Πώς να προετοιμαστείτε για την επόμενη Ουκρανία

Πέρα από τον διαμοιρασμό των πληροφοριών, η εκτεταμένη διαβούλευση της κυβέρνησης Μπάιντεν με τους συμμάχους και τους εταίρους της έχει αποδώσει όσον αφορά την αρχική απάντηση στην ρωσική εισβολή. Ο υψηλός βαθμός συνεργασίας, τόσο στο [επίπεδο] της επιμελητείας όσο και στο επίπεδο της πολιτικής, έχει επιτρέψει την αξιοσημείωτη διατλαντική ενότητα πίσω από τις όλο και πιο αυστηρές κυρώσεις και την καλά συντονισμένη ροή στρατιωτικού εξοπλισμού για την κάλυψη κρίσιμων κενών στο οπλοστάσιο της Ουκρανίας, από τα ρωσικής κατασκευής συστήματα αεράμυνας που παρέχονται από τα έθνη της Ανατολικής Ευρώπης έως το πυροβολικό, τους όλμους, τα πυρομαχικά, τους αντιπλοϊκούς πυραύλους, τα οπλισμένα drones, και τα τεθωρακισμένα οχήματα [που παρέχονται] από άλλους. Η συγχρονισμένη χρήση πολλαπλών γραμμών εφοδιασμού από τις χώρες της πρώτης γραμμής του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία έχει καταστήσει δυνατή την ανάπτυξη νέου εξοπλισμού σε χρόνο ρεκόρ. Παρά την επιτυχία της, η εκτόξευση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία έχει αποκαλύψει επίσης ευαλωτότητες στην αμυντική βιομηχανική βάση των ΗΠΑ -τα αποθέματα αντιαεροπορικών πυραύλων Stinger, για παράδειγμα, έχουν μειωθεί σημαντικά και η αντικατάστασή τους θα χρειαστεί χρόνο. Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να στηρίξει τους αδύναμους κρίκους, αλλά συνολικά, μπορεί να αντιμετωπίσει την υπόθεση της Ουκρανίας ως ένα μοντέλο στενού συντονισμού που λειτουργεί καλά.

Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους έχουν διατηρήσει την σθεναρή υποστήριξή τους στην Ουκρανία χωρίς να πυροδοτήσουν έναν ευρύτερο πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ. Καθώς οι Ρώσοι ηγέτες εμπλέκονται σε πυρηνικούς λεονταρισμούς [11], η απάντηση των ΗΠΑ είναι ήρεμη και μελετημένη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ έχουν ακροβατήσει προσεκτικά όσον αφορά την στρατιωτική εμπλοκή, απορρίπτοντας τις προτάσεις για μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων ώστε να αποφύγουν να φέρουν το προσωπικό τους σε άμεση επαφή με τις ρωσικές δυνάμεις, ενώ συνεχίζουν να επαναβεβαιώνουν την δέσμευσή τους να υπερασπιστούν «κάθε ίντσα» του εδάφους του ΝΑΤΟ. Ο χρόνος θα δείξει εάν αυτή η ισορροπία είναι βιώσιμη. Εάν οι ρωσικές δυνάμεις φανεί ότι κατευθύνονται προς την ήττα και ο Πούτιν χρησιμοποιήσει χημικά ή τακτικά πυρηνικά όπλα για να προσπαθήσει να ανακτήσει την πρωτοβουλία ή εάν η Ρωσία υπολογίσει λανθασμένα και χτυπήσει τις γραμμές ανεφοδιασμού εντός του εδάφους του ΝΑΤΟ, μια τέτοια σαφής κλιμάκωση θα δοκιμάσει τη μετρημένη στάση της συμμαχίας.

Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι και εταίροι τους θέλουν να ενδυναμώσουν ουσιαστικά την ικανότητά τους να αποτρέπουν και να νικούν μελλοντικές επιθέσεις από την Ρωσία, την Κίνα, και άλλα αυταρχικά κράτη, υπάρχουν πολλά που μπορούν να μάθουν από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Πάνω απ' όλα, η αρχική τροχιά αυτής της κρίσης καθιστά σαφές ότι η Ουάσιγκτον δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιμένει έως ότου η σύγκρουση γίνει επικείμενη, για να αρχίσει να ενδυναμώνει την δική της ικανότητα να αποτρέπει την επιθετικότητα και την ικανότητα των εταίρων που βρίσκονται σε κίνδυνο να αμυνθούν. Η αρωγή ασφαλείας θα πρέπει να επιταχυνθεί και να εστιάσει στην παροχή ασύμμετρων ικανοτήτων που δεν είναι από μόνες τους προκλητικές, αλλά, αντίθετα, μετατρέπουν τους ευάλωτους εταίρους σε «ακανθόχοιρους» στους οποίους είναι δύσκολο και δαπανηρό να επιτεθεί κάποιος.

Αυτά τα διδάγματα μπορούν προφανώς να εφαρμοστούν στην περίπτωση της Ταϊβάν, όπου η κινεζική ηγεσία ίσως σκεφτεί [12] τη μελλοντική στρατιωτική δράση για την κατάκτηση του νησιού. Οι προσπάθειες για την ενδυνάμωση της αποτρεπτικής στάσης των ΗΠΑ στον Ινδο-Ειρηνικό θα πρέπει να συμβαδίζουν με την βοήθεια προς την Ταϊπέι [ώστε] να ενδυναμώσει μια πολυεπίπεδη άμυνα, από τις ναυτικές και αεροπορικές προσεγγίσεις της έως την κυβερνο-ασφάλεια και την ασφάλεια των μεγάλων πόλεών της. Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να εντείνει την παροχή βασικών αμυντικών ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των αντιπλοϊκών πυραύλων, των θαλάσσιων ναρκών, και της εναέριας και πυραυλικής άμυνας. Θα πρέπει επίσης να προσφέρει περισσότερη εκπαίδευση στο αντάρτικο και στην λαϊκή αντίσταση, έτσι ώστε σε περίπτωση κινεζικής επίθεσης, να μπορεί η Ταϊβάν να κερδίσει χρόνο μέχρι να συγκεντρώσει η διεθνής κοινότητα μια αποτελεσματική απάντηση.

Στην Ουκρανία, οι Δυτικές χώρες κατάφεραν γρήγορα να κινητοποιηθούν και να καλύψουν τα κενά με στρατιωτική βοήθεια αφότου ξεκίνησε η ρωσική εισβολή· δεν πρέπει να υπολογίζουν σε τόσο ευνοϊκές συνθήκες σε άλλες συγκρούσεις. Καθώς εξελίσσεται το υπόλοιπο αυτού του πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους θα πρέπει να σκεφτούν προσεκτικά το πώς θα αποτρέψουν και, εάν χρειαστεί, θα επικρατήσουν στον επόμενο. Μπορούν να είναι βέβαιοι ότι και οι αντίπαλοί τους θα διδάσκονται τα δικά τους μαθήματα.