καταλυτικές για την υποστήριξη των βουλευτών που συνδέονται με τις διαδηλώσεις. Μερικοί Ιρακινοί κοιτάζουν τα κόμματα διαμαρτυρίας με ελπίδα για σταδιακή μεταρρύθμιση, αλλά το ανθεκτικό και ασύδοτο πολιτικό σύστημα θα προσπαθήσει να διασφαλίσει την συνέχιση του status quo. Εάν δεν δουν καμία βελτίωση στην ζωή τους σε τέσσερα χρόνια, οι απογοητευμένοι Ιρακινοί πιθανότατα δεν θα επιστρέψουν στα κόμματα που ήλπιζαν ότι θα οδηγούσαν σε καλύτερες εποχές.
Σύνδεσμοι:
[1] https://www.penguin.co.uk/books/111/1117205/once-upon-a-time-in-iraq/978...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-11-20/samanth...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/iraq/2019-11-20/iraqs-new-republ...
[4] https://www.washingtonpost.com/world/iraq-militia-assassinations-fear/20...
Copyright © 2021 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/iraq/2021-11-10/iraqs-protesters...
Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition
- previous
- Page 3of 3
- next-disabled