Η Νότιος Κορέα χρειάζεται να βγει μπροστά

Όπως αυτές οι χώρες, η Νότιος Κορέα έχει αντιμετωπίσει κινεζικά οικονομικά αντίποινα [2]. Σε αντίθεση με αυτές, ωστόσο, η Νότιος Κορέα έχει υποκύψει στα κινεζικά οικονομικά αντίποινα σε βάρος των δικών της συμφερόντων ασφάλειας. Στον απόηχο της απόφασης της Σεούλ, το 2016, να αναπτύξει το αμερικανικό σύστημα Terminal High Altitude Area Defense (THAAD) για να αμυνθεί έναντι των βορειοκορεατικών πυραύλων, η Κίνα αύξησε την οικονομική πίεση από κάθε σκοπιά. Αυτή περιελάμβανε την ενθάρρυνση του μποϊκοτάζ των προϊόντων της Νοτίου Κορέας και την επιβολή περιορισμών στις νοτιοκορεάτικες εισαγωγές και τον τουρισμό. Η κυβέρνηση του Moon απάντησε με υπερβολικά εξυπηρετικές χειρονομίες που είχαν σκοπό να εξευμενίσουν την Κίνα, κηρύσσοντας την πολιτική των «τριών όχι»: όχι επιπρόσθετες αναπτύξεις THAAD, όχι συμμετοχή σε ένα δίκτυο πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ, και όχι θέσπιση τριμερούς στρατιωτικής συμμαχίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία. Αυτές οι δεσμεύσεις υπονόμευσαν το κυριαρχικό δικαίωμα της Νοτίου Κορέας να προστατεύει τον λαό της. Η Νότιος Κορέα δεν πρέπει ποτέ να αισθανθεί υποχρεωμένη να επιλέξει μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας˙ αντίθετα, πρέπει πάντα να διατηρεί την θέση αρχών ότι δεν θα συμβιβαστεί στα βασικά συμφέροντα ασφάλειας της. Η εξασφάλιση της αποτροπής έναντι της βορειοκορεατικής απειλής είναι θέμα κυριαρχίας και η Σεούλ πρέπει να παραμείνει ανοιχτή σε επιπρόσθετες αναπτύξεις THAAD, σε αναλογία με την αυξανόμενη πυραυλική απειλή της Βορείου Κορέας.

Μια βαθύτερη συμμαχία με την Ουάσιγκτον πρέπει να είναι ο κεντρικός άξονας της εξωτερικής πολιτικής της Σεούλ. Η Νότιος Κορέα έχει επωφεληθεί από την παγκόσμια και περιφερειακή τάξη πραγμάτων υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Σεούλ πρέπει να αναζητήσει μια συνολική στρατηγική συμμαχία με την Ουάσιγκτον, και η φύση της διμερούς συνεργασίας ΗΠΑ-Νοτίου Κορέας πρέπει να προσαρμοστεί στις ανάγκες του 21ου αιώνα. Οι συμμαχίες που εξισορροπούν αποκλειστικά έναντι συγκεκριμένων στρατιωτικών απειλών ανήκουν στο παρελθόν, ειδικά επειδή έχει γίνει κοινή πρακτική η πρόκληση βλαβών στους αντιπάλους μέσω οικονομικών αντιποίνων ή τεχνολογικών επιθέσεων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι σημερινές συμμαχίες περιλαμβάνουν πολύπλοκα δίκτυα συνεργασίας σε μια ευρεία σειρά ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένων της ιδιωτικότητας, των αλυσίδων εφοδιασμού, και της δημόσιας υγείας.

Μέσω ενός συνολικού διαλόγου για την οικονομία και την ασφάλεια, η Νότιος Κορέα και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να συνεργαστούν στην ανάπτυξη ημιαγωγών αιχμής, μπαταριών, κυβερνο-εργαλείων, διαστημικών ταξιδιών, πυρηνικής ενέργειας, φαρμακευτικών προϊόντων, και πράσινων τεχνολογιών. Οι κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Νοτίου Κορέας πρέπει να επικαιροποιήσουν και να συγχρονίσουν τις ρυθμιστικές προσεγγίσεις τους σε αυτούς τους τομείς, προκειμένου να ωθήσουν την ανάπτυξη και τις επενδύσεις.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΕΚΙΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΟΝΓΚΓΙΑΝΓΚ

