Γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα γίνει πυρηνικός | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα γίνει πυρηνικός

Οι παλιοί κανόνες εξακολουθούν να ισχύουν στη νέα εποχή των περιορισμένων συγκρούσεων

Οι συμβατικές δυνάμεις, εν τω μεταξύ, είναι ξεκάθαρα στρατιωτικές αλεπούδες -μπορούν να χρησιμοποιηθούν με πολλούς τρόπους, για πολλούς στόχους. Είναι η ικανότητα της Ουκρανίας [6] στην συμβατική μάχη, μαζί με την οικονομική και στρατιωτική βοήθεια που έχει λάβει, που έχει απογοητεύσει την ρωσική εισβολή μέχρι στιγμής, και αυτοί οι ίδιοι παράγοντες θα καθορίσουν πόσα από τα ανατολικά και τα νότια [εδάφη] είναι τελικά σε θέση να διατηρήσει το Κίεβο. Δεδομένου ότι οι μελλοντικές συγκρούσεις είναι πιθανό να ακολουθήσουν συγκρίσιμα ευρέα πρότυπα, η αμυντική πολιτική των ΗΠΑ θα πρέπει να επικεντρωθεί έντονα στο πώς να πολεμά -και να βοηθά άλλους να πολεμήσουν- αυστηρά συμβατικούς πολέμους, ειδικά παρατεταμένους αμυντικούς. Ένα ιδιαίτερο μάθημα ξεχωρίζει: η ασφάλεια της Ταϊβάν θα στηρίζεται λιγότερο σε οτιδήποτε στον πυρηνικό τομέα παρά στην ικανότητα του νησιού να αποτρέψει μια αμφίβια εισβολή από την ηπειρωτική Κίνα και να αντέξει μια μακρά πολιορκία.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Περιορισμένοι συμβατικοί πόλεμοι όπως αυτός στην Ουκρανία εξακολουθούν να είναι πιθανοί στην πυρηνική εποχή. Ωστόσο, οι γενικοί πόλεμοι μεγάλων δυνάμεων είναι εξαιρετικά απίθανοι. Αυτή είναι μια μεγάλη εξέλιξη στην ανθρώπινη ιστορία, γιατί τέτοιοι πόλεμοι έχουν προκαλέσει ασυνήθιστους θανάτους, καταστροφές, και αναταραχές. Αλλά είναι επίσης προβληματική, γιατί αυτοί οι ίδιοι πόλεμοι είχαν και πρακτική λειτουργία. Ήταν ο μηχανισμός με τον οποίο το διεθνές σύστημα εξισορροπούσε εκ νέου τον εαυτό του, ανακατανέμοντας το παγκόσμιο κύρος και τα προνόμια για να τα φέρει σε ευθυγράμμιση με την υποκείμενη κατανομή της υλικής ισχύος. Όπως σημείωσε ο πολιτικός επιστήμονας Robert Gilpin:

«Η ολοκλήρωση ενός ηγεμονικού πολέμου είναι η αρχή ενός άλλου κύκλου ανάπτυξης, επέκτασης, και τελικής παρακμής. Ο νόμος της ανομοιόμορφης ανάπτυξης συνεχίζει να αναδιανέμει την ισχύ, υπονομεύοντας έτσι το status quo που δημιουργήθηκε από τον τελευταίο ηγεμονικό αγώνα. Η ανισορροπία αντικαθιστά την ισορροπία και ο κόσμος κινείται προς έναν νέο γύρο ηγεμονικής σύγκρουσης. Πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα είναι, μέχρις ότου οι άνθρωποι είτε να αυτοκαταστραφούν είτε να μάθουν να αναπτύσσουν έναν αποτελεσματικό μηχανισμό ειρηνικής αλλαγής».

Μέχρι στιγμής, ο φόβος της αυτοκαταστροφής έχει οδηγήσει τις μεγάλες δυνάμεις να αποφύγουν έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και να απολαύσουν μια μακρά ειρήνη. Αλλά η ιστορία δεν σταμάτησε το 1945 ή το 1989. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παρακμάσει ενώ η Κίνα και άλλες [δυνάμεις] έχουν ανέβει. Οι παγωμένες επίσημες ρυθμίσεις για την διεθνή τάξη δεν αντανακλούν ολοένα και περισσότερο την παγκόσμια κατανομή της υλικής ισχύος. Ο νέος ψυχρός πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, για παράδειγμα, θα διαφέρει από τον παλιό εν μέρει επειδή μεγάλοι παγκόσμιοι παίκτες όπως η Κίνα, η Ινδία, και μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής επιλέγουν να απέχουν από αυτόν. Η πολυπολικότητα δεν είναι πλέον μια θεωρία, αλλά ένα γεγονός, και οι ανερχόμενες δυνάμεις θα απαιτούν όλο και περισσότερο έναν ρόλο στον καθορισμό παγκόσμιων κανόνων, όχι απλώς στην τήρησή τους.

Στις παλιές κακές εποχές, τέτοιες αλλαγές στην ισχύ θα είχαν οδηγήσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε έναν τρομερό γενικό πόλεμο. Εξαιτίας της πυρηνικής επανάστασης, τέτοιοι πόλεμοι είναι εκτός τραπεζιού. Αλλά επειδή εξακολουθούν να συμβαίνουν αλλαγές στην ισχύ -το μερίδιο της Κίνας στην παγκόσμια οικονομία έχει πενταπλασιαστεί στην τελευταία γενιά- θα πρέπει να βρεθούν άλλες μορφές διευθέτησης. Δεν είναι καθόλου σαφές τι μπορεί να σημαίνει αυτό στην πράξη. Αλλά ένα όλο και πιο κούφιο status quo δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Και ελλείψει οποιασδήποτε δυνατότητας ειρηνικής αλλαγής, ακόμη και ο κίνδυνος του Αρμαγεδδώνα μπορεί να μην είναι αρκετός για να το διατηρήσει.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2022-02-07/how-break-...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2022-01-27/putin-doctrine
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2021-06-14/how-biden-...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/1959-01-01/delicate-balance-terror
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2021-12-06/di...
[6] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2021-12-10/dont-sell-out...

Copyright © 2022 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2022-04-25/why-war-uk...