Η Ευρώπη ισχυρή και ασφαλής

Η Ρωσία έχει ξεκαθαρίσει τις απαιτήσεις της μέσω της δημοσίευσης των προτεινόμενων Συνθηκών με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ. Μεγάλο μέρος του περιεχομένου αυτών των προσχεδίων είναι απαράδεκτο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ, και την Ουκρανία -συμπεριλαμβανομένης της εγγύησης του ΝΑΤΟ ότι δεν θα προσκληθούν νέα μέλη να συμμετάσχουν και της απομάκρυνσης όλων των στρατιωτικών αναπτύξεων και υποδομών του ΝΑΤΟ από το έδαφος των 14 χωρών που έχουν ενταχθεί στην συμμαχία από το 1997 και μετά. Άλλες ιδέες, όπως μια ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας μεταξύ του αρχηγείου του ΝΑΤΟ και της Μόσχας και η απαγόρευση στρατιωτικών ασκήσεων σε παραμεθόριες περιοχές, αξίζει να συζητηθούν.

Ωστόσο, ο πυρήνας οποιωνδήποτε συζητήσεων μεταξύ του ΝΑΤΟ, της Ρωσίας, και άλλων ευρωπαϊκών χωρών θα πρέπει να εστιάσει στην ανοικοδόμηση της ευρωπαϊκής διάρθρωσης ασφάλειας που αναδύθηκε από την Διάσκεψη του Ελσίνκι για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, καθώς οι πολιτικές σχέσεις βελτιώθηκαν και ο Ψυχρός Πόλεμος έδωσε την θέση του στην συνεργασία για την ασφάλεια σε ολόκληρη την ήπειρο, τα μέρη συμφώνησαν σε μια σειρά Συνθηκών και Συμφωνιών που μεταμόρφωσαν την ευρωπαϊκή ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της Συνθήκης για τις Πυρηνικές Δυνάμεις Μέσου Βεληνεκούς (Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty, INF) που εξάλειψε τους πυρηνικούς πυραύλους εδάφους˙ την Συνθήκη για τις Συμβατικές Ένοπλες Δυνάμεις στην Ευρώπη (Conventional Armed Forces in Europe Treaty, CFE), η οποία περιόρισε τις αναπτύξεις συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη˙ την Συνθήκη για τους Ανοικτούς Ουρανούς (Treaty on Open Skies), η οποία προβλέπει αυξημένη διαφάνεια στις άοπλες αναγνωριστικές πτήσεις˙ και τα αποκαλούμενα Έγγραφα της Βιέννης (Vienna Documents), τα οποία περιόρισαν τις στρατιωτικές δραστηριότητες, επέβαλλαν την ανταλλαγή πληροφοριών για στρατιωτικά στοιχεία και απαίτησαν την εκ των προτέρων ειδοποίηση για σημαντικές μετακινήσεις στρατευμάτων. Οι διατάξεις αυτών των Συμφωνιών για την εξακρίβωση και την επιθεώρηση εξάλειψαν την πιθανότητα ότι οποιαδήποτε χώρα θα μπορούσε να μπορούσε να εμπλακεί σε μεγάλης κλίμακας χρήση στρατιωτικής δύναμης χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια αυτή η αρχιτεκτονική ασφαλείας έχει ουσιαστικά καταρρεύσει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συμβάλλει στην επιδείνωσή της αποχωρώντας από ορισμένες Συνθήκες για να προωθήσουν τα δικά τους αντιληπτά συμφέροντα και από άλλες επειδή η Μόσχα απέτυχε να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες της Ουάσιγκτον σχετικά με την συμμόρφωση της Ρωσίας. Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης, ωστόσο, βαρύνει τη Μόσχα, η οποία για περισσότερες από δύο δεκαετίες δεν έχει ανταποκριθεί σε πολλές από τις υποχρεώσεις της βάσει αυτών των Συμφωνιών. Κατασκεύασε και ανέπτυξε πυρηνικό πύραυλο εδάφους κατά παράβαση της Συνθήκης INF, ανέστειλε την συμμετοχή της στην Συνθήκη CFE, παρέκαμψε την Συνθήκη για τους Ανοικτούς Ουρανούς, και έπαψε να συμμορφώνεται με τις διατάξεις των Εγγράφων της Βιέννης.

Ως αποτέλεσμα, η ασφάλεια στην Ευρώπη σήμερα είναι πιο επισφαλής από οποιαδήποτε άλλη στιγμή μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ, και άλλα κράτη στην Ευρώπη πρέπει να επανοικοδομήσουν τα θεμέλια της ευρωπαϊκής ασφάλειας γύρω από τις βασικές αρχές που καθιερώθηκαν τότε. Η Ρωσία έχει το δικαίωμα να μην φοβάται μια εισβολή από την Δύση. Τα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν το δικαίωμα να μην φοβούνται μια εισβολή από την Ρωσία. Και η Ουκρανία έχει το δικαίωμα να επιδιώκει ένα δημοκρατικό μέλλον, απαλλαγμένο από την ρωσική παρέμβαση και τον εκφοβισμό. Αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα θα ήταν ευκολότερο να διατηρηθούν αν αποκαθίστατο η αρχιτεκτονική του Ελσίνκι. Θα είναι δύσκολο να γίνει. Όμως, όπως έδειξε ο Ψυχρός Πόλεμος, ακόμη και οι πιο σκληροί αντίπαλοι μπορούν να βρουν τρόπους να αποτρέψουν το εφιαλτικό σενάριο του πολέμου των μεγάλων δυνάμεων να επιστρέψει στην Ευρώπη.