Η Σεούλ πρέπει επίσης να αναδιαμορφώσει την περίπλοκη σχέση της με το Πεκίνο. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Νοτίου Κορέας και η Νότιος Κορέα είναι μια μεγάλη αγορά για κινεζικά προϊόντα. Παρά αυτούς τους οικονομικούς δεσμούς, οι χώρες διαφέρουν έντονα όσον αφορά τις ανησυχίες για την ασφάλεια, ειδικά όταν πρόκειται για την Βόρειο Κορέα. Η κινεζική κυβέρνηση φαίνεται να υποστηρίζει την αποπυρηνικοποίηση ολόκληρης της Κορεατικής Χερσονήσου και όχι μόνο της Βορείου Κορέας, και ο κύριος στόχος της είναι να διατηρήσει την σταθερότητα του καθεστώτος του Κιμ.

Μια νέα εποχή συνεργασίας Σεούλ-Πεκίνου πρέπει να βασίζεται στην αρχή ότι τέτοιες διαφορές δεν πρέπει να παρεμποδίζουν τα οικονομικά ζητήματα. Οι δύο χώρες πρέπει να διεξάγουν τακτικά στρατηγικούς διαλόγους υψηλού επιπέδου για να αντιμετωπίσουν όχι μόνο το ζήτημα της Βορείου Κορέας, αλλά επίσης την κλιματική αλλαγή, την δημόσια υγεία, και τις πολιτιστικές ανταλλαγές. Οι σχέσεις πρέπει να βασίζονται στον αλληλοσεβασμό των συμφερόντων και των πολιτικών θέσεων. Ακριβώς όπως η Νότιος Κορέα δεν αντιτίθεται στην Πρωτοβουλία Ζώνη και Οδός (Belt and Road Initiative) της Κίνας [3] και εργάζεται με το Πεκίνο στις συναλλαγές και στο εμπόριο, η Κίνα, από την πλευρά της, πρέπει να αποδεχθεί, αντί να αντιταχθεί, το συνεργατικό σύστημα της Νοτίου Κορέας με τους συμμάχους της.

Μια πιο συνεργατική σχέση με το Πεκίνο θα βοηθούσε επίσης την Σεούλ να αντιμετωπίσει το τέλμα της Βορείου Κορέας. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο Κορέων έχουν στρεβλώσει από τις προκλήσεις της Πιονγκγιάνγκ και τις δουλικές αντιδράσεις της Σεούλ. Το 2020, η Βόρεια Κορέα ανατίναξε το κοινό γραφείο του διακορεατικού συνδέσμου στην Kaesong, λιγότερο από δύο χρόνια αφότου κατασκευάστηκε από την κυβέρνηση του Moon. Και μόνο τον τελευταίο μήνα, η Βόρειος Κορέα έχει εκτοξεύσει 11 πυραύλους. Όμως η κυβέρνηση του Moon δεν έχει υψώσει την φωνή της. Ακόμα χειρότερα, τα τελευταία χρόνια η Νότιος Κορέα έχει αφήσει την στρατιωτική της ετοιμότητα να επιδεινωθεί σημαντικά, ενόψει μιας αυξανόμενης απειλής από τον Βορρά. Για την κυβέρνηση της Νοτίου Κορέας, η προστασία της ζωής και της περιουσίας των ανθρώπων της πρέπει να είναι η κύρια προτεραιότητα. Η Σεούλ πρέπει να εξουδετερώσει τις πυρηνικές και πυραυλικές ικανότητες της Βορείου Κορέας [4], ενδυναμώνοντας την αεροπορική και πυραυλική άμυνα της Νοτίου Κορέας και ενισχύοντας την εκτεταμένη αποτροπή της Ουάσιγκτον κατά της Βορείου Κορέας. Η Νότιος Κορέα μπορεί να το επιτύχει πραγματοποιώντας τακτικά τις ασκήσεις επί χάρτου με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες διεξήχθησαν μόνο δύο φορές κατά την διάρκεια της κυβέρνησης του Moon, και καθιερώνοντας μια πιο συγκεκριμένη ατζέντα για την Ομάδα Εκτεταμένης Στρατηγικής Αποτροπής και Διαβούλευσης (Extended Deterrence Strategy and Consultation Group) που ίδρυσαν η Ουάσιγκτον και η Σεούλ το 2016.